Навиштаҳои пайғамбар 171
Miracle Life Revivals Inc. | Инҷилист Нил Фрисби
Чашмони паёмбарон -“Мувофиқи Амос 3:7, халқи Худованд ҳатман огоҳ хоҳад шуд, ки замони мо чӣ гуна ба охир мерасад. «Зеро ки дар он гуфта шудааст: «Худованд Худо ҳеҷ коре нахоҳад кард, балки сирри Худро ба бандагони Худ — анбиё ошкор мекунад». -Дар ибтидо, Ҳаст, 18:17, "Худованд гуфт: "Вай он чизеро, ки ба Иброҳим карданӣ буд, аз Иброҳим пинҳон намекунад! -«Пайғамбар шоҳиди он чизест, ки бо Садӯм рӯй дод, Ӯ инчунин пешгӯӣ кард, ки шароит ва бо шаҳрҳои замин дар охирзамон чӣ рӯй хоҳад дод!» (Ҳас. 19:24–28) Vr. 24. Гуфт: «Худо аз осмон оташе боронд! Vr. 28 Вай дид, ки ба дуди танӯр монанд аст». Ҳаст.15:17, «Худо ба пайғамбар фаҳмонд, ки дар вақти харобшавии Садӯм чӣ хоҳад буд! Вай аробаи осмониро дид! Gen.17: 1, нишон медиҳад, ки ҳангоми рух додани ин ҳодиса ӯ тақрибан 99 сола буд. Шояд ин як андозагирии замонии замони моро ошкор кунад!” «Як чиз аниқ аст, ки чароғҳои Худованд аз рӯи замин убур мекунанд, чун вақти огоҳкунанда ба охир мерасад! -Зеро ки барои инсон замоне муъайян шудааст! (Айюб.7.1)
Идома – «Биёед назари ҳаяҷоновареро дар бораи он, ки охири замон бо чашмони дурандешонаи анбиё чӣ гуна буд, бинем, махсусан китоби Ишаъё, ки Китоби Муқаддас дар дохили Китоби Муқаддас номида мешавад; Дар бораи бисёр воқеаҳои дигаре, ки дар Китоби Муқаддас зикр шудаанд, миқдори бениҳоят маълумотро ошкор мекунад!» -“Ӯ гуфт, ки Исо на танҳо Худо, балки Наҷотдиҳандаи мо буд! (Иш. 9:6) -Чашмони ӯ тавассути долони замонро диданд, ки ҳазор сол гузашта, аз замони мо то ҳазорсолаи аҷибе гузашт! Вай онро ба таври комил тавсиф кард. Ӯ дарозумрии одамро дид, ки он дар боғи Адан буд! ” (Иш. 65:20- Ҳаст.5:5-27) -“Ҳатто пеш аз ҳазорсолаҳо Тарҷумаи баргузидаҳоро медид!” (lsa.26:19) - «Зеро ки ӯ (Ишаъё) дар эҳёи аввал эҳьё хоҳад шуд! Vr. 20," хашми пайравиро ошкор мекунад! -“Ӯ Худованд ва лашкари Ӯро дар аробаҳои осмонӣ, ки дар пеши онҳо аланга гирифтааст, пешгӯӣ кард! (Иш. 66:15)
Чашмони визуалӣ идома дорад — «Аммо биёед ба аввал баргардем, Исо. 2:7, Дар он ҷо ӯ дар бораи рӯзҳои охир сухан меронд. Дид ва пур аз ганҷҳо, нуқраву тилло. Вай гуфт, ки аробаҳо (мошинҳо) охир нест, дар хотир доред, ки ӯ дар бораи рӯзҳои охир сухан меронд!” – «Бо чашми Наҳум-пайғамбар ӯ низ мошини замони моро дид. Ӯ калимаи барқро қайд кард. Ин ҳам бо нерӯи барқ алоқаманд аст ва дар охири синну сол мо шоҳроҳҳои электронии компютерӣ (радар) хоҳем дошт. Онҳо ҳоло дар болои он кор мекунанд! ” Дар ин замони муосир ӯ фоҳишаи хушрӯй, хонуми ҷодугарро низ дид, ки халқҳоро идора мекунад!» На. 2:4 (Дар замони мо Ваҳй боби 3) -“Бо ишора ба Иша 4:17-2, пайғамбар бутҳоеро дид, ки дар ин ҷо ба воситаи зидди Масеҳ хоҳанд буд. Ӯ дид, ки ҳатто бузургон ҳам саҷда мекунанд. Гуфт: «Пас онҳоро набахшед». ..зеро он нишонаи ҳайвони ваҳшӣ буд! Он нишон медиҳад, ки он дар охири замони мо буд! Дар ин бора хато накунед, Vr. 8 нишон медиҳад, ки он дар замони Ҳармиҷидӯн буд!»
Идома — Исо. 3:9 мегӯяд, ки онҳо гуноҳи худро ҳамчун Садӯм эълон мекунанд, пинҳон намекунанд! -"Ин ба монанди ҳамҷинсгароён аст, вақте ки онҳо дар замони мо аз ҷевон баромада буданд!" -«Вр. 16, услубҳо ва намуди зоҳирии замони моро ошкор мекунад! -Ин намуди зоҳирӣ ва рафтори Ҳолливудро пешгӯӣ мекард! -Vr. 17, «Ҷисмҳои махфиро ошкор мекунад, яъне Худованд аврати онҳоро пешакӣ медонист! Аммо ин ҳама дар як сӯхтор ба ҷои зебоӣ ба авҷи аъло расид! (атомӣ -Vr. 24-26) - Исо. 4, пас аз ҷанги Ҳармиҷидӯн чунон камчинии мардон вуҷуд дошт, ки 7 зан як мардро ба даст мегирифтанд! -Чашмони паёмбар онро пешгӯӣ карда буд, Vrs. 2-3 барои вақт! -Исо. 13:12 ин норасоиро, ки дар пеш буд, зикр мекунад! Vrs. 9-10 — «Он чизеро, ки дар китоби Вахй нишон медихад, р^зи р14з*. — Исо. 4: 6-16, «антимасеҳро ҳамчун подшоҳи қадимии Бобил ва ба подшоҳи Ашшур ошкор мекунад! Vr. 25, 26-29. -Vr. XNUMX, — гуфт мори оташиндор! Ин гайр аз мушаки оташин чизи дигаре нест!».
Идома — Исо. 31-5 «Самолётхои хозиразамонро дидам! Ӯ бешубҳа Ҷанги атомиро дар якчанд ҷой дидааст! "(Иш. 24:6- Иша. 29:6) -"Чашмони ӯ шоҳиди ларзиш ва чарх задани замин буд, ки меҳвар иваз мешавад. (Иш. 24:1, 19–20) Ӯ дид, ки замин сӯхтааст ва одамони кам мондаанд!» (Vr. 6) "Ҳамаи ин бешубҳа, (ин фикри ман аст) то оғози аср ё пеш аз он рӯй хоҳад дод!" -Пайғамбар на танҳо ҳавопаймо, балки парвози кайҳонро дидааст! (Иш. 60:8) Убод. 1:4, истгоҳҳои кайҳонӣ, ки дар он одамон зиндагӣ мекарданд, пешгӯӣ карда шуд! ” -Амос 9:2, калимаҳоро истифода бурд, гарчанде ки онҳо ба осмон мебароянд. Махз хамин тавр одамон программаи кайхонии худро кадам ба кадам ичро мекунанд!». -"Гуфта мешавад, ки бо киштиҳои зериобӣ ба қаъри баҳр рафтанд, Худо онҳоро меёфт!" (Vr. 3)
Идома — Исо. 8. 19 — «Шояд ихтирооти замонавиро дар чодугарй дида бошад!». -“Дар он навишта шудааст, ки ба ҷодугароне, ки чашмак мезананд ва ғур-ғур мекунанд, наҷӯед! – Дар замони мо ин мисли бозиҳои видеоии ҷодугарӣ садо медиҳад! -Инчунин дар Исо. 34:4, «Ӯ қайд кард, ки охири замон мисли туморе печонида шуда буд! Ва афтидани ситораҳо ва ғайраро ёдовар шуд». -“Ӯ ягона паёмбарест, ки худи калимаи гардишро истифода кардааст! Боқимондаҳо калима, рулет, китоб, пергамент ва ғайраро истифода бурданд. -Ва дар ин варақаи шумо хонда истода суханони Ишаъё низ навишта шудаанд! - "Гарчанде ки калимаи абадӣ ва абадӣ дар Библия борҳо зикр шудааст, аммо ягона шахсе, ки калимаи ҷовидонаро зикр кардааст, Ишаъёи пайғамбар аст!" (Иш. 57:15) -«Ин танҳо чанде аз чизҳои зиёде аст, ки ӯ шоҳиди он буд. Вай чароғҳо ва серафимҳои зебоеро дид, ки тахтро иҳота мекунанд!» (Иш. 6:1–2) -Иш. 19. 19-20 «Инчунин гуфта мешавад, ки Пирамидаи бузург дар охири замон «нишона» мешавад! -Хатто олимон бозьёфтхои зиёде кардаанд! -"Тадбирҳои хатти вақт дар он дар ин аср тамом мешаванд!"
Идома - чашмони оянда — Ҳиз. боб. 1, «Вай дид, ки чароғҳои зебои чархзананда ҳамчун дурахши барқ мераванд ва меоянд! Ӯ шоҳиди рангҳое буд, ки мисли рангинкамон, ки гирди Худовандро иҳота кардааст, чун ин чархҳои зебо ҳамроҳи Ҳаққи Таоло буданд! Ва боз имрӯз баъзе чароғҳое, ки дида мешаванд, танҳо фариштаҳои Худованд мебошанд, ки ба мо нишон медиҳанд, ки вақти таъиншуда ба авҷи аъло расидааст! -Инчунин мо медонем, ки Шайтон дар осмон корҳои муайян мекунад, то мардумро аз ҳадафи аслии Худо дур созад!»-«Ҳизқиёл ба оянда рафт ва Ҷанги Ҳармиҷидӯнро дид ва он чӣ гуна рух дод! Чашмонаш дид, ки лашкари бузург чун абрҳо меояд! (ҷанги ҳавоӣ ва ғ.) Ӯ ният ва барои чӣ омадани онҳоро пешгӯӣ кард! (Барои гирифтани ғанимати бузург ва ғ.) -Пеш аз Ҳиз. боб. 38 ба охир мерасад, вай ниҳоии энергетикӣ ва силоҳи оташфишонро дид, ки ба истилогарон борид!
Идома – Бо чашми паёмбарон ихтироъҳои зиёде пешбинӣ шуда буданд ва имрӯз дар атрофи мо истифода мешаванд! Ҳатто Сулаймон пешгӯӣ мекард ва дар бораи ихтироот сухан мегуфт! -Eccl. 7-29 — «Онхо бисьёр ихтироот чустучу кардаанд!». -"Сулаймон таҷҳизоти пинҳонии электрониро, ки одамон дар микрофонҳои кӯчак доранд ва инчунин радиоро пешгӯӣ кардааст!" –«Подшоҳро лаънат макун, на дар хаёлоти ту, ва ба сарватмандон дар хобгоҳи худ лаънат нагӯ; зеро ки мурғи ҳаво садо хоҳад бардошт, ва он ки бол дорад, аз ин ҳодиса хабар хоҳад дод». Eccl. 10:20 Ҳар боре, ки миллионҳо радиоҳо дар мавҷ ба кор медароянд - паррандаҳои ҳаво овозро аз дур ба гӯши шумо мебаранд. Гайр аз ин, аппаратхои махфй холо фикру зикри душманонро сабт мекунанд. Хамаи ин ихтироот низ моро хотиррасон мекунанд Исо ба қарибӣ меояд!” -Инчунин Ҷон дар Патмос омадани телевизион ва моҳвораи ҷаҳониро пешгӯӣ карда буд! (Ваҳй 11:9-12) - «Ва аз қавмҳо, қабилаҳо ва забонҳо ва халқҳо ҷасади худро се ва ним рӯз хоҳанд дид, ва намегузоранд, ки ҷасадҳои онҳоро ба қабр гузоранд. .."Ва овози баланде шуниданд, ки ба онҳо мегуфт, ки ба ин ҷо боло омад, ва онҳо дар абр ба осмон сууд карданд, ва душманонашон онҳоро диданд" Ваҳй 11:3-12. Одамони хамаи миллатхо танхо ба воситаи телевизион шохиди ин шуда метавонанд! ” -“Инчунин дар Ваҳй 13: 13, 15, онҳо аз афташ боз аз тариқи телевизион бут ё тасвиреро мебинанд, вагарна чӣ тавр ҳамаи онҳое, ки дар як вақт ба зидди Масеҳ саҷда мекарданд! Ҳамаи ин ихтироъҳо нишон медиҳанд, ки вақт воқеан кӯтоҳ аст!”
Идома - чашмони ваҳй - Юил 2, "заминро ҳамчун боғи Адан пешгӯӣ карда буд ва аз оташи оташи атомӣ, вай онро дар харобии комил дид!" (Vr. 3) «Ӯ худ шоҳиди ихтироъҳои гуногуни ҷанг буд. Аммо ӯ инчунин эҳёи шодии бузургро дид, ки дар борони аввал ва охирин бар халқи Худо хоҳад омад! Ва Худованд ҳама чизро ба калисо бармегардонад ва сипас онро тарҷума мекунад!» (Vr. 23-29) - Vr. 30," эҳтимол нишон медиҳад, ки он дар даврони ихтирооти атом, соате, ки мо дар он зиндагӣ мекунем, хоҳад буд. -Ҳоло дар асри мо! -Рӯзи омодагӣ ва тарҷума! -Бартар аз он ки аксарият фикр мекунанд..!
Идома - чашмони вақт - "Ин як пешгӯии ҷолиб аст. Худованд пас аз он ки исроилиёнро ба тамоми халқҳо пароканда кард, ошкор кард, ва он гоҳ вақти дақиқро дод, ки онҳоро ба хонаҳояшон меорад ва онҳоро ҷойгир мекунад. Он дар давраи асри ракета ва кайҳон хоҳад буд. (Дует. 30:3) Vr. 4 мегӯяд, гарчанде ки баъзеҳо дар канори осмон буданд, Ӯ онҳоро бармегардонад! Аҷиб, дар асри мо!»
Идома – Дар замони мо бештари ҳама паёмбарон қатъи замонро дидаанд. Худованд ба ман ошкор кард, ки мо ҳоло дар каҷи вақт ҳастем. Дар дахсолаи наздик тамоми замин дигар мешавад ва дигар мешавад. Худи Исо дар бораи қатъ шудани вақт сухан ронда, гуфт, вагарна ягон ҷисм наҷот намеёбад. .Чунон ки мо мефаҳмем, Исо инчунин охири замонро пешгӯӣ карда буд. (Мат. 24:32–34) Ӯ гуфт, ки вақте ки Исроил халқ шуд, ҳама чиз дар он насл иҷро хоҳад шуд. Ва аз соли 1946—48 чашни навбатии онхо пеш аз ин ё охири хамин аср огоз меёбад. Vr. 33 Исо гуфт: «Вақте ки ин чизҳоро мебинед, дар назди дар аст». Бедор бошед ва дуо гӯед, зеро Исо гуфтааст: «Дар соате ки шумо гумон намекунед, Писари Одам меояд!
Ҳаракат кунед # 171