103 – The Race

Procer Friendly, & PDF Email

StadioStadio

Translation erecti 103 | Neal Frisby's Sermon CD #1157

Gratias tibi ago, Jesu! Dómine benedícite corda vestra. Est vere magna! Sentire bonum hoc mane? Magnus est. Nonne mirabilis? Benedicite, gentes, Domine, sicut convenerunt. Credimus in cordibus nostris, in animabus nostris vos esse Deum vivum et adoramus te. Hoc mane te amamus. Nunc populum tuum Dominum huc ubique tange, onera illa levans, et Domine, refice corda eorum et populo novo, benedic illi Domino. Eos hortare nos in ultimis horis Dominum esse, ut ingressuri sint et cor suum totaliter tribuant Domino. Omnes hic sunt; totaliter ad Dominum, fac quod potes. Omnes potestis credere in Domino Jesu. Nunc populum tuum Domine unge, et non hominem, sed Spiritum Sanctum aspirare populum tuum. Da Domino plaustrum! Lauda Dominum Jesum! Licuit, perge ac sedere. Nunc tempus est ut omnia quae possumus ad Dominum velimus et credamus ei omnia quae possumus.
1. Iam hoc mane paratus es? Nunc hoc verum finem audi: Genus: Homeward bound. Quid multis creditis nos insciente teneri? Vertimus extremum angulum. Nostis septem aetatum ecclesiasticarum quae in Apocalypsi sunt, scilicet Ecclesiae propheticae saecula, Ephesi usque ad Laodiceam euntes. Septem autem aecclesiae saecula, prima ecclesiae aetas, secunda ecclesiae aetas, tertia, quarta, quinta, sexta et nos septimus, imus nunc in uicem, septimus ecclesiae saeculum. Hoc est, sicut hoc posui: genus et ex eo tempore fuit quasi genus longitudinis, in quo una ecclesia etas cum didicerit a Domino, incipit tradere alteri ecclesie aetati a Sancto. Spiritus. Et in eo nullam, septies traditur. Saecula quaedam illarum ecclesiae duravit trecentos annos, quidam 300, quidam 400 annos et sic deinceps. Secundum Scripturas, Laodiceae quae novissima est — atque in Apocalypsi cap. 200 & 2 reperis — brevissimam aetatem habituri sumus. Laodiceae ecclesiae aetas haec est, velocissima aetas potentissima ecclesiae, ubi Deus Spiritum suum immenso modo populo suo effundit, quantum habet ad standum. Sic ergo in illa cursore et cursu illius generis ad finem pervenimus et angulum convertimus et Verbum Dei evacuamus et cum angulum illum convertimus, trademus Domino. Jesus, qui nos suscipiet. Quot credis hoc?

Nos in stadio sumus. Priusquam abeam longius, hic aliud est. In septem illis aetatibus ecclesiae in Apocalypsi capite 1 — Spero quod non nimis arcanum est tibi — septem ecclesiae saecula quae per septem candelabra aurea sunt, Iesus stabat in illis septem candelabris aureis. Cum stabat in septem candelabris aureis, quod ibi septem erat omnium saeculorum, et ibi stetit. Et hic scripsi: singulae ecclesiae illarum seculorum caput habebant, id est princeps. Quisque erat stella, auctor id. Jesus sumens de septem, electos assumet sibi. Caput octavum est. Ipse est CAPSTONE. Profecti sumus! Ipse est dux angularis. Ipse est lapis. Dicis: O mea! Quod revelatio et alia nobis dat. Jesus octavus, ex septimo. Invenimus in Apocalypsi 13 bestia septem capita habet et in Apocalypsi 17 septem capita habet in se, et etiam octavum apparuit et octavum de septem esse dicit (v. 11). Quot nunc mecum es? Videsne? unum significat alterum. Octavum caput, antichristus, uerbum satanae ueniens ad populum in incredulitate et omnia que. Et super hic habemus septem secula ecclesiae, Christo stantem ibi. Aspice; Incarnatus est, et ibi recta stat, Deus populo suo. Ipse de septimus, de septimus; Educet inde, et electos suos inde transferet! Amen. Vere credo. Atque hic de septimo, quod dictum est, de septem habemus octavum caput. Unum e septem est octavum caput. Incarnatus est satanas. Quot credis hoc? Veniens ad lucrandum (antichristum) Deum venientem ad acquirendum suum.

Ita invenimus in cursu Nullam. Ecclesia autem saecula, haec ecclesia, quae ceteris Ecclesiae aetati tradita est, nunc demum sumus — septimum novimus historiae finem, et inde sponsam Domini Iesu Christi colliget. O laudate Dominum! quot credis? Praesent sed magna! Audite hic quod scripsi: Nunc estis sicut sumus in hoc tempore. O tempus! Biblia que dicitur [ad] illud tempus octavum vel solum ante octavum; consummans Dominus mysterium Dei consummans Dicis: Quid Dei mysterium? Bene, numquam omnia perfecit; Numquam tamen ad nos transferendum venit. Numquam in fine illius tamen magnam resuscitationem effudit. Venit dare salutem. Nunc consummaturus est mysterium Dei; biblia exponens, reducens eos ad pristinam virtutem. Dicitur in Apocalypsi 10, tunc in praedicatione, quae ventura est populo suo, ut mysterium Dei finiatur. Nunc peragens mysterium Dei est revelare – populum Suum congregare, Verbum Dei omne revelare, quod tunc audire putantur, ac deinde eos transferre, consummans illis Dei mysterium. . Quot vidistis hoc, consummans mysterium Dei?

Inter alia signa pentecostales videbimus in libro Actuum pentecostales reducere ad pristinam effusionem. Ego Dominus dixit, et ego reficiam. Sic visuri sumus in refectione, visuri Dominum reducere populum suum sicut factum est in diebus Domini nostri Iesu Christi in diebus Actuum. Semen originale in originali potestate restituatur, in originali apostolorum et prophetarum. Quot credis hoc? Veniet nuncium, potentem vides? Habuimus ea aetate — redit — Deus populum suum ad pristinam virtutem ducit. In primordiis unitio haec est, ipsa uniens populum suum ad ultimum Dei mysterium, ultima Dei verba congregans. Scis, litteras interdum dabimus. Ex pastoribus et diversis litteris accipimus dicentes: “Scis in sæculo quod vivimus, videtur sicut caritas multorum refriguit sicut dicit Scriptura. Tam difficile est ut homines egrediantur et orent. Tam difficile est ut homines testentur et testentur.' Dixit aliquis: Tam difficile est tibi populum orare ut mendicares; vos have ut oratum populo ut faciatis, you have to beg people to do that. Et bene cogitabam, cum Deus electos in unum coniungit, et in illa ecclesia concordiam profert, quae nunquam post dies Actuum libri ibi fuerunt, non es rogaturus ut tale quid facias. Non est habiturus ut oret. Non rogaturus es aut coges ut hoc vel illud facias, sed talis erit amor divinus, talis concordia et potestas, ut sponte id faciant, quia sponsum videre parati sunt. Quot credis hoc? Quod venturus est, vide?

Sed non est in ecclesia amor divinus et talis potestas. Fides quae ad haec facienda est, venit in nunc rerum ambitum. Magnae trepidationes in gente et omnia, quae cogitas, incipit fieri. Dominus, turbans et portans populum suum, projiciens triticum, spectans flaturam, et spectans decidentia grana colligendi. Id ubi nunc sumus. Ergo virtus originalis est et illud semen. Non peto populum. Dico eis et rogamus ut id faciant. Sed sicut ire debes, quam multa tibi facere ut homines orare, aut quaerere Dominum, aut laudare Dominum? Haec facere in corde sit latae sententiae. Oh my! Magna peccanti venia est. Magna indulgentia magna cum misericordia effusa erit - effundetur per terram super eos qui Deum quaerunt et Salvatorem suum inveniunt Deum. Nunquam tam misericors quam nunc sentimus. Numquam tam magnae salutis aquas simul per terram effuderunt. Quisque id dictum nisl, ut dictum est. Invocatio, finalis unitio corporis Christi, vocare in ceteris futurum est unum de maximis, quae in corpore Christi semper vidimus.

Magna itaque misericordia Domini. Aliter deinde divina misericordia volvitur, quia tunc Dominus venit filiis suis, et magna tribulatio super mundum et Armagedon, et cetera huiusmodi. Hoc itaque tempus magnae misericordiae suae veniae per terras. Mox hic non erit, vide? Nunc tempus est peccatoris, vel hominis quicunque aversus est, vel quicumque habere Dominum Jesum Christum, si nosti aliquem, nunc tempus est ad testimonium. Potentia miracula etiam potentiora quam umquam antea vidimus - brevi valida, ut patet, pervenit in regnum tam creatrix ac tam valida, ac talis ei restitutio ut diu non maneat. Dominus illis breve tempus tantum dat. Et quid agat, tantae potentiae et unctionis et cordis populi sic sunt recipiendi, ut celeriter brevem laborem faciat et id quod futurum est. Non diu futurum est ut ultimae omnino recro. At caput illius Roma- nae futurum est, statim in fine illius.

Per septem saecula ecclesiae transivimus. Historiae monumentis per nos sumus. Nunc sumus ubi Christus stat ibi recipiendi. Novimus ergo ubi stat in septem candelabris aureis. Ex septem procedet sponsa illa electa Dei, et transferet eos qui habent salutem in cordibus suis, credentes in baptismo virtutis, credentes in miraculis suis, credentes in omnibus que fecit et illi. potentes sunt. Miracula, signa gloriae. Numquam tot signa viderant. Hoc autem eis collegit ut aliqua ostenderet. Mementote eos in eremo etiam illo tempore congregasse. Multo meliore figura erimus quam illa. Magnum Columen Ignis et in nube omnia genera miraculorum revelavit. sed in fine seculi, cum eos sub gratia colligit, edoctos fide colligit et doctos virtute, et habemus Dominum Jesum Christum, ibi est revelaturus magnalia sua signa magna. glorise in praesentia sua. Credo hoc septimana factum est. imaginem habemus. Diu fuit quod unum illius generis accepimus. Iste laudabat Dominum, subridens et laudans Dominum, et descendit super eos sicut magna quaedam flavus et alta obscurus, et modo plenus, et sic plenus, plenus omni pictura plena. it circum picturam et imum, et potes dicere gloriam domini tui. Nam in biblia credo "alae columbae opertae argento, et pennae eius fulvo auro" (Psalm. 68). Quot credis hoc? Quomodo Dominus apparet populo suo, et fuit tam pulcher. Laudabant Dominum, et credebant Domino; Hsec praesentia et magna signa! Si hic es hodie mane, vide per album Bluestar quam hic habemus. Haec hic fieri vidimus, cum Deus ostendit et revelavit gloriae suae partes et quae populo suo manifestat. Nunc autem in profundiorem partem virtutis ingredimur. Tam magnificum fuit, quomodo Deus illam gloria sua contexit.

Iubilate sono; facta est vox quaedam in terra etiam quaerentibus Deum. Uno die ascendunt, postero die descendunt. Gaudium sonum habere videntur, sonus laetitiae. Ingredimur in quo venire debet sonus laetitiae cordis. Ibi debet esse laetitia Spiritus Sancti. Cum illa laetitiae sonitus venerit, profecto lassitudines veteres illos sensus, quos sensus obrepat — oppressionis, expellet, immo conetur apprehendere te et possidere et cetera. Expelle, [calumnia] e; dubia dele, infidelitatem causans. Sonus laetitiae! Quot fidei creditis? Verum ibi Spiritus Sancti gaudium!

Augmentum esset fidei, gradus fidei — ubi multis modis per mundum minueretur — augeretur, augeretur inter electos Dei. Augeretur virtute eius. Incredibilia fient. Semper exspectamus Deum, ut faciamus tibi amplius. Praespectum magnae largitatis semper respice. Noli esse sicut conservus tuus, ut descendens Elias propheta ait: “ Vade et vide nunc. Deus visitet nos » (1 Reg 18, 42 – 44). Et venit et dissolutus est. "Non video aliquid." Dicebat autem ei ut reverteretur et videbat. Elias omnino non deficiebat. Mox orare ac deprimere plura coepit, ad Dominum tenenda. Tandem emisit eum illuc et vidit parvam nubem quasi manum. Qui reversus dixit : Quid vidisti ? At ille ait: “Bene, parvam nubem ibi video; Manus hominis spectat sicut ". Vides adhuc non excitari et dixit Elias, "O opus facio". Et mox, incepit crescere usque dum nubes illa expansa est et quaquaversum pluit, et terram irrigavit magna recro. Quot credis hoc? Scis, prospicis illic interdum nubem exiguam vides. Postea, visuri nubes in tempestatem nuntiant se coire, et omnes nubes convenire incipiunt. Et tempestas fama dicit nunc se incurrentes illuc. Ibi densantur nubes, et tunc dicunt venisse tempestatem vel pluviam, et sic similia. Electos hic exigua cernes, et illic parum electos, et incipiunt simul redire in corpore illo. Deus incipit eas nubeculas in unum adducere. Et nubes simul accipit, id quod scito nos omnes simul habituri, et tunc ibi superexcusationem futuram esse. Tunc Deus daturus nobis aliqua tonitrua et fulgura et miracula, et dico vobis satis de fulguribus quod nos abiimus! Bene est.

Homo in se ipsum conatus est facere. Hoc dicere conati sunt magna recro faciendo. Viam non multa signa fiunt, et verum verbum non praedicatur. Et haec est resuscitatio per televisionem, tota resuscitatio indigemus. Super radio, tota resuscitatio nobis necessaria est. Omnes hae publicationes, hoc totum opus est. Homines resuscitationem ferre conati sunt. Iis bonum est operari et operetur Dominus in populo et sic resuscitationem afferens. Sed ille quem Deus adducet, ut in fine qui te hinc educet, resuscitatio illa facere non possit. Et potest omnia, quae nunc facere putatur, sed expectet ipsum Deum descendentem et super populum suum moveri. Deum in tempore suo vide. Non attulerunt quo venturum putabant, et tempus erumpere venturum, quod mansurus erat, donec erumperet. Sed pro eundo, donec erumpit, dubitationem habet. Levis quies fuit. Hoc idem est ac triticum. Increscit primo omnia, deinde perpauca cunctatio est. Proximum est, inquit, cunctanter, subito, pauloque imbribus et sole venientibus, maturamque caput [tritici] habere. Dixit Jesus apud Matthaeum, 25 hesitans erit. Tempus esset genus morandi (v. 5). Omnes subito, media nocte clamorem celeriter opusculum abierunt!

Sic hominum pro augendo incipit delabi. Eorum autem qui in prima acie remanserant, ad viam devenerunt. Et veniens Dominus sicut propheta senex [Helias], iustum portans ibi omni tempore quo venit. Scis istum, qui cum eo erat, ad latus decidisse. Elias in curru suo tantum processit usque dum ascendit. Quot credis hoc? Habebat ibi aliqua tempora difficilia, et aliquod tempus validum, sed erat Dominus cum eo. Ita dubitavit. Cum autem adhuc moveretur Deus, auguror me habuisse aliqua immanissima miracula in hoc tempore. Mecum fuit. Magnam habuimus potentiam movens, sed non ultima effusio quam Deus dat. Munera aequare possunt. Credo potentiam et unctionem in me aequare posse, sed populus nondum ad ultimam magnam effusionem paratus est. In resuscitationem sumus, sed non unum quem Deus nos tandem auferet. Quot credis hoc? Copia miraculorum omni tempore vidimus miracula, sed debet esse aliquid etiam praeter miracula, et quod sit in anima, in corde quod Deus sit illuminare. quam exacte mox nemo intelliget. Etiam satanas, in biblia dicitur, non intelliget. Nesciet. Ioannes scribere non potuit. Ibi erat cum Deo sicut Deus in tonitruo loquebatur cum illo, ipse non omnia noverat. Noluit de hoc scribere. Dominus autem novit quid facturus sit.

Dico vobis currimus proximam Nullam domum. Tenemur domum. Amen. quod vere sentio. Haec sunt: ​​Spiritus satisfactio, satisfactio Spiritus Sancti veniens in cor, Magnus Paraclitus. Plures fuisse probat. Multae fuerunt tribulationes. Fuerunt multae aggravationes in via pro populo Deo servientes. Biblia autem contra gloriam quam accipietis, et quid facturus sit Deus, pro nihilo reputabitis. Paulus nihil omnino dixit. Id est, habe laudem Deo quod haec pati potes. Hodie homines, credo, nimis facilem exitum quaerunt. Quisquam facilis exitus est, verum etiam bonum est. Si verum nimis bonum videtur, melius videris. Amen. Via facilis, ait Dominus, via mea per Verbum. id est exitum facilem. Dominus dixit in eum iniicere onera vestra. Illa tibi portabit. Verbum illud tandem probat quod in extremo cuiusque aetatis tempore, tempore cuiusque vitae et cuiusque Ecclesiae aetatis — Verbum Domini demum facillimum exitum fuisse comprobat. Systema semper iudicantur, mundus semper iudicatur. In fine saeculi iudicabitur totus mundus, et tunc respicient et dicunt: O facilis via eius. Verbum Dei ascendit; isti sunt, isti qui diligunt Deum. Fortasse non placet modo, sed si in Apocalypsi spectes, Verbum Dei semper optime reperies. Amen?

Partem praebens Verbi Dei, nimium innixus ad systema humanum, convivium in systemate humano, typum, quod hodie habent, maiorem turbam haurire conatur, numquam tamen in extremo fine operatur. Aut secus viam cadunt, aut ibi tepescunt, et ab hominis ratione vorantur et eduntur. Sine ullo verbo Dei manete. Mane cum potestate, quia ibi est ubi est. Is est ubi populus corde suo Ipsum vere credunt. Et Jesum habes ibi, et recte facies. Ita validam habemus unctionem ad creandum tandem, satisfactionem venientem Spiritus [ad] creandum, etiam ad restaurandum. Vidimus hodie etiam in magna sua potestate Deum. amorem autem divinum nactus sum , quem emensus est , qui illuc venit et per corpus diffunditur . Scis aliquando Jesus erat in conclavi antequam moreretur et resurrexit, et haec mulier venit Maria cum unguento et coepit clamare. Crinibus sugebat pedes, et sic similia (Joan. XII, 12-1). Illi [Iesus et discipuli] defessi sunt. Tantum ambulaverunt. Et sedebat ibi. Tunc propemodum mox, Spiritus Sanctus super illud unguentum obtinuit, et locum illum replevit dixitque unctio unguenti mox diffusa. Quot hoc creditis? Et dicam tibi, nonne diabolum incendit?

Illa mulier talem amorem divinum habuit. Talis desiderans esse cum Iesu, tanta cupiditate esse prope eum, et modo cecidit ante eum ad genua, et admonuit eam Jesus pro eo. Vere de corde eius exivit divinus amor, et quando fecit totum atmosphaera dicit Dominus repletus amore Dei vivi propter hanc mulierem. O mitte nobis. Amen, amen. Ait ille iste, hanc dixit; alia, credo. Duae diversae ibi. Pharisaeus autem hoc invitavit eum et ait: "Si scires quae mulier." Iam ille mulieri dimiserat. Quaenam haec mulier est? Et dixit Jesus : Simon, amen dico vobis, quia ego hic fui, nihil me fecisti. Qui dixit: “Non fecistis aliquid, sed ibi sede et dubita, sede ibi et haec interroga, sed haec mulier ex quo intravit domum hanc non destitit crinibus meis perfricare pedes et flere Luc. Quam multi credunt quod sicut ecclesia hodie? Quaestiones plenae sunt omnes. Dubitationes plenae sunt omnes. Cur non Deus hoc facit? Cur non facit Deus? Ibi exploraturos Curs. Plures in solio albo cognoscerent. Prorsus novit quid agat. Humanam naturam novit. Omnes qui huc adveniunt – omnia de humana natura et de omnibus rebus novit. Sic novit et novit quid faciat. In hoc itaque unguento inuenimus quando uenit Spiritus sanctus, quando fecit fides et amor diuinus ubique emanauit ibi. Magnum mihi videtur. Quod genus diuini amoris putas habere posse? Amen. credo. Aliquid credo praeter unguentum quod ibi erat. Deo gloria!

Nomen autem in cor. Hodie in mentem veniunt in nomine Domini nostri Jesu Christi. Aliquando maybe paulum in corde. In nomine Domini nostri Jesu Christi in mente, parvulo argumento paruulum fit consimilis confusionis. Quo die Dominus Iesus Christus populum suum sumit, nulla ratio est de quis sit. Erit nomen in corde, ut non credant in tres deos. credent tres manifestationes, id est rectissime, et unum solum Deum Sanctum in Spiritu Sancto. Sed, veniam. Ibit ergo confusio. Cadet nomen tuum in cor et in animam. Deinde cum loquuntur, cum aliquid dicunt, ipse habebit quod dicunt. Quod nomen in cor descendens aliqui taliter edocti sunt et diviserunt. Nullo modo illud divide. Biblia ut dicitur (Zach. XIV, 14). Ea in systemata diviserunt. Iniquitates suas baptizaverunt, et injusti docuerunt. Nec mirum quod in perfidia et figura sunt. Sic, postquam audiverunt rectam, quia in eis erat aliquid de via perversa, non sciunt quo sequatur. Recordare, quod non est nomen in caelo, neque in terra, neque in loco ullo. Data est mihi omnis potestas in caelo et in terra. Non alio nomine. Memento Domine Jesu in corde tuo. Si speras ire ad equitandum in novissima Nullam, habebis Dominum Jesum in corde tuo, et habebis in toto corde tuo, qui est, Deus tuus, et Salvator tuus, tunc vadis. Ibis cum eo! Id nomen in corde talem fidem faciet in electo illo, cum convenitur, fulmen et ignem, quem diximus, illa unctio. Quam magnum futurum est! Mirum futurum est!

Hoc [nomen in corde] erit illud confusio inde. My, my! Renova vires; innova vigorem ecclesiae electae Dei. Profecto restituet aliqui. Scriptura dicit: Restitue iuventutem tuam sicut aquila ascendens in altum et innatat in alis eius. Renovatio - biblia dicit renovationem virium. Illo, id corporis, id eligendi. Aliquando, non senties aliquam aetatem, fortasse. Deus magnus super te ibi erit. Quot hoc potes credere? Meam! Sensum restitue; ita tamen numquam ante visi sumus vires et Spiritus Sancti vigorem restituere. Undique visitatio est. Qui habent cor apertum, Descendet et visitabit populum suum. Scis credo hodie, lumina Domini antequam sæcula occludant, lumina Domini videbuntur. Ezechiel tu scis lumina vidit. Quam pulchrae erant! Quod in tempore illo visitavit, speciale factum est, loquens de Israel, et apparuit prophetae in gloria et in nubibus et in mirabilibus luminibus Domini. Sentio ante adventum eius in gloria eius in nubibus, ne mundus quidem quid sit, fortasse populus dei non omnia intellegat, sed prospicientia luminum dei visuri sumus.

Angeli Domini despicient hanc terram. Plures angelos futuros esse, Deum ad nos dimittam. Et hi angeli erunt super terram. Earum conspectum posse obtinere tenemur, et aliquos iam habemus. Non omnia lumina, quae homines visuri sunt, Dei erunt. Aliae res erunt fortasse UFOs et res quae intelligere non possunt. Nescimus, sed cum viderint alios, scient ibi esse aliquid. Multa in hoc mundo viderunt non intelligunt, sed Dominus in Ezechieli libro, et in Apocalypsi, et sic porro. Velum gloriae suae patefacit ad corda populi, ut suspiciant et inspiciant aliqua de his quae facturus est Deus et praesentia altissimi Dei.

Veniet auctoritati ecclesiae cum omnibus hoc, ius typus, spiritale genus. Dabit tibi omnis potestas potestatem hostium, potestatem satanarum. Data est tibi omnis potestas in hostium potestate, Et tanta potestas veniet populo suo. Poterunt stare contra omnia mundi huius, et circa te omnia occurrere. Ubicumque sitis, pressuram ipsam sentias et ipsum signum, quod satanas contra filios Domini levare conatur, sed contra ipsum quoque signum Dominus levabit. Intellectum magnam, inducet in plebem suam, mentem sanam, et cor sanum pacis, affectum coelestem a Spiritu Sancto venientem super populum suum. Sentiemus et faciam omni tempore et tu si vis. Spiritum Sanctum sentient concitationem ad Spiritum Sanctum excitantem. Duis ullamcorper enim! Nihil est in hoc mundo quod nullius rei formam habeat, quod conari possit aut bibere aut facere, aut quicquid sit aut medicamentum sit, incitatio Spiritus Sancti. Nihil horum corpus tuum mundare potest, cancrum eximito, arthritidem sana, dolorem eximito, et tibi Sancti Spiritus affectum, Sancti Spiritus excitationem tribuat. Amen. Sine qua hodie aliqui vestrum profunde in problemata mentalia, in aegritudine profunde, in confusione profunde et in oppressionem esse possunt. Non dico quod habeamus vos apprehendere sine motu Spiritus Sancti ebulli circa vos. Et iterum ebulliet et ebulliet circa nos sicut aetas claudit. Meam! Vbique bulliente venturus est.

Scis per saecula, Dominum venientem ad populum suum, ultimam scripturam hic lecturi sumus, Isa. 43:2. Ecclesia autem sic saecula transierunt, et vetus testamentum transit in dies quibus vivimus. Cum transieris aquas. Quod genus, sicut Moyses et mare, aqua vides?] ero tecum; et per flumina. Flumen autem vocavit eum, qui sursum procedit. Iam praeter Isaiam saltamus, et ascendimus unde Hebraei [tres Hebraeorum] Daniel, post Isaiam (Dan. III) . Primae duae [cum per- transis aquas et flumina] fuerunt ante illud. Cum transieris per flumina, non te inundabunt. Memento, Iordanis inundavit in tempore illo. Omnia traduxit. Cum ambulaveris per ignem. Nonne eos in fornacem ignis projecerunt? Dixitque Dominus: “Cum ambulaveris per ignem, non combureris; neque accendet super te flamma” [Meaning stick to you and light from you there]. Et quia in saeculum saeculi, quod in nunc vivimus, ecclesia per aquas transivimus, flumina et per ignem transierunt. Utraque ecclesiae aetas igneo testi clausa, Deo signante, obsignato. "Ex septem ecclesiae saeculis" et "de monumentis" procedent qui in Ipsum crediderunt. In fine autem saeculi, ex septem aetatibus ecclesiae exibunt uiuentes, et facient illi, qui a resurrectione in aere resurgent, et sic erimus. sit semper cum Domino. Et transierunt in illo tempore.

Dum per igneam probationem in fine saeculi transimus, dum per has probationes venimus, Deus aliquid nobis praeparaturus est. Rom. VIII, 'scimus quod diligentibus Deum omnia cooperantur in bonum, his qui secundum propositum vocati sunt'. Unaquaeque ecclesia secundum propositum vocata est aetas. Aliquando non poterant videre quomodo omnino operaretur, et ibant, et obsignabantur, qui cum Deo humiliter crediderunt, et per Spiritum sanctum nullam illam tradiderunt. Dico singulae ecclesiae aetatem suam illic partem tradidisse, et nunc in fine saeculi prophetasse in magna prophetica aetate, quae nulla nobis tradita est. Ad Dominum Jesum convertimus. Non est iturus ulterius. Quot credis hoc? Tribulatio coetus, sicut esset alia arena maris. Reperitur itaque in tenebris saeculis ab Epheso [Ephesianæ ecclesiæ sæculo] in apostasia claudendo, sed eos qui diligunt Dominum remanserunt apud eum. Quisque aevum igneo experimento clauditur, apostasia. In fine nostrae aetatis videmus apostasiam et igneam probationem claudendo. Utraque aetas eodem modo facit. Ecclesia haec aetas, magna una, ultima saeclorum, claudit ad nostra corda paranda sumus. Deus hune ex. Amen? Quot credis hoc? Nonne mirum est? In omnibus etiam, omnibus ab illis saeculis ecclesiae, in quibus hodie vivimus, tentationes et probationes, quae ibi transierunt, et scimus quia omnia cooperantur in bonum diligentium Deum, et secundum eos qui secundum vocati sunt. ad propositum suum. Quaelibet ecclesia aetas secundum propositum suum divina voluntate appellata est, singula usque ad tempus ubi hodie vivimus. Puto magna justo. Quam aetatem vivimus! O tempus! Renatum dicitis potuisse temporibus Ephesinis, vel Smyrnam vel Pergamum vel Sardis, vel Thyatiram vel aliquo illo tempore, sed es Laodiceae vel Philadelphiae. adhuc Laodiceam excurrit. Laodiceae aetate evanescit. Septimum egimus, et pergamus ad tepidum, et venimus ad caelum. Amen. Quot credis hoc?

Volo te stare pedibus tuis. Hoc mane hic, pauca sculptilia quae egi cum ibi sedebam. Hoc mane nuntium ex eo facere decrevi et in revelationem recte operatus est. Tantam potestatem ecclesiae eius! Tanta prodigia quae Deus populo suo reservavit. Quot estis parati ut nullam in manibus habeamus? Curre; curre dum occasionem nactus es! Credis hoc? Credite in Domino ex toto corde vestro. Quo propius accedimus ad finem diei 6,000 annorum iam — Caput claudimus. Vos unumquodque hic elegit – credo in hoc auditorio – ut illud caput saeculi huc claudamus, et reliqua ex parte antichristi systema tractent. Amen? Nunc precor ut Spiritus Sancti intellectus doceat omnes eos qui hoc postea in reta et populum meum inscriptionem meam audiunt, Deum vere sanare, corda eorum benedicere, illis virtutem et virtutem praestaturum tribuere. gaudium, quod expectatur, aliquid foveatur, quod eleemosynam Sancti Spiritus cognoscant. Multi illorum non sunt juris huc [Capstone Auditorium] ubi tu. Hoc tamen venientes dicunt, quod modo tantam vim, tam mirabilem de illis sentit.

Hoc mane id quod facturus sum est, orationem missam pro te populo audientibus orare. Grates nunc Domino pro hoc servitio. Surge, tolle eas, incipe gaudere. Spiritus Sancti excitatio huc modo eam recipiat. Amen. Incipe gaudere! Venite, gaudete per Spiritum eius! Amen.

103 – The Race