ព្រះអម្ចាស់ទតមើលក្មេងម្នាក់ក្នុងចំណោមក្មេងរបស់គាត់
យោងទៅតាមអេសាយ ៤០:១៨ «ដូច្នេះតើអ្នកនឹងប្រដូចព្រះទៅអ្នកណា? តើអ្នករាល់គ្នាប្រដូចទៅនឹងទ្រង់បែបណា? ព្រះជាម្ចាស់មិនមែនជាបុរសទេតែទ្រង់បានក្លាយជាបុរសម្នាក់ដែលបានសុគតសំរាប់អំពើបាបរបស់មនុស្សលោកហើយផ្សះផ្សាជាមួយមនុស្ស។ នៅក្នុងជីវិតមានរឿងជាច្រើនដែលប្រឈមមុខនឹងយើង។ ព្រះគម្ពីរបានចែងនៅក្នុងរ៉ូម ៨:២៨“ យើងដឹងថាអ្វីៗទាំងអស់រួមគ្នាដើម្បីសេចក្តីល្អដល់អ្នកដែលស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់និងអ្នកដែលត្រូវបានគេហៅតាមគោលបំណងរបស់គាត់” ព្រះជាម្ចាស់មានផែនការមេរបស់ទ្រង់សំរាប់កូនចៅម្នាក់ៗតាំងពីកំណើតពិភពលោក។
ក្នុងវ័យកុមារភាពខ្ញុំបានទៅលេងហាងជាងមាសជាមួយមិត្តម្នាក់។ វាជាបទពិសោធន៍រីករាយ។ ជាងមាសគឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលធ្វើវត្ថុពីមាសសម្អាតនិងធ្វើឱ្យវត្ថុមាសណាមួយភ្លឺ។ ឧបករណ៍ជាច្រើនត្រូវបានគេរកឃើញនៅក្នុងហាងជាងមាសរួមមានដង្កាប់ភ្លែងរោទិ៍ចំពុះវែងនិងទូលាយអ្នកកាត់រាវ។ ទឹកក៏ត្រូវការផងដែរនៅក្នុងហាងរបស់ជាងមាសប៉ុន្តែសំខាន់បំផុតគឺក្រដាសប្រាក់និងធ្យូង។ វិក័យប័ត្រគឺជាប្រភពខ្យល់ដើម្បីកង្ហារភ្លើងដើម្បីឱ្យសីតុណ្ហភាពឡើងដល់កម្រិតដែលត្រូវការ។
ពេលខ្ញុំដើរជាមួយមិត្តខ្ញុំចូលក្នុងហាងរបស់ជាងមាសខ្ញុំទទួលស្គាល់ថាបរិយាកាសក្តៅ។ គាត់បានបង្ហាញយើងនូវបំណែកច្រែះដែលគាត់នឹងដាក់ទៅក្នុងឡភ្លើងតូចដែលគេឱ្យឈ្មោះថា។ ខ្ញុំមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ច្រើនចំពោះសម្ភារៈច្រេះដែលមើលទៅដូចជាដុំតូចមួយ។ ការយកចិត្តទុកដាក់របស់ខ្ញុំគឺទៅលើប្រភពនៃអគ្គិភ័យ។ គាត់ត្រូវបានគេដុតភ្លើងតាមរយៈការគូរគំនូរប៉មពីរជាន់ហៅថាវិថីមួយដែលធ្វើពីស្បែករឹងជាមួយនឹងដំបងនៅលើកំពូល។ វាមើលទៅដូចជាប៉េងប៉ោងមួយដែលចងជាប់នឹងដំបងឈើពីចំហៀងខាងលើ។ ជាទូទៅរុញឡើងលើនិងចុះក្រោមដើម្បីកង្ហាររណ្ដៅភ្លើង។
នៅពេលដែលជាងមាសបានរុញចុះក្រោមនៅលើវិថីនានាផ្ទុយទៅវិញវាបានរុញខ្យល់ចូលក្នុងភ្លើងនិងបង្កើនសីតុណ្ហភាពរហូតដល់កំរិតដែលចង់បាន។ បន្ទាប់មកវាដល់ពេលដែលត្រូវដាក់ក្នុងប្រហោងច្រែះ។ ជាមួយនឹងការឆ្លងកាត់ពេលវេលានិងជាមួយគាត់ងាកដុំជុំវិញទំហំនៃដុំបានថយចុះហើយដុំដែលនៅសេសសល់ចាប់ផ្តើមមានពន្លឺខ្លះ។ នៅពេលខ្ញុំសួរគាត់ពីមូលហេតុនៃការកាត់បន្ថយទំហំដុំគាត់បានពន្យល់ថាមានច្រែះជាច្រើនត្រូវបានដុតចេញហើយសម្ភារៈពិតកំពុងតែចេញមក។ គាត់បានយកវាចេញទៅជ្រលក់វាក្នុងសូលុយស្យុងនិងទឹកហើយដាក់វាចូលក្នុងឡភ្លើងតូចវិញរួចយកទៅដាក់លើក្រដាស។ គាត់បាននិយាយថាគាត់ត្រូវការបង្កើនសីតុណ្ហភាពដើម្បីទទួលបានសម្ភារៈដែលគេហៅថាមាស។ គាត់នឹងផ្ទេរវាទៅខ្ទះ។ ដើម្បីរលាយនិងរៀបចំវាតាមរបៀបដែលគាត់ចង់បានជាមួយនឹងពន្លឺចែងចាំងដែលល្អឥតខ្ចោះនិងចង់បាន។
ឥឡូវនេះខ្ញុំកាន់តែមានភាពចាស់ទុំខ្ញុំមានការយល់ដឹងកាន់តែច្បាស់អំពីអ្វីដែលជាងមាសបានធ្វើក្នុងដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់យើងហើយខ្ញុំអាចទាក់ទងវាទៅនឹងជីវិតគ្រីស្ទបរិស័ទរបស់ខ្ញុំ។ យ៉ូបបាននិយាយនៅក្នុងយ៉ូប ២៣:១០ ថា“ ប៉ុន្តែគាត់ដឹងផ្លូវដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើ៖ នៅពេលដែលគាត់ល្បងខ្ញុំខ្ញុំនឹងចេញមកដូចជាមាស”
ឥឡូវនេះនៅលើផែនដីគ្រីស្ទបរិស័ទទាំងអស់គឺជាត្បូងដែលលាក់កំបាំងដូចជាមាស។ មិនមានពន្លឺឬពន្លឺចែងចាំងដល់ពួកគេទេ។ ពួកគេមិនបានឆ្លងកាត់ឡភ្លើងទាំងស្រុងទេ។ រាល់អ្នកជឿពិតនឹងឆ្លងកាត់គុកភ្លើងសម្រាប់សកម្មភាពសំអាត។ ភ្នាក់ងារសំអាតទាំងនេះរួមមានការសាកល្បងការរងទុក្ខការចំអកដ៏ឃោរឃៅនិងអ្វីៗជាច្រើនទៀតដែលអាចរកឃើញនៅក្នុងហេព្រើរទី ១១។ យោងទៅតាមអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អឆាលស៍នៃ ១៦ នាក់។th សតវត្សដូចដែលបានដកស្រង់សម្តីដោយ Neal Frisby“ ការសាកល្បងខ្លះនឹងជាភាពចាំបាច់ចាំបាច់សម្រាប់ការលុបបំបាត់ចោលនូវរាល់ភាពទន់ខ្សោយនៃចិត្តគំនិតធម្មជាតិហើយការដុតអុសនិងចំបើងទាំងអស់មិនត្រូវមានអ្វីនៅក្នុងភ្លើងដូចជាភ្លើងរបស់អ្នកចម្រាញ់ដូច្នេះគាត់នឹងធ្វើឱ្យបរិសុទ្ធ បុត្រានៃព្រះរាជាណាចក្រ។ ខ្ញុំដឹងថានៅពេលដែលវាល្បួងខ្ញុំខ្ញុំនឹងចេញមកដូចមាស។
នៅក្នុងជីវិតនេះកូនពិតរបស់ព្រះត្រូវតែឆ្លងកាត់គុកភ្លើង។ សីតុណ្ហាភាពដែលត្រូវការត្រូវតែឈានដល់សម្រាប់កូនម្នាក់ៗរបស់ព្រះមុនពេលដែលពន្លឺចែងចាំងនឹងលេចចេញមក។ ម៉ាស្ទ័រហ្គេតស្មីត (ជេសស៊ីគ្រីស) គឺជាអ្នកដែលកំណត់សីតុណ្ហភាពដែលត្រូវការដែលកូន ៗ នីមួយៗរបស់គាត់នឹងបញ្ចេញពន្លឺ។ ពន្លឺនេះគឺជានិក្ខិត្តសញ្ញាដែលសម្គាល់អ្នកជាកូនរបស់ទ្រង់។ ពន្លឺចុងក្រោយនឹងមកជាមួយការបកប្រែពីព្រោះយើងត្រូវបានផ្សាភ្ជាប់ដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរហូតដល់ថ្ងៃប្រោសលោះ។
យោងទៅតាមសាវកប៉ូលកូនគ្រប់រូបរបស់ព្រះឆ្លងកាត់ការវាយប្រដៅ។ មានតែមនុស្សល្ងីល្ងើប៉ុណ្ណោះដែលមិនទទួលការវាយប្រដៅពីឪពុក (ហេព្រើរ ១២: ៨) ។ សូមឱ្យយើងមានអារម្មណ៍កក់ក្តៅនៅពេលយើងរាប់បទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនដើម្បីជួយយើងឱ្យដឹងថាក្នុងករណីភាគច្រើនព្រះអនុញ្ញាតឱ្យយើងឬធ្វើឱ្យយើងឆ្លងកាត់ឡភ្លើងដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ខ្លួនឯង។ សូមចងចាំថាយោងទៅតាមរ៉ូម ៨:២៨ អ្វីៗទាំងអស់រួមគ្នាដើម្បីសេចក្តីសុខរបស់យើង។
នៅពេលដែលយើងឆ្លងកាត់គុកភ្លើងទោះបីវាក្តៅយ៉ាងណាក៏ដោយចូររក្សាយេរេមា ២៩:១១ ជានិច្ចមុនអ្នកដែលអានថា“ ដ្បិតខ្ញុំដឹងថាគំនិតដែលខ្ញុំមានចំពោះអ្នកគឺជាគំនិតល្អសម្រាប់អ្នកដើម្បីផ្តល់ឱ្យអ្នក។ សន្តិភាពមិនមែនជាអំពើអាក្រក់ដើម្បីផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវការបញ្ចប់ដែលរំពឹងទុកនោះទេ។ ត្រូវហើយអ្នកប្រហែលជានៅក្នុងឡដូចជាកូនហេប្រ៊ូទាំង ៣ នាក់ប៉ុន្តែទ្រង់ជ្រាបពីគំនិតរបស់ទ្រង់ចំពោះអ្នកសូម្បីតែតាំងពីកំណើតលោកីយមក។ នេះគឺជាការលួងលោមចិត្តដើម្បីដឹងនិងជឿវានៅពេលអ្នកឆ្លងកាត់ឡ។
សូមស្រមៃគិតអំពីឡាសារនិងបុរសអ្នកមានឡក ១៦: ២០-២១ ។ ឡាសារនៅក្នុងឡភ្លើង suffered គាត់បានឃ្លានខ្វះការប្រុងប្រយ័ត្នមើលងាយពេញដំបៅដោយអង្គុយនៅមាត់ទ្វាររកជំនួយតែគ្មានបាន។ សូម្បីតែឆ្កែក៏ធ្លាយដំបៅរបស់គាត់ដែរ។ គាត់នៅតែមើលទៅព្រះ។ គាត់បានឆ្លងកាត់គ្រាលំបាករបស់គាត់ដូចជាយ៉ូបដែលបាននិយាយនៅក្នុងយ៉ូប ១៣:១៥“ ទោះបីគាត់សម្លាប់ខ្ញុំក៏ដោយក៏ខ្ញុំនឹងទុកចិត្តគាត់ដែរ” នោះត្រូវបានគេសន្មតថាជាអាកប្បកិរិយារបស់អ្នកជឿគ្រប់គ្នាដែលឆ្លងកាត់គុកភ្លើង។ បទពិសោធន៏នៃចង្រ្កានដែលកំពុងឆេះយ៉ាងខ្លាំងរបស់អ្នកកំពុងបម្រើដល់អនាគតរបស់អ្នក
ការសាកល្បងនិងបញ្ហាខុសគ្នាទាំងនេះគ្រាន់តែជាកន្ត្រៃរបស់ជាងមាសនៅកន្លែងធ្វើការដើម្បីបង្កើនសីតុណ្ហភាពដល់កម្រិតដែលត្រូវការដើម្បីជួយដុតកម្ទេចចោលនិងចម្រាញ់មាសពិតប្រាកដ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលការសាកល្បងខ្លះគឺជាភាពចាំបាច់ដាច់ខាត។ តើអ្នកកំពុងឆ្លងកាត់អ្វីដែលថ្មីនៅក្រោមព្រះអាទិត្យ? អ្នកមិនមែនជាអ្នកដំបូងនៅក្នុងឡហើយអ្នកទំនងជាមិនចុងក្រោយទេ។ ប៉ុលបាននិយាយនៅក្នុងភីលីព ៤: ៤“ អរសប្បាយនឹងព្រះអម្ចាស់ជានិច្ច” ។ ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលប្រាប់ប៉ុលនៅក្នុងបទពិសោធន៍មួយនៃចង្រ្កានរបស់គាត់ថា«ព្រះគុណរបស់ខ្ញុំគឺគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់អ្នកហើយ» (កូរិនថូសទី ២ ១២: ៩) ។ នៅពេលអ្នកនៅក្នុងឡភ្លើងព្រះអម្ចាស់គង់នៅជាមួយអ្នកចងចាំសាដ្រាក់មែសាក់និងអ័បេឌ - នេក។
ព្រះអម្ចាស់បានលេចមកជួបលោកប៉ូលក្នុងគុកភ្លើងដែលលិចហើយលោកសំរាលទុក្ខគាត់។ ប៉ូលនិងស៊ីឡាសបានច្រៀងនិងសរសើរព្រះពេលកំពុងជាប់គុកដោយឆ្លងកាត់គុកភ្លើងរបស់ពួកគេ។ ពេត្រុសនិងដានីយ៉ែលបានដេកយ៉ាងគគ្រឹកគគ្រេងនៅក្នុងគុកនិងក្នុងគុកតោរៀងៗខ្លួន។ ពួកគេមិនបានដេកលក់ដូចពួកយើងភាគច្រើននោះទេ។ នៅលើគុកភ្លើងកម្រិតនៃការទុកចិត្តនិងទំនុកចិត្តរបស់អ្នកលើព្រះអម្ចាស់ត្រូវបានបង្ហាញឱ្យឃើញ។ នៅពេលអ្នកស៊ូទ្រាំនឹងការលំបាកការឈឺចាប់និងការឈឺចាប់រហូតដល់ស្លាប់នោះអាកប្បកិរិយារបស់អ្នកចំពោះព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនឹងធ្វើឱ្យអ្នកភ្លឺរលោងឬឆេះដូចជាអង្កាម។ ហេព្រើរ ១១ បានរៀបរាប់យ៉ាងល្អិតល្អន់អំពីមនុស្សជាច្រើនដែលបានដើរកាត់គុកភ្លើងហើយចេញមកដោយមានសេចក្តីរីករាយ។ អ្នកខ្លះត្រូវបានគេដុតបំផ្លាញចោល។ ទំនងជាពួកគេបានចងចាំចោទិយកថា ៣១: ៦ ដែលអានថា“ ចូរមានកម្លាំងនិងចិត្តក្លាហានកុំខ្លាចហើយកុំខ្លាចពួកគេឡើយដ្បិតព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នកទ្រង់នឹងយាងទៅជាមួយអ្នកដែរ។ គាត់នឹងមិនដែលបោះបង់ចោលអ្នកឡើយហើយក៏មិនបោះបង់ចោលអ្នកដែរ។ គាត់នៅទីនោះដើម្បីមើលអ្នកឆ្លងកាត់គុកភ្លើងគ្រាន់តែកាន់យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនហើយនៅតែស្មោះត្រង់ក្នុងដៃរបស់រីនដ្ររដោយប្រើក្រដាសប្រាក់របស់គាត់។
សូមក្រឡេកមើលបងប្រុសស្ទេផានដែលជាអ្នកសម្លាប់។ នៅពេលពួកគេកំពុងគប់ដុំថ្មទៅលើគាត់វិក័យប័ត្របានពេញកំដៅហើយ។ គាត់មិនបានយំទេប៉ុន្តែមានព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះបានសម្តែងនៅក្នុងគាត់ខណៈពេលដែលនៅក្នុងឡ។ គាត់មានអារម្មណ៍ស្ងប់ក្នុងការនិយាយថា“ ព្រះអម្ចាស់សូមកុំយកអំពើបាបនេះមកចោទប្រកាន់ពួកគេឡើយ” នៅពេលដែលគេគប់នឹងដុំថ្មគាត់ព្រះនៃការលួងលោមបានបង្ហាញគាត់នៅលើមេឃ។ គាត់បាននិយាយថា«ខ្ញុំឃើញផ្ទៃមេឃបើកចំហហើយកូនមនុស្សឈរនៅខាងស្តាំព្រះ» (កិច្ចការ ៧: ៥៤-៥៩) ។ នៅពេលអ្នកកំពុងឆ្លងកាត់ឡចំហាយពេលខ្លះអ្នកត្រូវបានលួងលោមដោយវិវរណៈដូចជាស្ទេផាន។ ប្រសិនបើអ្នកជាមាសរបស់ព្រះចង្រ្កាននឹងនាំអ្នកចេញដូចចាំងផ្លេកបន្ទោរតាមបញ្ជារបស់ម៉ាស្ទ័រហ្គេតស្មីត។ គាត់ដឹងពីសីតុណ្ហភាពដែលត្រូវការសម្រាប់អ្នកដើម្បីបញ្ចាំងពន្លឺ។ លោកបានសន្យាថាលោកនឹងមិនឆ្លងកាត់អ្នកនូវអ្វីដែលអ្នកមិនអាចទ្រាំទ្របានឡើយ។ គាត់ដឹងពីក្របខ័ណ្ឌរបស់អ្នកហើយស្ថិតនៅក្នុងការគ្រប់គ្រងដាច់ខាត។
អ្នកប្រហែលជាស្ថិតនៅក្នុងគុកភ្លើងឥឡូវនេះឬអ្នកប្រហែលជាកំពុងទៅជិតវាឬអ្នកប្រហែលជាមិនបានដឹងថាអ្នកនៅក្នុងម្នាក់ទេ។ នៅពេលដែលម៉ាស្ទ័រហ្គោឌឹមស៊្រីអង្គុយចុះហើយចាប់ផ្តើមបណ្តើរយកក្រដាសប្រាក់បន្ទាប់មកអ្នកនឹងដឹងថាឡភ្លើងកំពុងដំណើរការហើយ។ អ្វីក៏ដោយដែលអ្នកអាចឆ្លងកាត់សូមគិតម្តងទៀតពីព្រោះព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទរបស់យើងអាចនឹងធ្វើការលើអ្នកនៅពេលនោះ។ គាត់ប្រហែលជាកំពុងបង្វែរអ្នកទៅក្នុងឡដើម្បីកំដៅកន្លែងខ្លះនៃជីវិតរបស់អ្នក។ ចងចាំថាដោយគ្មានការសង្ស័យគាត់នៅជាមួយអ្នកនៅក្នុងឡ។ គាត់បានសន្យាថាខ្ញុំនឹងមិនចាកចេញពីអ្នកហើយក៏មិនបោះបង់ចោលអ្នកដែរ។ គាត់បានរក្សាការសន្យារបស់គាត់ជាមួយក្មេងជនជាតិហេព្រើរបីនាក់នៅសម័យនេប៊ូក្នេសាស្តេចស្រុកបាប៊ីឡូន។ បុរសទីបួនស្ថិតនៅក្នុងគុកភ្លើងដែលកំពុងឆេះយ៉ាងខ្លាំង។ ព្រះរាជាមានរាជឱង្ការថា "ខ្ញុំបានឃើញមនុស្សទីបួនដូចព្រះបុត្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់" (ដានីយ៉ែល 3: 24-25) ។ ដូច្នេះការបញ្ជាក់ពីសេចក្តីថ្លែងរបស់ព្រះអម្ចាស់ថាខ្ញុំនឹងមិនចាកចេញពីអ្នកហើយក៏មិនបោះបង់ចោលអ្នកដែរ។
សត្វតោមានភាពរាក់ទាក់ជាមួយដានីយ៉ែលនៅក្នុងរូង។ ពួកគេមិនបានវាយប្រហារគាត់ទេ។ ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទគង់នៅទីនោះជាមួយគាត់ដែលជាសត្វតោនៃកុលសម្ព័ន្ធយូដា។ សត្វតោប្រហែលជាបានកត់សម្គាល់ឃើញវត្តមានរបស់គាត់ហើយបានប្រព្រឹត្ដដូចគាត់ជាតោដែលទទួលខុសត្រូវ។ ព្រះអម្ចាស់នឹងមិនបោះបង់ចោលអ្នកឬបោះបង់ចោលអ្នកឡើយ (ហេព្រើរ ១៣: ៥) ។ អស់អ្នកដែលរងទុក្ខជាមួយព្រះអម្ចាស់នឹងសោយរាជ្យជាមួយទ្រង់ដោយសិរីល្អ (ធីម៉ូថេទី ២ ២:១២) ។
នៅក្នុងលោកុប្បត្តិ ២២: ១-១៨ អ័ប្រាហាំដែលជាឪពុកនៃសេចក្តីជំនឿរបស់យើងបានឆ្លងកាត់គុកភ្លើងនៅពេលដែលគាត់ប្រឈមមុខនឹងការលះបង់កូនសន្យារបស់គាត់។ នៅពេលដែលព្រះបានទាមទារដូច្នេះគាត់មិនបានពិភាក្សាជាមួយសារ៉ាដើម្បីទទួលបានមតិទីពីរឡើយ។ គាត់បានរៀបចំនិងទៅធ្វើដូចដែលគាត់ត្រូវបានណែនាំ។ គាត់មិនបានបង្កើតគណៈកម្មាធិការដើម្បីពិនិត្យមើលអ្វីដែលព្រះបានមានបន្ទូលទេ។ គាត់មានទុក្ខព្រួយប៉ុន្តែបានស៊ូទ្រាំនឹងការលំបាកដូចជាទាហានល្អម្នាក់។ ពេលទៅដល់លើអ៊ីសាកសួរទៅឪពុកថា៖ «មើល! ភ្លើងនិងអុសតែកូនចៀមសំរាប់ថ្វាយជាតង្វាយដុតនៅឯណា»។ នេះគឺដូចជាព្រះកំពុងតែកំដៅបន្ថែមទៅលើអប្រាហាំដែលកំពុងតែឆេះ។ លោកអប្រាហាំឆ្លើយដោយស្ងប់ស្ងៀមថា៖ «ព្រះជាម្ចាស់នឹងប្រទានកូនចៀមមួយសំរាប់តង្វាយដុតទាំងមូល»។ ស្រមៃមើលអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងនៅក្នុងបេះដូងរបស់បុរសម្នាក់ដែលមានអាយុជាង ១០០ ឆ្នាំ។ តើពេលណាខ្ញុំអាចមានកូនមួយទៀត? សារ៉ាក៏ចាស់ដែរតើនេះជាឆន្ទៈដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់ព្រះទេ? តើខ្ញុំនឹងប្រាប់អ្វីដល់សារ៉ា?
អ័ប្រាហាំបានឡើងដល់កំពូលភ្នំដែលព្រះបានតែងតាំង។ យោងទៅតាមលោកុប្បត្ដិ ២២: ៩ លោកអប្រាហាំបានសង់អាសនៈមួយនៅទីនោះដាក់អុសនិងរៀបចំចងអ៊ីសាកកូនប្រុសរបស់គាត់ហើយដាក់គាត់នៅលើអាសនៈនោះ។ ហើយលោកអប្រាហាំទាញដៃរបស់គាត់ចេញហើយយកកាំបិតមកអារកកូនប្រុសរបស់គាត់។ នេះគឺជាបទពិសោធន៍នៃចង្រ្កានហើយព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថាខ្ញុំនឹងមិនចាកចេញពីអ្នកហើយក៏មិនបោះបង់ចោលអ្នកដែរ។ នៅពេលដែលអ័ប្រាហាំបានលាតដៃសំឡាប់អ៊ីសាកកូនប្រុសរបស់គាត់ដែលជាចំណុចក្តៅបំផុតនៃឡ។ ក្នុងការគោរពប្រតិបត្តិដល់ព្រះគាត់បានភ្លឺដូចមាសហើយទេវតារបស់ព្រះអម្ចាស់បានស្រែកហៅគាត់ពីលើមេឃថា៖ «កុំដាក់ដៃលើក្មេងហើយកុំធ្វើអ្វីអោយសោះដ្បិតឥឡូវនេះខ្ញុំដឹងថាអ្នកពិតជាកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់ណាស់! កុំបោះបង់ចោលកូនប្រុសរបស់អ្នកឡើយគឺជាកូនប្រុសតែមួយរបស់អ្នកពីខ្ញុំ” (លោកុប្បត្ដិ ២១: ១១ និង ១២) ។ នេះជារបៀបដែលអ័ប្រាហាំបានចេញពីគុកភ្លើងដែលឆេះចេញដូចជាមាសនិងមានក្លិនដូចផ្កាកូលាប។ គាត់បានយកឈ្នះដោយជំនឿនិងការទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់គាត់។ នៅពេលដែលអ្នកកំពុងឆ្លងកាត់គុកភ្លើងព្រះបង្ហាញវត្តមានរបស់គាត់ដោយការបើកសម្តែងនៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នកប្រសិនបើបេះដូងរបស់អ្នកនៅជាប់នឹងគាត់។ នៅក្នុងគម្ពីរហេព្រើរ ១១:១៩ យើងអានថានៅពេលដែលអ័ប្រាហាំកំពុងនៅក្នុងគុកភ្លើង“ គាត់បានគិតថាព្រះជាម្ចាស់អាចប្រោសគាត់ ឲ្យ រស់ពីស្លាប់ឡើងវិញបាន; ដូច្នេះគាត់ក៏ទទួលគាត់តាមតួលេខ។ សូមអរគុណព្រះសម្រាប់ចង្រ្កានដែលឆេះយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង។ ខ្ញុំមិនដែលជាប្រភេទចង្រ្កានដែលអ្នកកំពុងស្ថិតនៅក្នុងដំណាក់កាលណាឬខ្យល់កន្ត្រាក់កំពុងបក់មកលើអ្នកទេ។ កាន់ខ្ជាប់សារភាពអំពើបាបរបស់អ្នកប្រសិនបើអ្នកនៅក្នុងម្នាក់។ សូមបែរទៅរកព្រះអម្ចាស់ហើយចងចាំថាខ្ញុំនឹងមិនឃ្លាតឆ្ងាយពីអ្នកឡើយ។ មនុស្សងាកចេញពីព្រះហើយនិយាយថាទ្រង់បានបោះបង់ចោលពួកគេ។ លោកបាននិយាយថាលោកបានរៀបការជាមួយនឹងអ្នកដើរតាមពីក្រោយហើយងាកទៅរកទ្រង់ខណៈពេលដែលនៅសល់ពេលវេលានិងឱកាស។ ឆាប់ៗនេះប្រហែលជាយឺតពេលហើយក្នុងការត្រឡប់ទៅរកឈើឆ្កាង។ ក្នុងរយៈពេលមួយម៉ោងអ្នកមិនគិតទេ។ ក្នុងពេលមួយភ្លែតនៃភ្នែក។ លោកដែលស៊ូទ្រាំរហូតដល់ទីបញ្ចប់ចូលរួមជាមួយអ្នកដែលនៅក្នុងហេប្រឺ ១១ អាម៉ែន។ គុកភ្លើងកំពុងឆេះគឺនាំមាសចេញ។ អ្នកអាចនឹងឆ្លងកាត់ផ្នែកមួយនៃឡភ្លើងបញ្ហាគ្រួសារកុមារភាពគ្មានកូនអាយុចាស់សុខភាពហិរញ្ញវត្ថុការងារខាងវិញ្ញាណផ្ទះសម្បែងនិងអ្វីៗជាច្រើនទៀត។ ចងចាំថាព្រះអម្ចាស់នៅជាមួយអ្នកហើយទ្រង់គឺជាដំណោះស្រាយតែមួយគត់។ គ្រាន់តែដាក់ចេញនូវអំពើបាបឬអាថ៌កំបាំងនៅពេលអ្នកចូលក្នុងឡ។
យោងទៅតាមលោក Charles Price“ នឹងមានការប្រោសលោះនិងទាំងស្រុងដោយព្រះគ្រីស្ទ (មេជាងហ្គីតស្មែត) ។ នេះគឺជាអាថ៌កំបាំងលាក់កំបាំងដែលមិនត្រូវយល់ដោយគ្មានការបើកសំដែងពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ព្រះយេស៊ូវជិតមកដល់ហើយដើម្បីបង្ហាញដូចគ្នាដល់អ្នកស្វែងរកបរិសុទ្ធនិងអ្នកសាកសួរដែលប្រកបដោយសេចក្តីស្រឡាញ់។ អ្នកណាស៊ូទ្រាំរហូតដល់ទីបញ្ចប់ព្រះជាម្ចាស់នឹងសង្គ្រោះអ្នកនោះ។ អ្នកដែលមានជ័យជំនះមុខជាទទួលមត៌កតាមអ្វីៗទាំងអស់ស្របតាមវិវរណៈ ២១: ៧ ។ ខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីៗទាំងអស់បានដោយសារព្រះគ្រិស្ដដែលពង្រឹងខ្ញុំដូចនៅភីលីព ៤:១៣ ។ នេះរួមបញ្ចូលទាំងការឆ្លងកាត់គុកភ្លើងដូចជានៅក្នុងហេព្រើរ ១១; ដែលស៊ូទ្រាំនឹងអ្វីៗទាំងអស់មានសេចក្ដីរាយការណ៍ហើយមានចិត្ដសង្ឃឹមដោយរង់ចាំការលោះរូបកាយរបស់គេហើយគេនឹងភ្លឺដូចផ្កាយហើយលេចចេញជាមាសសុទ្ធ។ ចង្រ្កានដែលឆេះជាញឹកញាប់គឺដើម្បីផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន។ ព្រះអម្ចាស់បានយាងឆ្លងកាត់គុកភ្លើងសម្រាប់យើងដោយគ្មានបាប។ ឈើឆ្កាងនៃកាល់វ៉ារីគឺមានច្រើនជាងចង្រ្កានសម្រាប់បុរសម្នាក់។ វាគឺជាឡដែលឆេះយ៉ាងសន្ធោសន្ធៅសំរាប់មនុស្សលោកទាំងអស់រួមទាំងអ្នកផង។ គាត់បានស៊ូទ្រាំនឹងឈើឆ្កាងដោយអំណរដែលបានដាក់នៅចំពោះទ្រង់។ សេចក្តីអំណរគឺជាការផ្សះផ្សារបស់មនុស្សចំពោះព្រះអង្គផ្ទាល់និងអស់អ្នកដែលជឿ។ ដូច្នេះដូចព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទសូមឱ្យយើងមើលដោយរីករាយចំពោះការសន្យាដែលបានផ្តល់ឱ្យនៅក្នុងយ៉ូហាន ១៤: ១-៣; នៅពេលដែលទ្រង់យាងមកនាំយើងត្រឡប់ទៅឯសិរីល្អ។ អ្នកណាដែលឈ្នះខ្ញុំនឹងអោយអង្គុយនៅជាមួយខ្ញុំនៅបល្ល័ង្ករបស់ខ្ញុំវិវរណៈ ៣: ២១, អាម៉ែន។
ពេលបកប្រែ 37
ព្រះអម្ចាស់ទតមើលក្មេងម្នាក់ក្នុងចំណោមក្មេងរបស់គាត់