Consummatione Tactus
XCVIII translationem erecti | # CD MCDLIX
Quot es verus et verus hodie beatus" Praesens mane laudem illi offerat. Ille tuas laudes magis quam pecunias amat. Quot scis? Amen. Pecuniam tuam ad Evangelium vult, sed tuas laudes vult vel praedicatio esse non potest. Venite, et laudate eum. O nomen Domini benedictum! Allelúja! Benedicat populum tuum Domine hac mane, et veniat super eos aer Domini nostri Jesu. Diverso modo benedicat utrumque. Singula, cuilibet eorum, quid sit in corde suo. Et omnes qui hic sunt hodie, benedicite. Amen. perge et sede.
Epistulam hic attingam. Praenuntiavimus satis aliquid de prophetia, eventa futura, et futura sunt. Ecclesia nunc est optimum locum esse in mundo. Toto terrarum orbe — ac litteras ex toto orbe ac per universam US populorum difficultates, et quae eveniunt propinquis, vicinis et amicis eveniunt. Iustum videtur sicut nihil videtur pro hominibus hodie procedere. Apparet sicut spiritus mendax, et omnia genera spirituum emittuntur in populum, et omne genus spirituum negativorum, omnia genera eorum. Daemones quaquaversum id est. Cum turbato toto mundo, sicut dictum est - in perplexitate, in biblia id vocat, sicut aetas claudit. Maria et fluctus, id est non solum Oceani symbolum, sed symbolicum est imperiorum et hominum in inplexitate.
Toto autem orbe nunc est, perplexitas illata. Cum omnibus illis quaestionibus et tribulationibus, haec est una ex mirabilissimis mundi locis. Non potes hoc uspiam assequi nisi hic. Amen dicere potes? dico a Domino Jesu Christo. non est alius locus, nisi ad Dominum Jesum Christum. Et hoc est quod hodie debes. Mane cum eo. Ne eum solvas. Cum ab eo incipias, bene incipe et mane ad Dominum, et benedicens tibi benedicet omnibus diebus vitae tuae. omnem languorem, tentationem, et sanabit te, ac benedicet tibi. Videbit te per omnia. Itaque cum omnibus confusionibus et quaestionibus hodie, quam mirabilis est domus Domini! Si mox ante aliquot annos in posterum progrederis, et poteris inspicere quid futurum sit in terra, et speciali privilegio habeo aliquid ex eo videre, dices in corde tuo decies quid sentias. O bonum est esse in domo Dei! Aspice; sed nescis quid sit ante te, et populus mundi nescis, et etiam postquam actum est, et a translatione respicere videris, et Dominus tibi vitam æternam det, o victoria hodie vociferata est, amen dico tibi! Sensus erit, qui prope tota urbe repellitur propter vos corda. Dominus fidem amat, et populos qui Ipsum ex toto corde amant;
Hoc autem mane praedicaturus sum, et si mihi aliquantulum temporis superest, conor pro aliquo vestrum orare. Si nullum tempus habeo, peculiare habeo miraculum sanitatem hac nocte. Nil moror si medici tradiderunt in te, quod dixerunt, nihil interest, quod nos ipsos post orationem nefastos radios probare possimus. Nil refert, si moriens quacumque condicio est; canc, nihil interest Domino. Si hic es in hac nocte cum modica fide in corde tuo, lumen in te intus accendet de virtute Dei et sanitatem recipies. Sed suscipit fidem, cum modica fide et benedicat tibi Deus.
Hanc autem concionem hic, nostis, non credo me unquam ex hoc sermone in vita mea praedicasse. Alias conciones tetigimus, sed non credo decerpsisse capitulum, ut perspiciat. Multas conciones tetigi, sed nunquam multis concionibus ea de re praedicavi. Sed mox ad hoc perduci contigerit, hoc mane, et hic parum praedicaturus sum. Prope audis. Constitui-Dominus movit super me – Tactus Finis. In fine saeculi consummationem futuram in populo suo. Scis aliquid asperum esse, sed id quod fert, summam tactum. Narratio haec est de rege qui verum bonum incepit a Domino, sed in fine aetatis afflictus, vide? et sapientia et scientia invenirentur.
Revertere potes ad II Paralipomenon 2, 15-2. Indicat momentum quanti tandem est. Dubium an fides, quae tandem vita? Atque hic rex quoque prospectans pollicebatur. Ita incipiemus legere. Scis, te res in capitulo figurare potes si modo in oratione vadis et minutum expecta, Deus tibi revelabit. Unde et hic incipimus legere: Et factus est spiritus Domini super Azariam filium Oded. Nunc vera proxima ausculta. Hoc dixit in proposito, et voluit dicere hoc modo, et si hoc legistis, scietis quia venit et dixit hoc, sic Asa. egressus est in occursum Asa et dixit ei audite me Asa et omnis Iuda et Beniamin Dominus vobiscum est, dum esto cum illo; et si quaesieritis eum, invenietur a vobis. Numquid scis, quando quaesieris Dominum, non potes dicere quod non invenisti Dominum? Ibi est. Et quaerendo, invenies eum, si quaesieris ex corde tuo. Nunc si curiose mox quaesiturus es et incipis Dominum quaerere de modo ludibrio; sed si negotium cum Domino es et graveris, Deum invenies. Fides tua narrabit tibi ibi eum invenisti. Amen dicere potes?
Multi homines quaerunt Deum et iam cum illis est. Discisne quid de illo? Non proficiscitur. Non venit. Ipse est Dominus. Dictis his utimur venientibus et eundo, Dominus autem non potest exire, nec potest aliunde venire. Omnia intus in ipso sunt. Nolo quid creat, maior illo. Etiam minor est. Non est spatium nec magnitudo ad Deum capiendum. Spiritus est. Undique movit, et non venit, et non exit. Diversas formas accipit et secundum nos apparet et evanescit. Ipse autem in dimensione vides? Si ergo Deum quaeris, iam tecum est. Derelictum verbum, quod adhuc ibi est, interclusit modo ne tacendo vel loqueretur tibi tunc temporis. Dominus autem non venit et non venit. Nolo billions annos in spatio, trillions annorum ex nunc, et cum praeteritis numerationem et in spiritualia ibi transieris, ibi creantis est. Hic hic est mane. In me est. Ipsum hic sentire possum. Potest esse trillions lucis ab annis. Quod nihil interest. Omnia intus in Domino creavit. Deus potens est. Et potest descendere et se densare in theophania, sicut ego hic mane, per hominem sicut Messiam: Et sic loqui potest tibi, cum iustos mundos creans. Eos in caelis semper vident creari.
Est ergo Deus occupatus et laborat. Numquam tamen nimis occupatus est ut omnem orationem decies centena milia hominum in terra exaudiat. Estne hoc mirabile? Tollite fidem vestram, dicit Dominus. Etiam quam id quod dictum est hic hac mane! O, alleluia! Sed magna est! Et ideo hic venit, “Dominus vobiscum, dum sitis cum eo; et si quaesieritis eum, invenietur a vobis; si autem dereliqueritis eum, derelinquet vos. Nunc hic ausculta. Clavem mysterii - multum homines quid hic acciderit non intellegunt, et si vere hoc mane acutus es, cognosces quare propheta ille huc exivit et sic locutus est regi illo. Cum Dominus primum mentionem facit, sicut Elias loquebatur, vel Eliseus loquebatur regibus, vel quicquid erat, prima mentio, aliquid significabat. Et scies rem hic momento significare rem. Audiens itaque rex. Haec est clavis mysterii — quod hic propheta dictum est. Multo tempore autem Israel sine Deo vero, et sine sacerdote doctore, et sine lege fuit. Cum autem in tribulatione sua conversi sunt ad Dominum Deum Israel, et quaesierunt eum, inventus est ab eis. In tribulatione sua, et hodie plerique Deum quaerunt cum invenerint in malum. Cum egrederentur de angustia, non opus est Domino. id est hypocrita. Quot scis hoc? Quod erat illic rectum inspiratio Spiritus Sancti. numquam cogitasse.
Mane cum Domino. Id est, aliud dicere, aliud facere. Diliges Dominum semper, in tribulatione, in tribulatione, in tentationibus, et in tentationibus, ubicumque fueris. Non curo si te putes esse deorsum, tamen Deum diligo. Noli solum respicere ad Deum cum in tribulatione. Cum tribularer, vide Deum in tribulatione et tribulatione. Da Domino fidem. Da illi gratiam, et te reducet in. Iuvat te. Sed multi non sciunt. Ipsum tene et lauda utcumque problemata, probationes et probationes, hoc tandem tibi faciendum est. Tandem rogat ut facias, et dico tibi, docens hoc mane quod Dominus tecum erit, quamdiu clamas ad Ipsum, et tu cum Ipso es. Quicquid tibi negotii est, quacumque tua causa est, ibi ius est. Ut sit asperiores quibusdam hic. Posset esse acerbum pro aliquo populo ecclesiae, sed hoc mane locutus sum verum. In tribulatione et tribulatione ipse est, et non oblivisceris eum. Numquid dicitis Dominum laudate?
Sic, inquiunt, recurrunt. Israel facere solebat. Tunc ad idola currerent. Et adorarent idola vetera et praevenirent idolis et ibi terribilia facerent cum filiis suis. Omnia genera fiant. Propediem ergo generatio transibit vel aliquid, recurrentes ad Deum, missurum magnum propheta-retro et sicut illis annis, sed ad misericordiam Dei non est via. Videmus omnes iudicium esse, et saepe audimus quid postea acciderit. Sed centenos annos nonnumquam plures centeni annos vere priusquam semper gravius iudicium de populo ferret. Homines non vident veram misericordiam longanimitatis Dei, colentes idola, audientes Deum, prophetas eius, et alia huiusmodi, et revertuntur et habent imagines coram Deo. Sed in tribulatione sua reversi sunt ad Dominum. Deinde versus 7, hic dicit: Confortare ergo, et non dissolvantur manus vestrae: opus enim vestrum recompensabitur. Aspice; Quodcumque pro Deo facturus es, noli infirmare. Estne ius?
Mihi opus est omni tempore a Domino. In robore scripturarum istarum maneo, et scio quia, si dedero scripturas istas populo, tradentur. Non refert quam multi eorum similes mei vel non, quia Iesu vel nolunt, sed quales sunt pretiosae animae, quae in verum Dei Verbum possint ingredi atque transferri. Amen dicere potes? Unctionem satias, nec amaturus es. Amen dicere potes? Puer! R. Qui tentat eos. Dico tibi nunc, hoc unctio est, et bene factum erit. Dico autem hoc fiat. Amen. Confortare igitur, et reddet opus tuum. Testimonium meum personale - illud est quod Deus in vita mea fecit opprimit. Nunquam vidi quid egerit simile. Ego feci simpliciter quod dixit facere, et sicut magica feci. Sed non venenatis erat, Spiritus Sanctus. Tam pulchra, tam mirabilis fuit! Sed aliquet dictum volutpat. Habui tribulationes per ministerium. Copiae satanae temptabunt quid mihi obstare possint quominus nuntium ad populum deferam. Sed totum est parvum pretium, ut solvet evangelium ad populum Dei, et de gloriosis quae sunt in regno Dei, et gloriosus est. Amen. Tantum audimus de terra, de voluptatibus terrae. O! Nec in corde tuo est ingressus, in anima tua quod habet Deus pro te! Sed opera tua reddet. Haec consummatio dicit Dominus. Oh my! Nonne mirum est!
Licuit, non nimis longum est sermonem esse. Non puto me hic verum bonum evasisse. Hinc est quod factum est. Vere rex gravis in corde suo aliquid facturus erat. Sed scis, Paulus se radices non habuisse. Vere gravis erat facturus aliquid. «Inierunt autem foedus ut quaererent Dominum Deum patrum suorum in toto corde et in tota anima sua» (Chronicles 15, 12). Talem furorem habuerunt in tribulatione sua revertendi ad Deum. Quicquid acciderit, Deum uellent. Ipsum volebant sicut numquam prius. Et video in hac gente aliquos dies istos prae se venturos esse. Hoc hic attende. Hic dicit: Quicunque noluerit quaerere Dominum Deum Israel, morte moriatur, a minimo usque ad maximum, a viro usque ad mulierem. habebant idola, nunc autem omnes qui non servierunt Deo, interficiebant. Accessit quaedam statera. Dominus nunquam aliquid necessario facit. Praesent ut libero animi et optio. Invenimus in fine saeculi talem spiritum religiosum et politicum ingressuri. Si vis legere, id est in Apocalypsi 13. Denique poenam mortis protulerunt. Ipsi non habent propriam doctrinam Domini nostri Jesu Christi. Hic populus hic — vobis ostendens non esse rectum finem, studio et omnia quae fecerunt, plane abiecerunt omnia, et ex toto corde, tota anima, quaerebant eum. Si quis autem, inquit, non quæsierit Dominum Deum Israël, moriatur, a minimo usque ad maximum, a viro usque ad mulierem. Utrum parvulus necne, nihil ad eos refert. Ibant Deum quaerere et exire hoc pulmentum. Opinor exeuntes quaerebant Dominum. SIC. Ok, that's in there.
Et tunc hic, sequitur hic, quia res erat mater regis, quae erat in throno. Solet mulier in solio non sedere. Habuimus Debbora et plures eorum in biblia. Noluerunt sedere super thronum Israel. Hominis officium erat eo tempore. Deus adducet illis regem et ibi sedet; Sic mater eius in solio sedit. Sed et matrem suam a solio exuit, et de via avolavit, et a throno accepit. Hic juvenem fecit, quia habebat idola in luco, et excidit idola. Sed longe a longe non omnia idola expulit. Narrabo tibi parabolam istam, quia hic descendit. Et venit ad thronum, et hic dicit: Excelsa autem ab Israel non abstulit; verumtamen cor regis perfectum erat omnibus diebus eius. Quomodo autem venit Scriptura? Perfectus, inquit, fuit in diebus quo fuit apud Deum. Non autem in diebus quibus vivimus sub gratia et sub Spiritu Sancto. Non hodie nobiscum vivit. In illa autem generatione, secundum quod fecerat populus, et quod erat tunc temporis, cogitatur cor ejus perfectum coram Domino in diebus suis.
Iam huc transimus. Vide mutationem. Tunc propheta venit ad eum ibi 2 Paralipomenon 16 vers. 7 : In tempore illo venit Hanan videns ad Asa regem Juda, et dixit ei : Quia habuisti fiduciam in rege Syriæ, et non credidisti Domino. Deus tuus ergo effugit castra regis Assyriorum de manu tua. Sollicitus autem erat, quod nimis piger esset ad Dominum quaerere, et nolebat extendere et apprehendere Dominum. Coepit discumbere super Dominum. Tunc pro Domino confisus Regibus Praelia vincere coepit. Et cceperunt prophetae apparere alium, et coeperunt loqui ei hic. Cœpit homo confidere, et non Dominus. Eius ruinam iam erectam videre possumus. Initium est movere nunc quid futurum sit. Nonne Aethiopes et Lubims ingens multitudo, cum curribus et equitibus plurimis? tamen quia Domino fisus, tradidit eos in manu tua. Omnes isti, et magnates, quas Dominus eruit de manibus eorum, et nunc confiditis in homine ad faciendum proelia vestra, et non quaeritis Dominum, propheta dixit.
Et tunc hic est quod hic factum est. Hic dicit, haec est pulchra scriptura. Hoc unum etiam, ac plura hic adscripsi: Oculi enim Domini discurrunt in universam terram, ut praevaleat in eis cor eorum in se perfectum. hoc stulte fecisti: ergo ex hoc bella habebis. Aspice; Oculi eius significant Spiritum Sanctum et discurrentes per universam terram. Oculi eius currunt, et cum illis oculis ubique aspicientibus tendit. Sic propheta dedit, ut se fortes ostenderet. Hic stulte fecisti: ergo ex hoc bella habebis. Aspice; cum Domino perfecte coepit. Deus bella ob stultitiam suam ei facturus erat. Saepius enim cum coeperit gens ire ad peccandum et averti a facie Domini, tunc dicit Scriptura bella supervenient eis. Passa est haec gens gravia quaedam bella horribilia non solum propter peccatum civile, sed etiam propter guerras mundi et omnia problemata ultramarina, quae passi sumus et alia huiusmodi. Natio pars eorum ad Deum converti conatur, altera vero totaliter a Domino recedens. quotidie videre possumus. Bella in terra plura futura sunt, et denique propter peccatum propter idola, et rebellionem haec natio ad Armageddon in Medio Oriente proficiscetur. Videmus nunc quaedam praevisionem rerum, quae unum ex his diebus eveniunt, etiam postquam novam eorum pacem consignaverunt.
Sed bella, et ideo quia homini fisus est, ut habetur II Paralip. Hodie, quam multi unquam animadverterunt, quanto magis incipiunt niti homini pro omnibus quae faciunt loco Domini? Habent machinam electronicam. Habent risus. Articulum aliquantisper legi retro. Hodie non recte agunt. Homini freti sunt, ut pro viro suo liberos habeant, et sic porro. Nolo hanc mane ingredi. Sed Deus et natura omnibus fretus. absque affectione naturali sunt. Et sic venient ei bella. Iratusque est Asa videntem et posuit eum in domo carceris; Erat enim iratus contra eum propter hanc rem. Et oppressit Asa uno tempore de populo. Insaniit in eum, ob hanc rem iratus ei. Aspice; dudum dixi tibi de illa unctione. Cum res peccatur, semper vituperatur. E longinquo cum percutit — id est sicut laser cum eos ferit. Frater, illum diabolus retro movebit. Nihil aliud, nisi unctio et Verbum Dei eum retro movent. Amen dicere potes? Eum ex enim movet. Altissima est via, Deus res facit, sed semper scio. Scio quid agatur.
Satanae copiae in hac terra conabitur ne praemio homines, sed unicuique vestrum merces est. Noli oblivisci. Ita demens erat. Et uenit christus propheta ante eum et dixit ei quia errauit et insipiens est in corde suo. Sed differentia est in prophetis. Elias evigilavit ante Achab, et nuntiaverunt ei (1 Reg 17, 1. 21, 18-25). Sed et Iezabel profugiens aliquo tempore regressus est in potestate Domini. Prophetae currunt et dicunt; narrant quid Deus ibi ponat, quia vim prophetae, id est vim unctionis, id est circa eam repellit et ei manifestat. Non potest descendere. Ille id quod simile est corrigit. Et dixit propheta: Stulti estis in corde vestro. Non solum, bella habiturus es. Subito omnes eum in carcerem misit. Rex in iram abiit (2 Chronicles 16). Dæmones autem omnes turbati sunt illuc, et in furorem iverunt. Memento Michaei, cum ascendisset ante regem. Cum staret coram rege, dixit ei: Tu ascendes, et morieris in bello (10 Reg XXII, 1-22). Sedecias, inquit, percussit eum et dedit ei rex panem et aquam et posuit ibi carcerem. Prophetae eius, qui mentiti sunt, mentiti sunt eum ut pergeret, vincens proelium. Sed propheta: Non, si revertitur, non sum locutus. non revertitur amplius» (v. 10). In carcerem coniecerunt, nec quidquam fecit. Perrexit Achab ad prælium, et non est reversus. Quot scis? mortuus est, sicut propheta dixit.
Unde ingressus propheta ibi ait: Stulti estis in corde vestro. Irruit ergo et posuit eum in carcerem. Quidam simul de populo oppressit (2 Chronicles 16: 10). Et quid hic aguntur, incipimus invenire. Asa autem aegrotavit in pedibus eius anno tricesimo nono regni sui, usque ad magnum languorem, tamen in infirmitate sua non quaesivit dominum, sed ad medicos. Numquam etiam Dominum quaesivit. Dicis, quomodo potuit rex quem Deus constituit, cum tamen aegrotavit in pedibus, nunquam Deum omnino quaesivit? Patet quod hoc modo facere voluit. Absolute furit apud Dominum. Non potes furere Deum. Quot scis? Non est possibile sibi vincere viam. Nunc aliquis dixit: quare in mundo? Deus propitius illi, mittens ad eum prophetam, dicens se sedere super thronum, et perfectus est in corde suo in illo tempore, et suscepit eum Dominus, et fecit quod opus erat, et reddidit opus suum, et. adiuverunt eum ibi. quare conversus ad medicos non quaesivit Dominum?
Quid acciderit, sciamus. Puto nos inventurus clavem cum ad dextram revertimur quo incepit et itur ad 2 Paralipomenon 15, 2: « Dominus vobiscum est, cum sitis cum eo; et si quaesieritis eum, invenietur a vobis; si autem dereliqueris eum, derelinquet te. Amen dicere potes? Id ipsum accidit. Dum quaesivit Dominum, inventus est ab eo. sed ita Dominum deseruit, ut nec ad sanitatem etiam ad Dominum veniret. Scriptura dicit: Non quia sanavit Dominum, sed quaesivit medicos. Quod cum fecerit, biblia sic dixit: Et sepelierunt eum in sepulchris suis (II Paralipomenon XVI, 2). Id ipsum accidit. Incipiens autem a bono, quod consummatio est, id est quod excedit. Expedit ut verum etiam bonum incipiat a Domino sicut fecit, et dat quod manus Domini est ibi; Sed quid numerabis in vita spirituali tua, inter te habebis tentationes tuas, habebis tentationes tuas, habebis scrupulum, habebis irritamenta et alia similia: confirmabit te si teneas. ad Verbum Domini. Illae autem probationes et probationes ad vos robur adducent. Quod autem est numerare per totum id in fine, id quod est in fine, id est quod est. Recta profectus est, sed non recte finire. Sic ergo unusquisque vestrum hic mane, quid numeraturus sit in vita vestra, quomodo finiat et quomodo teneatis quid dixerit Deus. Ita est summa in vita tua quam ille non habuit. Praesent in faucibus quam. id est unde merces venturus sit. Sic eam recte finiamus. Amen dicere potes? Et hoc est meum officium: hoc expolire, hoc accinge Domino, et hic Dominus summam manum, et hoc faciamus.
Audite hic — medici hic. Nunc punctum hic proferam. In tempore quo vivimus, in subitis cum homines - [quod] iustum videtur - fecerunt omnia quae possunt, Deum petierunt quantum possunt, doctores adire debebunt. Aliquando pro checkups, pro assecurationibus et rebus diversis. Hic non loquitur Dominus. Hic ne aliquid quidem quaesivit Deum. Quot ex vobis intellegitis in fine saeculi varias habere disciplinas, quae nunc illuc procedunt? Non nominabo aliqua nomina, sed in fine saeculi, quod medicis potius, quam fides, quae putatur, quaerenda erit. Semper facilius est quod ibi vitam non vivunt. Sed ex toto corde primo quaerendum est Dominum. Quot scis? Ergo habes incredulitatem in mundo, et pauperes illi ignorantes, Verbum Dei non habent, multi eorum. Ergo Deus permittit medicis subvenire dolentibus. Sint perferendis ex non. Sed id non est. Quod licet aliquibus non cognoscentibus Deum, aut peritura sit, opinor. Vera autem eius via haec est: Quaerite primum regnum Dei, et haec omnia adjicientur, dicit Dominus, Matth. Estne ius? Ita, homines in periculis nonnumquam electio habent; accidunt similia. Volo tibi hic dicere: primum fidem tuam perstringe, et vide ubi stat apud Deum. Eum primum. Da ei locum primum, quem potes, da Domino antequam quidquam facias. Tunc vero si fidem tuam non poteris exponere vel causam tuam corrigere, debes facere quod debes facere.
Ego aliquid proferam. Jure, precor pro multis hic assurgat et aequom est. Oro ut eos miraculose et multa miracula hic fiant sanari, sed non utor meo ministerio, ne quis, id est, aliquis loquatur, alicubi exeat, cum fidem non habeat. Si fidem non habent, ire possunt quo volunt ire et suum consilium facere – ego cum ea. Amen dicere potes? Casus fuit aliquandiu regressus. Hoc profero, quia aetas miro modo finem habitura est. Quodam tempore minister — hoc pluries accidit in hac regione. Accidit quodam tempore, ut opinor, ministrum fuisse genus nominis, et tamen parvam notitiam habuit quod Deus sanet. Habuit unum e membris suis et homo per problema mentalem et tentationes ibat. Parentes eius catholici erant. Hic dixit minister: "Sicut tenete Deum, tu et me." Aspice; Si minister talem fidem non habet, cito in difficultate proficiet. Scio cum fide et virtute mea, quaedam non fiunt, sunt propria, quia scio te non tentare sanare homines, cum fidem non habent. Omnia potes, et ego te hortor toto corde et orabo pro te. Sic Deus est. Non est aliter, mihi. Via Domini est. id est Proprio modo. Ita quod hic factum est, ne ullius auxilii eundum esse diceret. Parentes excusatione usi sunt. Postremo nihil pro homine facere potuit, sed tamen ajebat auxilium ab se prohibere. Sic ipse se interfecit; ipse mortem sibi conscivit. Deinde parentes catholici conversi eum sequebantur, ordo et ratio circiter $2 vel $3 miliones in eo statu.
Hoc punctum hic profero ut aliquando pro aliquo me videris orare. Fide pro illis rogo, sed nihil de re, si fidem non habeo, loquor. Si autem fidem habent, ego unctionem praedicabo, et dicam eis serio, et dicam eis quid faciat Deus. Quod ad rem attinet, si fidem non habent, suum iudicium facere possunt. Quot videtis quomodo hanc in Civitatibus Foederatis collocaverunt? Ita evenit in hac Civitate Foederata Americae Septentrionalis. Ordinant id temptare et prohibere aliqua sanatione quae agatur. Dominus autem infirmos sanabit, et Dominus mirabilia effundet, donec satis dicit. Qui dixit, “Vade vulpi illi nuntia. Miracula facio hodie et cras et sequenti die donec veniat tempus meum” (Luc. 13, 32). Amen dicere potes? Itaque, quamvis multae leges ferant, ut altius comprehendant et populum petendo terreant, Deus cum suis prophetis perseveret. Dóminus unctione sua beábit et pópulum suum movebábit. Sermo iste mirabilis hodie potest esse, sed dum ad eam partem venio, sensi quod fuit sapientia et scientia revelare tibi. In vita tua, cum homines vides nullam fidem habere et perseverant et semper, eos ex toto corde oras, iudicium faciant et Deum in oratione teneas. Amen dicere potes? Recte sane! Multa est hodie sapientia et scientia. Scio plura monasteria in magno negotio obtinuisse. Item in suggestu pro eis rogo et dico ut facias quod vis ut facias, et generaliter pluries habui eos domum, et tolle quod habebant. Sanantur. tulerunt, sanatam miraculo Dei.
Hactenus in hoc iure ire potes, sed pro populo orare potes. Deum rogare potes ut eos adhuc cures. Sed credo quod unum istorum dierum post effusionem seu in medio hujus, tanta vis est a Domino, et ita potenter, donec satanas omni modo tentaturus sit, ne sponsam illam exeat. Sed dico tibi aliquid: non plus desistit sponsam illam exire, quam potest in verum angelum Dei reverti. Amen dicere potes? Dominus dedit mihi q. Deus statuit. Numquam reverti potest ut angelus Dei. Quot scis, sponsam numquam cessabis? Et illam resurrectionem prohibere non potest. Et irruit Dominus illuc et satanas dixit : " Da mihi hic corpus Moysi " . Et dixit Dominus: Arguet te Dominus. Ostendam populo, quod in fine mundi non sitis corpora sanctorum obtinenda” Gloria Deo! “Cum dico de sepulcro illo, sepelivit eum ubi nemo inveniret; Credo eum suscitavit, et alibi illum assumpsit. Vere scio. Deus est arcanus et potens. Habet rationem. Pluries invenimus in Veteri Testamento et in Juda, ubi fuit Michael Archangelus. Qui dixit : Increpet Dominus. Qui ait : Da mihi corpus hoc, et dixit : Non, et Dominus resurrexit. Deus illum eduxit. Vides monumenta illa et omnes, qui in terra mortui sunt in Domino Iesu Christo? Dicam tibi aliquid: cum dicit, Exi, ego sum resurrectio et vita, satanas penitus recidit. Dominus Jesus Christus ibi nec prohibere potuit, etiam Dominus mortuus est, sicut omnia fecit, a seipso resuscitatus usquam. Amen dic? Itaque educturus est eos, et procedent. Satanas non est subsistere.
et translationem - Eliam et Enoch vetare temptavit translationem. Ambo viri translati sunt et abstulerunt, biblia dixit. Ostendens se translationem non impedire. Non praeveniet resurrectio. Deus fecit, et satanas facere non potuit. Non potuit ergo. Sed pressionem suam facturus est. Vim suam facturus est ut sponsam Domini Iesu ne egrediatur servet. Multum pressit, sed vincere non poterit, quia in nomine Domini vicimus. victoriam habemus! Memento, antequam quidquam facias, semper Dominum quaere ex toto corde tuo. Primum ei operam da. Si fides tua non potest sustentare, tunc debebis facere bene sentenciam pro filio tuo vel quicquid habes. Quaerite primum regnum dei et date illi omnem operam. Me autem aliquando pro te orare paratus sum. Amen dicere potes? Deo credite. Ab hac re absumus nunc et hic sumus. Cum per hic unum est, aliud per hanc causam. Pluries cum homines adiuvare conantur, pro Deo vivere nolunt vel ad Deum interdum venire vel inoboedientia vel in vita eorum aliquid. Optimum igitur factu est fide orare atque abi. Dimitte eam Domino Jesu Christo.
Nunc autem pro rege hoc egrediens de fide in fidem: “ Scis enim Scriptura, dicens: Si statis et non excitaveris fidem tuam, lauda Dominum. Ut patet, rex aliquando in Deo fidem habuit, sed a victoria fidei ad fidem et rationem fidei non recessit. Mansit in una fide, donec parum habuit fidem. Denique in ipso vitae fine quiescit. Ut dum dixi, Paulus diceret se verum bonum esse initium, sed non habet ibi radicem, et quod ei accidit (Colossians 2:6 – 7). Mansit in eo loco una fide. Aspice; vivam activam fidem in Domino servare vis. Iustitia enim Dei in eo revelatur ex fide in fidem. tu ab una fides in aliam fidem. itis a miraculo Domini super vos veniente ad unctionem pro baptismo Sancti Spiritus. Tu primus in salutem. Una est fides. De salute ad fontes salutis. Tum currum quo spectat ut profecturus es. Salutes ex fide in fidem, et tunc intras baptismum fidei in fidem. Dimensiones et dona erumpere incipiunt. Vos autem ex fide in fidem baptisma Sancti Spiritus, et sanationes mirabiles et miracula fieri incipimus, et perseveratis ex fide in fidem et scientiam, superna- tantem sapientiam, sicut Dominus movet unctionem suam de fide in fidem. . Denique in creatrix fidem. Incipis parere et habere quodcumque dixeris, ossa creantur, oculi partes ibi reponuntur, Dominus pulmonem creat, et fides tua incipit movere modo creativo.
Opera quae ego facio vobis facite, Jesus dixit [Joan. XIV, 14). Marc. XVI, 12: signa autem eos qui crediderint, haec sequentur. Et vadis de fide in fidem, donec perveneris in fidem translationis, et cum inveneris in fidem, tunc rapieris ad magnum praemium tuum. Amen dicere potes? Tuus est ille Dei tactus, et te quoque tanget! Mirum in hoc sermone. Homo qui erat caput Juda, habebat pedes ejus. non ambulavit coram Domino. Alioqui genus symbolicum hic est. Sic de fide ad fidem peregrinaris. « Scriptum est », ait Paulus, « iustus ex fide vivit » — vera fides, creatrix Dei fides (Rom 16, 17). Hic legitur cor regis perfectum pro tempore suo et tempore. Profectus est, sed non finivit — parum fidei vel sopitae fidei finivit et in pedibus morbus erat, symbolica vitae extremae. Ius non consummavit. ante Deum non ambulavit in fide. Erat ergo ibi finis vitae suae, ut hic dicitur, cum Deo non ambulavit. Ita est, quomodo perficias quod excedit. quot id scire? Sicut dixi, ut per probationes tuas et probationes tuas inter hanc rem hic ingrediaris, et quod necesse est ad fidem tuam aedificandam et ad te adiuvandum, id facias secundum voluntatem Dei. Sic est qui numerat extremum tactum. Cum Jesu credis et de fide in fidem peregrinaris.
Memento huius regis, et memento vitae tuae. Si vis maius aliquid facere rege, et aliquo modo vis esse maior hoc rege, maior es hoc rege cum Domino Iesu Christo, si consummaveris cum Domino Iesu Christo quod incepisti. O mea, mea, meum! Non est hoc rectum. Quod cum Domino incepimus perficiamus. Quantumvis satanae pressuris et quot tribulationibus mittet viam tuam, consummans Dei tactus est, Ecclesiam suam induturus. Meministine pyramis magnae in Aegypto — symbolice in multis. Utique Satan usus est et contorsit illud. Sed memento in Aegypto ibi pileum pyramidis relictum esse in summitate lapidis perfecti. Hoc erat in fine. Omnino symbolicum erat Domini Iesu, Capitis Capitis, qui venientem ad Israelem, quamuis reiecerunt, deiecit. Lapis autem reprobatus accessit ad sponsam Domini Iesu Christi, et ecce sponsa praeparat se. Fidei suae etiam aliquid habet quod Dominus cum ea operatur. In fine autem sæculi, ipse lapis qui abjectus est, venit ad sponsam gentilium, et consummatio quæ cessavit revertitur. Et ille qui finiens in Apocalypsi X, de illis loquitur ibi intonat. Scilicet capitulum illud spectat ad finem ae- tatis et vocationis temporis — omnia ibi pertinent. In illis autem tonitruis et in congregatione verorum filiorum Domini, et in fide Domini quae versatur, electio- rum filiorum Dei futura est consummatio. Ibi, ubi satanas tentaturus est omnia quae potest impedire Dominum, ne coronam gloriae illam sponsae induat, et unctio Spiritus Sancti de fide in fidem producat hanc [coronam gloriae].
In hoc aedificatione a fide in fidem procedimus, in fidem plura ac rationem fidei. Nunc ergo lapillos, polituras facturus est ac perficiendas. Ego Dominus et ego convertam. Sic tactus est ille satanas pugnaturus. Sed aliquid dicam tibi: omnes Dominum ex corde diligis. lumini ante Dominum. Tactus consummatus erit luminaria, corpora glorificata coram Deo. facturus est. Quot ex vobis hodie Jesum hic mane sentis? Manus levate et dicite ei; dic, Domine, da mihi hanc summam manum. Id quod futurum est. Id semper in ipso tactu pyramidis a fundamento incipientis, per saecula ecclesiae operans, sursum procedit — et illud gemma iustum secari debet. Puer! Septem modis fulgebit, dicit Dominus. Deo gloria! Potesne videre irides illas ab illa re in ibi elevatas? Cum sol adamantem percutit, si eam spectes, septem fere colores ibi conteret. Ignis est qui intus est adamas cum sol eum ferit et ignis qui in eo relinquitur abscinditur, et iustum est rectum. Quod cum excisum est ac perfectum, ibi summam manum vocant. Lumen dicimus adamantem — Dominum Iesum Christum, solem iustitiae oriundum, in alis eius sanando. Istam lucem et adamas decisa percutit, et radii illi in septem diversis coloribus inibi ab illo adamante exibunt, et lux mox emicat.
Secat ergo Dominus adamantem suum. Modo sumus asstare coram Ipso pulchris coloribus. Revera, Apocalypsis 4, 3, ante thronum Iris sunt et ibi stant pulchris coloribus, filii Domini in luce Domini. Sic, hoc mane, quot vis praecipuam summam Domini? hoc est quod venturum est vobis, ut armatura Dei induatur. Oh effundendus est et fides resurget. Quicquid intus foris mali est, Dominus est Magnus Medicus omnis aevi. Amen dicere potes? Hic mane est. Volo te stare pedibus tuis. Si Iesum mane egestate, omnia quae habes facere – adest nobiscum. Ipsum sentire potes. Omnia quae habes ut facias, aperi cor tuum et dic Domino ut ingrediatur ad cor tuum hoc mane et tunc te videre volo in contionibus hac nocte. Descende huc et dic da mihi summam manum, et clama victoriam! De fide in fidem, dicit Dominus. Venite, benedicite Dominum Iesum! Venite, benedicat cor vestrum. Corda eorum benedicat Iesus. Benedicat cor tuum.
102 - Conclusio Tactus