តើអ្នកធ្លាប់គិតអំពីអ្វីដែលនៅឆ្ងាយទេ?
សារនេះគឺសម្រាប់អ្នកដែលបែកគ្នានិងដឹងខ្លួនពីកង្វល់នៃជីវិតនេះតណ្ហាខាងសាច់ឈាមនិងតណ្ហាភ្នែក។ យើងភាគច្រើនមានជីដូនជីតាឪពុកម្តាយកូន ៗ និងចៅ ៗ ។ អ្នកខ្លះមានប្តីប្រពន្ធបងប្អូនប្រុសស្រីនិងពូមីងបងប្អូនជីដូនមួយក្មួយស្រីបងប្អូនជីដូនមួយនិងបងប្អូនជីដូនមួយ។ តើអ្វីទៅជាចំនួនដ៏ច្រើននៃសាច់ញាតិនៅលើដើមឈើគ្រួសាររបស់យើង! វានឹងមានរដូវក្តៅនិងរដូវរងារនៃជីវិត។ វានឹងមានការជួបជុំគ្រួសារពេលវេលានៃសេចក្តីអំណរនិងទុក្ខព្រួយ។ អាយុចាស់កំណើតនិងអាពាហ៍ពិពាហ៍ប្រាកដជាកើតឡើងហើយមរណភាពមានពេលវេលានៃការសម្រេច។ ប៉ុន្តែពេលខ្លះនៃការឆ្លុះបញ្ចាំងត្រូវតែត្រូវបានគេសង្កេតឃើញពីមួយពេលទៅមួយពេលដើម្បីពិនិត្យមើលចំណុចសំខាន់ៗដែលយើងបានសង្កេតឃើញ។
សំណួរសំខាន់បំផុតទាក់ទងនឹងទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយមនុស្សនៅលើដើមឈើគ្រួសាររបស់យើងគឺ៖ បន្ទាប់ពីការស្នាក់នៅនិងការជួបជុំគ្នានៅលើផែនដីនេះតើយើងនឹងជួបគ្នាម្តងទៀតក្នុងជីវិតទេ? ប្រសិនបើអ្នកមិនដែលបានផ្តល់ឱ្យវានូវការគិតឱ្យបានម៉ឺងម៉ាត់ហើយដឹងខ្លួននោះអ្នកប្រហែលជាមិនយល់ពីផលវិបាកដ៏គួរឱ្យរន្ធត់នៃភាពមិនច្បាស់លាស់នោះទេ។ ប៉ុន្ដែអ្នកអាចប្រាកដក្នុងការឆ្លើយតបចំពោះសំណួរនោះនៅទីនេះនិងឥឡូវនេះ។
អ្នកខ្លះបានកប់សមាជិកគ្រួសារដែលយើងមិនប្រាកដថាតើអាចមានការជួបជុំគ្នាឡើងវិញបន្ទាប់ពីជីវិតនេះ។ មនុស្សជាច្រើនត្រូវបានគេបោកបញ្ឆោតឱ្យជឿថាវាមិនមានបញ្ហាទេគ្មានអ្វីបន្ទាប់ពីជីវិតនៅលើផែនដីនេះទេ។ ប្រាកដថាទៅមុខហើយរីករាយជាមួយអ្វីដែលអ្នកបានឃើញ។ ព្រះត្រូវតែមានផែនការល្អសម្រាប់ការបន្ត។ អ្នកខ្លះនិយាយថាខ្ញុំមិនដឹងទេ។ អ្នកខ្លះមិនខ្វល់ហើយពួកគេគិតថាវាជាបញ្ហារបស់ព្រះ។ នៅក្នុងការពិតមនុស្សជាច្រើនមិនចង់ឬខ្លាចប្រឈមនឹងសំណួរ។ ការពិតគឺគ្មានការរត់ចេញពីភាពពិតទេ។
ព្រះគម្ពីរនិយាយថាមនុស្សល្ងីល្ងើក្នុងចិត្តនិយាយថាគ្មានព្រះទេ (ទំនុកដំកើង ១៤: ១) ។ រ៉ូម ១៤:១២ ចែងថា៖ «ដូច្នេះយើងគ្រប់គ្នាត្រូវរាប់អានខ្លួនឯងនៅចំពោះព្រះ»។ មានកន្លែងនិងពេលវេលាដើម្បីជួបព្រះដោយការតែងតាំងដ៏ទេវភាព។ រៀបចំដើម្បីជួបព្រះរបស់អ្នក (អេម៉ុស ៤:១២) ។ ហេព្រើរ ១០:៣១ ចែងថា«ការដែលធ្លាក់ក្នុងព្រះហស្ដនៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់គឺជាការគួរអោយខ្លាចណាស់»។ វាជាការគួរឱ្យសោកស្តាយដែលដឹងថាប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់ដើរតាមមាគ៌ាជាក់លាក់មួយពួកគេអាចនឹងធ្លាក់ពីដើមគ្រួសារ។ អ្នកអាចសួរថាហេតុអ្វីបានជាអ្នកណាម្នាក់នឹងឃើញសមាជិកគ្រួសាររបស់ពួកគេដើរតាមផ្លូវដែលមិនវិលត្រឡប់មកវិញហើយពួកគេមិនមានការយកចិត្តទុកដាក់ដោយស្មោះត្រង់? ប្រសិនបើអ្នកធ្លាប់បានបាត់បង់ឬកប់អ្នកជិតស្និទ្ធអ្នកអាចកំណត់ថាតើវាឈឺចាប់ប៉ុណ្ណា។ ក្នុងករណីខ្លះការស្លាប់គឺជាការបំបែកចុងក្រោយព្រោះអ្នកស្លាប់បាត់បង់។ ក្នុងករណីផ្សេងទៀតយើងមិនប្រាកដទេប៉ុន្តែយើងសង្ឃឹមថាល្អបំផុតខណៈពេលដែលយើងរង់ចាំការសម្រេចចិត្តរបស់ព្រះអម្ចាស់។ សេចក្តីសង្ឃឹមគឺល្អសេចក្តីជំនឿគឺល្អប៉ុន្តែបទគម្ពីរក៏និយាយថាពិនិត្យមើលខ្លួនឯងតើអ្នកមិនដឹងថាព្រះគ្រីស្ទមាននៅក្នុងអ្នកយ៉ាងណាទេ (២nd កូរិនថូស ១៣: ៥)? អ្នកនឹងស្គាល់គេបានដោយផលផ្លែរបស់គេ (ម៉ាថាយ ១៧: ១៦-២០) ។
អ្នកដែលជឿថាពួកគេមានឈ្មោះរបស់ពួកគេនៅក្នុងសៀវភៅជីវិតមានការរំពឹងទុកនៅក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ។ គិតដោយស្មោះត្រង់និងស្មោះត្រង់អំពីដានីយ៉ែល ១២: ១ និងវិវរណៈ ២០:១២ និង ១៥។ បន្ទាប់ពីជីវិតនេះសៀវភៅជីវិតនឹងត្រូវបានគេមើលឃើញ។ វាត្រូវបានតែងតាំងអោយមនុស្សតែម្នាក់គត់ដើម្បីស្លាប់ហើយបន្ទាប់ពីការជំនុំជំរះ (ហេព្រើរ ៩: ២៧) ។ អ្វីដែលនៅរស់ហើយនៅតែជាការបកប្រែហើយធ្វើអោយវាស្ទើរតែគ្មានអ្វីដែលត្រូវព្រួយបារម្ភ។
ពេលនៃការសម្រេចចិត្តឥឡូវនេះ។ អ្នកបានឃើញនិងទាក់ទងជាមួយសមាជិកទាំងនេះនៃមែកធាងគ្រួសារអ្នកញឹកញាប់ប៉ុន្តែអ្នកមិនដែលគិតដោយស្មោះត្រង់ទេប្រសិនបើអ្នកនឹងជួបពួកគេម្តងទៀតបន្ទាប់ពីជីវិតបច្ចុប្បន្ននេះ។ ប្រសិនបើអ្នកបានរកឃើញផ្លូវហើយពួកគេមិនបានរកទេសូមចងចាំសមាជិកខ្លះនៃមែកធាងគ្រួសាររបស់អ្នកបានស្លាប់ហើយបាត់ទៅហើយអ្នកនឹងមិនឃើញពួកគេទៀតទេ។ ដូច្នេះដល់ពេលត្រូវធ្វើសកម្មភាពហើយ។ ហេតុអ្វីមិនធ្វើអ្វីខ្លះចំពោះអ្នកដែលនៅជុំវិញអ្នក? ខ្ញុំកំពុងនិយាយអំពីការស្វែងរកមធ្យោបាយដើម្បីទៅដល់ពួកគេខណៈពេលដែលនៅសល់។ តើអ្នកមិនខ្វល់ពីមនុស្សបាត់បង់ទេឬ? ប្រសិនបើអ្នកធ្វើដូច្នេះចូរខិតខំប្រឹងប្រែងធ្វើអ្វីមួយ។ វាមិនមែនជាបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះដែលថាអ្នកណាត្រូវវិនាសនោះទេប៉ុន្តែមនុស្សទាំងអស់គួរតែប្រែចិត្ត (២nd ពេត្រុស ៤: ៦) ។
មានដើមឈើគ្រួសារមួយនៅស្ថានសួគ៌។ យើងជាថ្មដ៏រស់រវើកដែលសង់ឡើងនៅក្នុងផ្ទះខាងវិញ្ញាណ (១st ពេត្រុស ២: ៥ និង ៩-១០) ។ នោះគឺជារូបកាយរបស់ព្រះគ្រីស្ទគឺជាពួកជំនុំ។ លោកយេស៊ូគ្រិស្ដជាប្រមុខ។ ដើម្បីក្លាយជាសមាជិកនៃក្រុមគ្រួសារខាងវិញ្ញាណនេះអ្នកត្រូវតែកើតពីទឹកនិងពីវិញ្ញាណ។ ម៉្យាងទៀតអ្នកមិនអាចចូលទៅក្នុងនគរព្រះបានទេហើយជាកម្មសិទ្ធិរបស់ដើមឈើគ្រួសារនៃព្រះដ៏អស់កល្បជានិច្ច (យ៉ូហាន ៣: ៥-៦) ។ នៅពេលអ្នកជាសមាជិកនៃមែកធាងគ្រួសារនៃជីវិតអស់កល្បអ្នកត្រូវតែគិតអំពីដើមឈើគ្រួសារដែលអ្នកជាសមាជិក។ នេះគឺសំខាន់ណាស់ពីព្រោះអ្នកនៅលើផែនដីនៅឡើយហើយអារក្សនឹងព្យាយាមយកអ្នកចេញពីមែកឈើនេះ។ នៅពេលមួយមានការជួបជុំគ្នានៅស្ថានសួគ៌ហើយសាថានបានទទួលឋានៈ។ គាត់គិតថាគាត់ជាសមាជិកមែកធាងគ្រួសារប៉ុន្តែគាត់មិនមែនទេ។ យូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុតបានគិតថាគាត់មាននៅក្នុងគ្រួសារគ្រួសារនោះរួចទៅហើយប៉ុន្តែអត់ទេគាត់មិនមែនទេ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលអ្នកត្រូវតែកើតជាថ្មីដើម្បីចូលរួមក្នុងគ្រួសារនៃព្រះដ៏អស់កល្បនោះ។ ដូចគ្នានេះផងដែរអ្នកត្រូវតែស៊ូទ្រាំរហូតដល់ទីបញ្ចប់ដើម្បីបានសង្រ្គោះនិងត្រូវបានធានាថាអ្នកជាផ្នែកមួយនៃមែកធាងគ្រួសារអស់កល្បជានិច្ច។ ជៀសវាងមិត្តភាពជាមួយពិភពលោក។ ស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នកអោយអស់ពីចិត្តគំនិតអស់ពីស្មារតីនិងអស់ពីគំនិតហើយ។ ស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងដូចខ្លួនឯង (ម៉ាថាយ ២២: ៣៧-៤០) ។ តើអ្នកជាសមាជិកនៃមែកធាងគ្រួសារនេះទេ? ត្រូវប្រាកដថាល្អជាងនេះ។ ប្រសិនបើអ្នកមិនបានសង្រ្គោះអ្នកនឹងមានគ្រោះថ្នាក់ មិនមាន ក្លាយជាសមាជិកនៃមែកធាងគ្រួសារនៅស្ថានសួគ៌របស់ព្រះ។ សូមក្រឡេកមើលវល្លិនៅក្នុងយ៉ូហាន ១៥: ១-៧ ហើយមើលថាតើអ្នកជាផ្នែកមួយនៃមែកឈើដែលបង្កើតផលផ្លែដែរឬទេ។ សូមក្រឡេកមើលហេព្រើរ ១១: ១ ចុងហើយមើលសមាជិកដទៃទៀតនៃមែកធាងគ្រួសារនៅស្ថានសួគ៌។ តើអ្នកមើលឃើញខ្លួនអ្នកជាផ្នែកមួយនៃមែកធាងគ្រួសារដ៏អស់កល្បនេះទេ? តើអ្នកឃើញមានសមាជិកដើមឈើគ្រួសារនៅលើផែនដីរបស់អ្នកនៅក្នុងមែកធាងគ្រួសារនៅស្ថានសួគ៌ទេ? វាមិនយឺតពេលសម្រាប់អ្នកដែលនៅជុំវិញអ្នកនៅលើផែនដីធ្វើសាក្សីដល់ពួកគេបានបញ្ជូនអ្នកឈ្នះព្រលឹងទៅពួកគេផ្ញើសម្ភារៈសង្រ្គោះការអធិស្ឋានសម្រាប់ពួកគេធ្វើឱ្យអស់ពីសមត្ថភាព។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅតែរក្សាទុកសូមរកគាត់ ឲ្យ ជួយ។ ចាំថាមនុស្សដែលបានសង្រ្គោះទាំងអស់គឺជាអ្នកយាមនិងជាសាក្សី។ សូមកុំអោយឈាមរបស់ពួកគេស្ថិតនៅក្នុងដៃរបស់អ្នកឡើយ។ ចូរមានកម្លាំងនិងចិត្តក្លាហានជួយសង្គ្រោះអ្នកខ្លះដោយការភ័យខ្លាចហើយខ្លះទៀតទាញពួកគេចេញពីភ្លើងចូលទៅក្នុងមែកធាងគ្រួសារឋានសួគ៌ខណៈពេលដែលនៅសល់។ ការបែងចែកកំពុងដំណើរការឥឡូវនេះ។ មានតែការទទួលនិងជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះដែលអាចនាំអ្នកចូលទៅក្នុងមែកធាងគ្រួសារអស់កល្បជានិច្ច។
ពេលបកប្រែ 50
តើអ្នកធ្លាប់គិតអំពីអ្វីដែលនៅឆ្ងាយទេ?