Навиштаҳои пайғамбар 120

Miracle Life Revivals Inc. | Инҷилист Нил Фрисби

Ваҳйи фариштагон дар Малакути Худо — Заб. 99:1, «Худованд ҳукмронӣ мекунад, бигзор қавм биларзанд; Ӯ дар миёни каррубиён нишастааст; бигзор замин харакат кунад». — «Қудрати бузург! — Подшоҳи абадӣ дар байни каррубиҳо, ки аз ҷониби серафиҳо сояафкананд (чароғҳои зебои дурахшон) нишастааст. — Хатто тахти Уро пинхон доштааст, вале У онро ба мо ба воситаи вахй ошкор мекунад; ва бидуни фаҳмиши рӯҳонӣ касе аз табиат ҳеҷ гоҳ онро намефаҳмад! ” … «Дар он аз он чӣ паёмбарон нозил кардаанд, бештар аст. — Аммо биёед аввал фариштагонро дар мавқеъашон дида мебароем. Малакути Худо як подшоҳии рӯҳонӣ, ҳукумати аслӣ аз тартиб ва ҳокимият аст. Ҳар як фариштае, ки офарида шудааст, вазифаи хоси фармоишӣ, қудрат ва маъмурият дорад! — «Карубиён дар Малакути Худо фиристодагони Арш мебошанд!» (Ваҳй 4:6–8) — Пас аз чанд лаҳза мо ошкор хоҳем кард, ки онҳо низ бо Худованд парвоз мекунанд! (Ҳиз. 1:13, 24-28) — «Серафимҳои даруни тахт дар байни 9 ё 10 фариштаҳои фариштаҳо баландтаринанд! — Онҳо мисли коҳинон ҳастанд, ки дар маъбади Осмон ибодати умумиро ба Офаридгор равона мекунанд!» — Исо. 6: 1-7, ояти 2, " ошкор мекунад, ки ин мавҷудоти осмонӣ рӯй ва пойҳои худро бо болҳо мепӯшанд ва парвоз мекунанд. Инҳо дар болои Ӯ истодаанд!» — Аз афташ, гохо тамоми манзараи Арш чун эчодкор ва пурчушу хуруш дар зиндагонии човидона набз ва харакат мекунад! … «Ҳеҷ гоҳ хастагӣ, хастагӣ ва норозигӣ вуҷуд надорад; онҳо ҳеҷ гоҳ дилгир намешаванд! . . Онҳо ба истироҳат ниёз надоранд! (Ваҳй 4:8) — На серафимҳо ва на ба ягон фаришта ба истироҳат ниёз надоранд! . . . Каррубиён дар ҳақиқат фариштаҳои хурди аҷибанд; Онҳо дар гирдашон чашмони нур доранд, чунон ки эҳтимол серафимҳо мекунанд! . . . Онҳо ҳамчун сӯзондагон маълуманд! . . . Инчунин мумкин аст, ки ҳангоми ҳаракат шаклашон дигар шавад!». (Ҳиз. 10:9–10)

Салтанати универсалӣ — «Ин фариштагон фиристодагони Худо дар Малакути бепоёни Ӯ ҳастанд! Эҳтимол, серафимҳо ва каррубиҳо номҳои алоҳида доранд, ки танҳо ба Худо маълум аст. Ва мо дар байни фариштагон танҳо се нафарро медонем, ки ном доранд; инҳо фариштагонанд. Мо Майкл, Ҷабраил ва, албатта, афтода Люсифер дорем, ки нурбардор номида мешавад - писари Субҳ! — «Акнун Исо фариштаи Худованд, бузургтарин фариштагон, Ситораи дурахшон ва субҳ, офаринандаи фариштагон аст! (Санкт Юҳанно, боби 1) - Тас. 4:16 — Худоё, фариштаи бошукӯҳ!» …“Бисёриҳо намедонанд, ки шайтон дар байни каррубиён мақоми баландтарин буд, зеро ки ӯ каррубиёни нури сояафкан буд!” (Ҳиз. 28:14) — «Дар он гуфта мешавад, ки карруби тадҳиншуда», ки онро фаро мегирад!. . . Он гоҳ ӯ бол дошт, ва шояд ҳоло ҳам доранд. Дар он тасвир шудааст, ки вай дар кӯҳи муқаддаси Худо дар миёни сангҳои оташ қадам мезанад ва поин меравад». - "Ин сангҳои оташ метавонанд амалҳои эҷодӣ ё фариштаҳои шӯълаи кабуди дурахшон ба монанди сангҳои дурахшанда ва дурахшон бошанд!. . . Ба ёд оред, ки Худои Исроил дар пеши назари онҳо бар санги ёқути сангфарш истода буд». (Хур. 24:10) — «Таъсири боварибахш! Ин сангҳои сапфири зинда ҳангоми наздик шудан ба Худо роҳро иҳота мекунанд!»

Малакути Худо қудрати соҳибихтиёр аст — «Ва он ба суи максади прогрессией ва галабаовар пеш рафта истодааст, ки дар он хама чиз ба ихтиёри Исои Худованд гузошта мешавад!». — «Оё Арши Худо ҳаракаткунанда аст? Чаро албатта, агар лозим бошад! — Вай офарандаи зинда ва фаъолест, ки ба тамоми корхои У дар коинот назорат мекунад! Дар якчанд истинодҳои хуби Китоби Муқаддас онҳо ба Ваҳй 4:3 (тахт) ба Ҳизқ ишора мекунанд. 1:26 ва ояти 6 ба Ҳизқ ишора шудааст. 1:5, 18 ва Ваҳй 4:8 ба Исо ишора мекунанд. 6:1-3!» — «Ман шахсан бовар дорам, ки он ба эчодкори фаъол монанд аст. Дар хотир доред, ки Ӯ метавонад ҳазор солро ба назар бигирад, аммо он мисли як рӯз бо Ӯст! Ҳазор сол мисли соатест дар шаби Довуд!» (3 Петрус 8:14) — «Ҳамчунин дар як вақт Худо дар болои шимол, ки шайтон афтода буд, истода буд! (Иш. 13:101) — Имрӯз астрономҳо ба мо мегӯянд, ки дар он ҷо ҷои холӣ ҳаст, ки онро тасвир мекунад! (Вақти №186,000-ро бихонед) - Шайтон мехост салтанати худро барпо кунад, аммо мисли барқ аз шимол афтод! (Нур бо суръати 1 26 мил дар як сония ҳаракат мекунад.) Вай дар як сония аз тахт он қадар дур буд! — «Акнун ба Ҳизк муроҷиат мекунем. 28:26-4 барои ошкор кардани тахти сайёр! . . . Ҳизқиёл дида буд, ки «абри ҷалол» мисли оташи каҳрабо ба сӯи ӯ ҳаракат мекунад; чор нафар фиристодагон баромад. Он гоҳ ӯ дид, ки чархҳо ва каррубиён мисли ангиштҳои оташ ва чароғҳо мисли дурахши барк аз абр равон ва бармегарданд! -Гӯё як лаҳза тамоми осмон бар ӯ ҳаракат мекард.- Серафимҳо, фариштаҳо, чархҳо ва ғайра.”- Ояти 3, “тахтро зикр мекунад, рангинкамонро зикр мекунад, ҷалоли Ӯро зикр мекунад. Ва ӯ мегӯяд, ки "як" гуфт! Ва ҳамаи ин ба Ваҳй 6:8, 1–10, Ҳизқ ишора мекунад. Боб. XNUMX ва боби XNUMX ҳаракатҳоро ошкор мекунад ва ҳамаи атрофиёни тахти Ӯ бо Ӯ ҳастанд!- Пас, мо аз афташ мебинем, ки Ӯ метавонад «тахти устувор» ё тахти ҳаракаткунанда дошта бошад! — Ӯ ҷовидонӣ аст, шумо боварӣ дошта метавонед, ки Ӯ ғайричашмдошт карда метавонад!

Идома - ошкор кардани роҳҳои аҷиби Худо — Дан. 7:9, «Тахти абадии ҳаракати оташин (амали эҷодӣ)-ро нишон медиҳад, ки «чархҳо» ҳамчун оташ фурӯзон буданд! — Чунин ба назар мерасад, ки Худо ба мо пора-пора ошкор мекунад, ки Ӯ метавонад дар ҳама ҷо дар олами бепоёни худ пайдо шавад, ки бо кадом тарз интихоб кунад. Барои гузоштани ниҳоии он Ӯ ҳамаҷост (дар ҳама ҷо) . . . Қудратманд (тамоми қудрат). . Доим (доно)». - "Ҳеҷ кадоме аз фариштагон чунин нестанд ва бояд гуфт, ки Люсифер нест! — Зеро ҳеҷ кас монанди Худованди лашкарҳои мо нест ва нахоҳад буд! — «Худованд 20,000 68 аробаи ҳаракаткунанда дорад, ки онҳоро фариштагон идора мекунанд. (Заб. 16:17–22) — Довуд яке аз беназиртарин мӯъҷизаҳои ҳавоиро дид, ки то ҳол дида шудааст! — Дар Библия дар ду чой зикр шудааст, аммо дар ин чо як чо, II Сам. 10:15-2. «Ва ӯ бар каррубиён савор шуда, парвоз кард»! — Довуд Худоро дар болҳои бод дид ва ғайра. Дар он гуфта мешавад, ки «ва чизе парронд, ки ба тирҳои кайҳон монанд буд, ки мисли барқ баровард». — «Аммо Ильёси набӣ дид ва ба аробаи Исроил савор шуд! (11 Подшоҳон 12:20,000-6) - Дар он саворони онҳо зикр шудааст; инҳо кистанд? — Карубиён ё фариштагон, ки киштии аробаро идора мекунанд? — Аробаи Исроил ҷуз ароба ва сутуни оташ шабона дар биёбон нест! — Вакте ки вай пеш рафт, Исроил пеш рафт. омин! — Ситораи дурахшон ва субх дар абри кахрабо!». — Ваҳйҳои Худо чӣ гуна зебоанд! — Дар бораи 17 3 аробаи Худо сухан ронда, Элишоъ бешубҳа бисёре аз онҳоро дар гирду атрофаш дид! (24 Подшоҳон XNUMX:XNUMX) - Онҳо дар Адан дида шуданд! (Ҳас. XNUMX:XNUMX) — «Ман метавонам илова кунам, ки бисёре аз чароғҳое, ки имрӯз дида мешаванд, огоҳии фариштаҳои Худо ва аломати кам будани вақт мебошанд! - Ва албатта чароғҳои шайтонӣ ва ботил низ ҳастанд, ки аз афташ дида мешаванд, зеро худи шайтон фариштаи нур аст! — Мо метавонем ба ин далелҳои бештари Навиштаҷот илова кунем, аммо ҳоло мо мехоҳем дар бораи фариштаҳои Худо бештар нақл кунем!»

Табиат ва мавқеъи фариштагони дигар — «Ҳоло фариштагон намемиранд. (Луқо 20:36) - Онҳо ҳам пир намешаванд! Фариштаи дар эҳёи Масеҳ дидашуда ҷавон номида мешуд, аммо аз афташ пир набуд ва ё триллионҳо солсола буд! (Марқӯс 16:5) — Фариштагон мисли Худо донишманд нестанд. Онҳо воқеан вақти дақиқи Тарҷумаро намедонанд, то он даме, ки он дода нашавад! - Баъзе фариштаҳо ба легионҳо ташкил карда шудаанд! (Мат. 2 6:53) — Онҳо ба имони гунаҳкорон таваҷҷӯҳ доранд! . . Интихобшудагон бо фариштагон шинос мешаванд! (Луқо 12:8) - Фариштагон дар атрофи Масеҳ хизмат мекунанд! . . Фариштагон нигаҳбони фарзандони Худо ҳастанд!. ..Онҳо солеҳро ҳангоми марг ба биҳишт мебаранд!» (Луқо 16:22) — «Дар вақти омадани Исо фариштагон баргузидагонро ҷамъ мекунанд! — Одилро аз фосикон чудо мекунанд!. . . Бар шарирҳо доварӣ мекунанд! . . Фариштагон рӯҳҳоро ба наҷотёфтагон хидмат мекунанд!» (Ибр. 1:14) — «Як чизи дигар, фариштаҳои осмонӣ издивоҷ намекунанд. (Мат. 22:30) — Аммо аз афташ фариштаҳои афтода ё нозирони замин дар рӯи замин чунин тарғиб мекарданд ё чизеро озмудаанд! (Ҳас. боби 6, «тӯфон») (II Петрус 2:4) — (Рӯйхати №102-ро бихонед)

Люсифер ва фариштаҳои бад — «Се як ҳиссаи фариштагони козиб бар зидди Худо ва ҳукумати Ӯ исён карданд. (Ваҳй 12:4) — Люсифер ба исён роҳбарӣ кард, то салтанати худро таъсис диҳад. (Иш. 14:14–17) — Ҷанг байни қалбакии Люсифер ва Малакути воқеии Худо то имрӯз идома дорад!» Дан хонед. 10:13. . . «Ва ҷанг дар Ваҳй 12:7-9 идома дорад ва шайтонро пурра ба замин мепартояд! (Иш. 66:15-ро бихонед) - Ва бобҳои Ваҳй. 19 ва 20 ҷанги ниҳоиро нишон медиҳад, вақте ки он ба охир мерасад, ки дар он Худо ва фариштагони Ӯ дар ниҳоят шайтон ва фариштаҳои ӯро мағлуб мекунанд ... пас поксозӣ ва барқарор кардани замин ба камолоти Аданӣ! (Ваҳй 21) — Он гоҳ нақшаи Худо барои ин галактика ва сайёра амалӣ хоҳад шуд!» — «Оё шумо наметавонед тахти Худоро бинед, ки дар он кас дар рангинкамони нур печида нишастааст ва дар ҷалоли абадӣ иҳота шудааст, (Ваҳй 4:3) чароғҳои бо ранги моҳияти зинда дурахшон ва ғайра. Дар куҷо мо дар ниҳоят худро дар хона ҳис хоҳем кард. !» - "Пас, хоҳ Худо ҳаракат кунад ва хоҳ дар тахти худ нишаста бошад, манзараи бузургвор ва ҷалол аст!"