Навиштаҳои пайғамбар 198

Miracle Life Revivals Inc. | Инҷилист Нил Фрисби

Баргузидагон ва биҳишт – «Навиштаҳои нубувватӣ ба мо на танҳо дар бораи шаҳри зебои муқаддас, балки дар бораи Биҳишт пешгӯӣ мекунанд! – Ва маълум аст, ки тибқи Калом, дар бораи биҳишт қисмҳои гуногун вуҷуд доранд! Дар он ҷо барои авлиёи фавтида низ оромгоҳ мавҷуд аст ва он чӣ қадар орому зебост! Мо фаҳмидем, ки Исо ин суханони тасаллибахшро ба дузд дар салиб гуфтааст!» (Луқо 23:43) «Инчунин Исо гуфт, ки дар як бахш барои дӯстдорони Ӯ қасрҳои зиёде мавҷуданд! — Мавзӯи мо ба онҳое дахл хоҳад дошт, ки баъд аз марг мераванд. Ва мо медонем, ки онҳое, ки бо Исо бармегарданд, бо онҳое, ки дар рӯи замин меоянд, дар вақти тарҷума вомехӯранд!» – Омин

Сафар ба Биҳишт — «Павлус гуфт, ки вай ба осмони сеюм бурда шудааст». (II Қӯр. 2:2) «Ва чизҳоеро дид, ки гуфтан ғайриимкон буд ё он қадар аҷиб буд, ки гуфтанаш манъ шуд!» (vr. 4) - "Юҳанно дар ҷазираи Патмос ба Шаҳри муқаддас бурда шуд ва роҳбалад шаҳр ва чизҳои муҳимро барои ӯ тавсиф кард!" (Ваҳй бобҳои 21 ва 22) «Ӯро инчунин аз дари кушода ба ҷовидона бурданд, ки дар он ҷо кас дар иҳотаи рангинкамон нишаста буд». (Ваҳй 4:3) «Аз афташ ин маънои онро дорад, ки фидияшудагон ба куҷо тарҷума карда мешаванд! – Ҷон ҳам ояндаи арӯс ва вазифаҳои баргузидаҳоро дид!

Хуруҷи рӯҳ - «Солҳо одамон фикр мекарданд, ки ҳангоми марг ба ҷон чӣ мешавад. Навиштаҳо воқеан инро ба мо ошкор мекунанд! Исо мегӯяд, ки фариштагон одилонро ҳангоми марг ба биҳишт мебаранд!» (Луқо 16:22) - «Онҳое буданд, ки дӯстон ё хешовандони худро ҳангоми марг тамошо карда, мегуфтанд, ки воқеан нур ё фариштаеро дидаанд, ки бо рӯҳ ба биҳишт меравад! - Дар сархати навбатӣ мо тавсиф хоҳем кард, ки шоҳидон ҳангоми марги бемор дар хонаи пиронсолон ё беморхона чӣ рӯй дода буданд. Мо наметавонем дар ҳама ҳолат 100% кафолат диҳем, аммо баъзеҳо аҷибанд ва ба Навиштаҳо мувофиқат мекунанд!”

Ҷасад ҳангоми марг - "Бисёре аз табибон ва ҳамшираҳои шафқат дар як назарсанҷии ахир мегӯянд, ки онҳо дидаанд, ки рӯҳҳо аз бадани беморони мурдаи худ берун мешаванд!" — Ана, чанд намунаи мухтасари изхороти имзои духтурон ва хамширахои шафкат ба мухаккикон: «Ман дар атрофи бадани бемор туман, як навъ абре дидам. Баробари аз байн рафтани хаёти бемор он зичтар мешуд. Ба назар чунин менамуд, ки дили бемор қатъ шуд, то он даме, ки дилаш нопадид шуд, суст ва сусттар шуд» - як духтури интернатураи Берлин. «Ин ҳамеша нуқтаи нурест, ки дар сари бемор, аксар вақт дар байни чашмҳо пайдо мешавад. Он одатан дар ҳоле пайдо мешавад, ки дили бемор ба ларза даромада, бо гузашти ҳаёт равшантар мешавад. Дар лаҳзаи марг он дар як дурахши дурудароз нопадид мешавад». – ҳамшираи ҷарроҳии Париж. – «Дубликати бадани бемор оҳиста-оҳиста аз бадан баланд шуда, ба амал меояд. Дубликат тақрибан мисли ҷисми воқеӣ сахт ба назар мерасад. Аксар вақт он ба баландии якчанд фут мерасад, ки ба ҷисми воқеӣ тавассути сими нур пайваст карда шудааст! -Вақте ки марг фаро мерасад, дубликат дар сими рӯшноӣ пажмурда мешавад ва нопадид мешавад». Як ҷарроҳи Лондон. – Эзоҳ: “Шояд табибон ва ҳамшираҳои шафқат танҳо чароғҳоро мебинанд, аммо мо медонем, ки фариштагон дар рӯшноӣ ҳастанд! Ва агар Худо боз ба онҳо ваҳй мекард, фариштагонро дар ҳуҷраҳо медиданд. ва дар баъзе мавридҳо! — Ана боз як вокеаи тааччубовар. Иқтибос: «Ба назар чунин менамояд, ки бемор аз бистар бархоста, ҳуҷраро тарк мекунад. Бори аввал ин ҳодиса рӯй дод, ман сахт тарсидам, аммо пас аз 50 ё 60 чунин таҷрибаҳо ман медонам, ки танҳо рӯҳе буд, ки тарк мекунад. Ҷасади беҷон, албатта, дар паси худ мемонад». мутахассиси дили Вена. Тааҷҷубовар аст, ки ҷарроҳи Лондон мегӯяд, ки нусхаи бадан танҳо аз сабаби қатъ шудани дил нест намешавад. "То даме ки ин боқӣ мемонад, ман медонам, ки имкони баргардонидани бемор ҳатто пас аз қатъ шудани дилаш вуҷуд дорад" гуфт ӯ ба яке аз пажӯҳишгарон. "Вақте ки ниҳоят нопадид мешавад, ман медонам, ки ҳеҷ коре карда наметавонам беморро эҳё карда наметавонад."

Эзоҳ: «Бале, мо шунидаем, ки шахсе, ки мурдан ва ба рӯшноӣ кашидан ва аз мурдан зинда гашта, дубора вориди баданашон мешавад. Ва онҳо як ҳикояи аҷибе доданд, ки чӣ қадар хушбахтӣ буд! Онҳо ҳис карданд, ки ин ба онҳо нишон дода шудааст, то дигарон, ки Худовандро дӯст медоштанд, аз марг тарсиданд! Он танҳо ба андозаи дигари нур бо Худованд табдил меёбад! Барои ҳамин Павлус гуфт: «Эй марг, неши ту куҷост? Эй қабр, пирӯзии ту куҷост?» (1 Қӯр. 15:55). 35-55. - Шояд дар ин даҳсола рӯй диҳад, ки мурдагон дар Масеҳ аввал эҳьё мешаванд ва (баргузидагон) дар ҳаво вомехӯранд, то абад бо Худованд бошанд!

Асоси Худо – Дар шаҳри муқаддас 12 санги таҳкурсӣ мавҷуд аст. (Ваҳй 21:14, 19-20) - Илова бар ин, 12 дарвоза ва 12 фаришта вуҷуд дорад. (vr.12) - Мо медонем, ки барои ҳар як қабила санги қиматбаҳое дошт, ки онро ифода мекунад. Ва мо онҳоро аз калонӣ то хурдӣ дар ин ҷо ҷойгир мекунем. Ва аввал 1. Рубен (сардиус) 2. Шимъӯн (топаз) 3. Левӣ (карбункул) 4. Яҳудо (зумуррад) 5. Дан (сафир) 6. Нафтали (алмос) 7. Гад (лигур) 8. Ашер (акик) 9. Иссахор (аметист) 10. Забулун (берил) 11. Юсуф (оникс) ва охирин,12. Бинёмин (яшма) – Инчунин Урим ва Туммим синаи санг буд ва дар ҷавоби дуо вақте ки рӯҳи Худо ба он зад, он бо рангҳои зебо равшан мешуд! Аз афташ мисли куртаи Юсуф ё монанд ба рангинкамон! Ҳамаи ин якчанд чизҳоро ифода мекард, ки гузашта, ҳозира ва дар оянда чизҳои зиёде буданд!

Хонаи Мазарот - Мо як ҳақиқати аҷиберо дар бораи астрономияи нубувват пайдо мекунем - (Айюб 38:31-33) - Луғатҳо дар аксари Китоби Муқаддас мегӯянд, ки он 12 аломати осмонии (Зодиак)-ро ифода мекунад, аммо Худованд онро "Маззарот" номидааст, ки дар фаслҳои ӯ пайдо мешавад! (Vr. 32) - Vr. 33 Он чизеро, ки бо аҳкоми Худо дар рӯи замин нишон медиҳад ва ғайра нишон медиҳад! "Ҳоло 12 қабила бешубҳа дар моҳҳои муайяни ин бурҷҳо таваллуд шудаанд. Ҳатто чун халқи баргузидаи Худо ҳастанд». (Ваҳй 12: 1) – «Инчунин ба Юсуф хоби бузурги офтоб, моҳ ва 11 ситора дода шуд; аз афташ вай 12-умро ташкил мекард! - Ин рақамҳои осмонӣ ояндаи ӯ ва пешгӯии Исроилро (12 қабила) дар Ҳазорсола равшан нишон доданд, ки ба Масеҳ саҷда мекунанд! (Ҳас. 37:9) «Чанд хизматгорони номдор солҳо пеш медонистанд, ки бурҷҳои Худо ҳикоя мекунанд ва инро исбот мекарданд. Бо маълумоти иловагӣ мо низ. Ва акнун достони наҷотбахш!

Доираи осмонӣ (Маззарот) 1. Вирҷинӣ, Бокира: Насли зан барои овардани Наҷотдиҳанда (Ҳас. 3:15). «. ..Инак, бокира ҳомила шуда, писаре хоҳад зоид, ва номашро Иммануил хоҳад гузошт». (Иш. 7:14) «Иш. 9:6 Худо дар ҷисм зоҳир шуд. Масеҳ!» 2. Мизон, Тарозуи мутавозин. Қиссаи кӯшишҳои бебарори инсон барои наҷоти худ. -Исо омада, тарозуро барои фидияшудагон мувозинат кард. (Шайтонро мағлуб кард)!» 3. Scorpio, Скорпион: Неши марг, ки ба ҳар кас сироят мекунад «ба ҷуз аз тарҷумонҳо. Ва Павлус гуфт, эй қабр, пирӯзии ту куҷост?»4. Қавс, Ҷанговар: Касе, ки барои мағлуб кардани мори кӯҳна, иблис омадааст - Исо бо тирҳои бузурги ғалаба ва наҷот! 5. Капитан, Буз: Ҳайвони кафорат (Аҳди Қадим), ки интизори қурбонии бузургтар буд. - "Масеҳи Барра!" 6. Кавказ, Обдор: Фиристода (Рӯҳулқудс) Он касе, ки дар борони пеш ва бори охир обҳои баракатро бар рӯи замин мерезад. Яъқуб 5:7-8, "тасвири зебои ин!" 7. Лутфан, Моҳӣ: Ду моҳие, ки афзун карда мешуданд, рамзи файзи Худо ба тамоми ҷаҳон тақдим карда мешаванд - «баргузидагон, фаровон» гуфта буд Исо, эй сайёҳони одамон! 8. ХАВС, Барра: Барраи Худо, ки гуноҳҳои ҷаҳонро мебардорад. - "Сари санги бадан, Исои Худованд!" 9. Торр, Барзагов: Масеҳ дар вақти доварӣ меояд, то ҳамаи онҳоеро, ки ба Инҷил итоат намекунанд, зери по кунад. - "(7 ситора) Плеиадаҳои ширин дар наздикии ин бурҷ ҳастанд, ки нишон медиҳанд, ки баъзан аз азоб баракатҳо пайдо мешаванд!" (Айюб 38:31) 10. Ҷемини, Дугоникҳо: Табиати дутарафаи Масеҳ: "Ӯ Худо ва одам буд." (Иш. 9:6) «Ҷисм ва рӯҳ». 11. Саратон, Харчанг: (дигарон онро Уқоб меномиданд) Молу мулк маҳкам нигоҳ дошта мешавад, амнияти фарзандони Худо – Тавре ки Ӯ гуфтааст, ҳеҷ кас наметавонад онҳоро аз дасти Ӯ дур кунад! 12. ЛЕО, Шер: Шери сибти Яҳудо, ки то абад подшоҳӣ мекунад. - "Аломати шоҳона". (Ваҳй 10:3-4 - Ваҳй 22: 16) «Акнун олимон ба мо мегӯянд, ки дар даҳони шер ситораи каҳрабо вуҷуд дорад; ва танҳо дар поёни он, ситораи кабуд бо номи Регул! - Ин метавонад рамзи сутуни оташ (ОТ) ва ситораи дурахшон ва субҳи Аҳди Ҷадид бошад!

Давомаш - бурҷҳо -“Ҷисмҳои осмонӣ як ҳикоя ва ғайраро эълон мекунанд. Онҳо шоҳидон ҳастанд, ки ба мо дар бораи нияти абадӣ ва илоҳии Худованд фаҳмиш медиҳанд! (Заб. 19-ро бихонед) ва мо дар Ҳаст. 1:14 мехонем: «Ва Худо гуфт: «Бигзор дар фалаки осмон чароғҳо бошанд, то рӯзро аз шаб ҷудо кунанд; ва бигзор онҳо барои «аломатҳо» ва барои фаслҳо ва рӯзҳо ва солҳо бошанд! – Ин оят бо илм ва астрономияи нубувват комилан мувофиқ аст! — Давраи гардиши замин рузхои моро муайян мекунад, гардиши замин дар атрофи Офтоб солхои моро муайян мекунад ва ба мехвари он хам шудани замин фаслхои моро муайян мекунад! – Аҷиб – “ин ҳама бо Навиштаҳо мувофиқ аст. Ва тибқи каломи Худо, офтоб, моҳ, ситораҳо, сайёраҳо, кластерҳо ва ғайра барои нишонаҳост. Ҳамаи онҳо дар нақшаи умумиҷаҳонии Ӯ, ки аз ҷониби Офаридгори Бузург таҳия шудааст, ҷои худро доранд!» (Луқо 21:25-ро бихонед) - «Бале, ба ғайр аз Навиштаҳои нубувватӣ, осмон аломатҳои омадани дуюми Ӯро нишон медиҳад, чуноне ки омадани аввалини Ӯст! - Ва Худо дар солҳои 90-ум мӯъҷизаҳои зиёди осмониро ато хоҳад кард, то наздикии Ӯро исбот кунад!

Ҳаракат кунед # 198