Сирри ҳамду сано ва сулҳ

Идома….

Забур 91:1; Ҳар кӣ дар ниҳони Ҳаққи Таоло сокин аст, дар зери сояи Худои Қодири Мутлақ бимонад.

Хуруҷ 15:11; Эй Худованд, дар миёни худоён кист ба Ту монанд? кист мисли ту, дар қудсият ҷалол, дар ҳамду сано тарсон ва мӯъҷизот?

Забур 22:25-26; Ситоиши ман аз ту дар ҷамоати бузург хоҳад буд: назрҳои худро дар пеши тарси Ӯ иҷро хоҳам кард. Ҳалимҳо хоҳанд хӯрд ва сер хоҳанд шуд; онҳо Худовандро, ки Ӯро меҷӯянд, ҳамду сано хоҳанд гуфт: дили шумо то абад зинда хоҳад буд.

Забур 95:1-2; Эй биёед, барои Худованд суруд хонем, бар санги наҷоти худ садои шодмон кунем. Биёед ба ҳузури Ӯ бо шукргузорӣ биёем, ва бо таронаҳои забур барои Ӯ шодӣ кунем.

Забур 146:1-2; Худовандро ҳамду сано кунед. Худовандро ситоиш кунед, эй ҷони ман. Ҳангоме ки зинда бошам, Худовандро ҳамду сано хоҳам гуфт: Худои худро то даме ки ҳастӣ, ҳамду сано хоҳам гуфт.

Забур 150:1; Худовандро ҳамду сано кунед. Худоро дар қудсаш ҳамду сано гӯед: Ӯро дар фалаки қудраташ ҳамду сано гӯед.

Забур 147:1; Худовандро ҳамду сано гӯед, зеро ки Худои моро ҳамду сано хондан хуб аст; зеро он хуш аст; ва ситоиш хуш аст.

Забур 149:1; Худовандро ҳамду сано кунед. Барои Худованд суруди нав бихонед, ва Ӯро дар ҷамоати муқаддасон ҳамду сано хонед.

Забур 111:1; Худовандро ҳамду сано кунед. Ман Худовандро бо тамоми дили худ ҳамду сано хоҳам гуфт, дар калисои росткорон ва дар ҷамоъат.

Юҳанно 14:27; осоиштагии худро ба шумо мегузорам, осоиштагии худро ба шумо медиҳам: на ончунон ки ҷаҳон медиҳад, ба шумо медиҳам. Бигзор дилат ғамгин нашавад ва натарсад.

1 Кор. 7:15; Аммо агар беимон биравад, бигзор равад. Бародар ё хоҳаре дар чунин мавридҳо зери ғуломӣ нест, балки Худо моро ба сулҳ даъват кардааст.

Ғалотиён 5:22; Аммо самараи Рӯҳ муҳаббат, шодмонӣ, осоиштагӣ, пурсабрӣ, нармӣ, некӣ, имон,

Филиппиён 4:7; Ва осоиштагии Худо, ки аз ҳар ақл болотар аст, дилҳо ва фикрҳои шуморо ба воситаи Исои Масеҳ нигоҳ хоҳад дошт.

Ишаъё 9:6; Зеро ки барои мо тифле таваллуд мешавад, ба мо Писар дода шудааст, ва ҳукумат бар дӯши ӯ хоҳад буд; ва номи ӯ аҷоиб, Машваратчӣ, Худои тавоно, Падари ҷовидонӣ, Мири сулҳ хонда хоҳад шуд.

Забур 119:165; Онҳое ки шариати Туро дӯст медоранд, осоиштагии бузурге дорад; ва ҳеҷ чиз онҳоро ба васваса наоварад.

Забур 4:8; Ман ҳам маро дар осоиштагӣ хобонам ва хоҳам рафт, зеро ки Ту, эй Худованд, маро дар амн сокин мегардонӣ.

Забур 34:14; Аз бадӣ дур шав ва некӣ кун; сулхро чустучу кунед ва аз паи он гардед.

Масалҳо 3:13, 17; Хушбахт аст он кас, ки хирад ёбад, ва касе, ки хирад пайдо мекунад. Роҳҳои вай роҳи ҳаловат аст, ва ҳама роҳҳои вай осоиштагӣ аст.

ГИРАМАИ №70 - Касе, ки дар ҳамду санои Худованд фурӯтанӣ мекунад, болотар аз бародаронаш тадҳин мешавад, худро подшоҳ ҳис мекунад ва роҳ хоҳад кард. Чаро дар ситоиш чунин розҳо ҳаст, зеро барои ҳамин мо офарида шудаем, ки Парвардигори лашкарро ситоиш кунем. Инак, Худованди мутаъол мефармояд, ки ситоиш нигаҳбони рӯҳ ва нигаҳбони ҷисм аст. Бо ҳамду санои Худованд, шумо ба маркази иродаи Ӯ барои ҳаёти худ дохил хоҳед шуд. Ситоиш майи руҳ аст, ифшои асрори ниҳон ва ошкор аст. Ӯ дар мо мувофиқи ҳамду саноиҳои мо зиндагӣ мекунад. Бо ҳамду санои Худованд шумо дигаронро эҳтиром хоҳед кард ва дар бораи онҳо камтар гап мезанед, зеро Худованд шуморо бо қаноатмандӣ наҷот медиҳад.

073 - Сирри ҳамду сано ва сулҳ - дар PDF