តើអ្នកបានបរិភោគនំបុ័ងរបស់ព្រះឬទេ?
នំប៉័ងរបស់ព្រះមិនមែនជាដំបែ ឬនំប៉័ងលាយផ្សំនឹងមេដែលយើងបរិភោគសព្វថ្ងៃនេះទេ។ មានការបោកបញ្ឆោតក្នុងអ្វីដែលមានដំបែ។ មិនថាវាមើលទៅល្អប៉ុណ្ណាទេ។ នៅក្នុង លូកា ១២:១ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា « ចូរប្រយ័ត្ននឹងដំបែរបស់ពួកផារិស៊ី ដែលជាការលាក់ពុត » ។ ដំបែបង្កើត ឬបំប្លែងស្ថានភាព ឬវត្ថុទៅជាអ្វីមួយ ដោយមានកម្រិតនៃភាពមិនពិត។ អារក្សតែងតែលាយការពិតជាមួយការភូតភរ បង្កើតការយល់ខុសដើម្បីបញ្ឆោត ដូចជាគាត់បានធ្វើចំពោះអេវ៉ានៅក្នុងសួនច្បារ។ ហើយនាំមកនូវអំពើបាបដោយព្រោះមេនៃការកុហក។ លទ្ធផលរបស់អេវ៉ានិងអ័ដាមប្រហែលជាមានការពេញចិត្តជាបណ្ដោះអាសន្ន ប៉ុន្តែនៅយូរទៅវាជាសេចក្ដីស្លាប់។ Leaven មានការបោកបញ្ឆោតចំពោះវា។ សូម្បីតែសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូនៅក្នុងម៉ាថាយ។ ១៦:៦-១២, គិតថាព្រះយេស៊ូវកំពុងមានបន្ទូលអំពីនំប៉័ងធម្មជាតិ ពេលទ្រង់ប្រាប់ពួកគេឲ្យប្រយ័ត្ននឹងដំបែរបស់ពួកផារិស៊ី និងពួកសាឌូស៊ី។ ដំបែនៅពេលដែលបានរៀបរាប់នាំឱ្យនឹកឃើញដល់នំប៉័ង ដំបែ និងសូដាដុតនំ ឬវត្ថុធាតុដែលធ្វើឱ្យម្សៅ ឬនំប៉័ងកើនឡើង ឬបង្កើនទំហំ។ នេះជារឿងដែលត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ននៅពេលដែលទាក់ទងនឹងពួកផារិស៊ី និងពួកសាឌូស៊ីនៅសព្វថ្ងៃនេះ ដែលលាយឡំនឹងគោលលទ្ធិ និងការបង្រៀនមិនពិតជាមួយនឹងព្រះបន្ទូលពិតរបស់ព្រះ។
នៅក្នុង យ៉ូហាន ៦:៣១-៥៨ នំបុ័ងដែលកូនចៅអ៊ីស្រាអែលបរិភោគនៅទីរហោស្ថានបានមកពីព្រះ មិនមែនលោកម៉ូសេទេ។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា ព្រះវរបិតារបស់ខ្ញុំប្រទានអាហារដ៏ពិតមកពីស្ថានសួគ៌ដល់អ្នក (ខ៣២)។ ហើយ ខទី ៤៩ អានថា « ដូនតារបស់អ្នកបានស៊ីនំម៉ាណានៅទីរហោស្ថាន ហើយបានស្លាប់ទៅ » ។ ពួកគេបានបរិភោគនំបុ័ងនៅទីរហោស្ថាន ប៉ុន្តែនំបុ័ងនោះមិនបានផ្ដល់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ចដល់ពួកគេទេ។ ប៉ុន្តែ ព្រះជាព្រះវរបិតា ដែលបានប្រទានដល់ម៉ូសេ និងកូនចៅអ៊ីស្រាអែល ជាអាហារនៅទីរហោស្ថាន ដែលមិនអាចឲ្យជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ នៅពេលកំណត់បានផ្ញើនំបុ័ងពិតរបស់ព្រះមក៖ «ដ្បិតនំប៉័ងរបស់ព្រះគឺជាអ្នកដែលបានចុះពីស្ថានសួគ៌ ហើយប្រទានជីវិតដល់លោកីយ៍» (ខ.៣៣)។ នំបុ័ងនេះគ្មានមេ គ្មានគោលលទ្ធិឬការបង្រៀនខុស ហើយគ្មានពុតត្បុតឡើយ ប៉ុន្តែជាពាក្យពិត និងជាជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។
តើអ្នកបានញ៉ាំនំបុ័ងជីវិតនេះទេ? នៅក្នុង ខទី 35 ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា « ខ្ញុំជាអាហារនៃជីវិត អ្នកណាដែលមករកខ្ញុំនឹងមិនឃ្លានឡើយ។ ហើយអ្នកណាដែលជឿលើខ្ញុំនឹងមិនស្រេកឡើយ»។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលបន្ថែមទៀតនៅក្នុង ខទី ៣៨ ថា « ខ្ញុំបានចុះពីស្ថានសួគ៌មក មិនមែនដើម្បីធ្វើតាមឆន្ទៈរបស់ខ្ញុំទេ គឺជាព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមក » ។ អ្នកមិនអាចដឹងគុណចំពោះអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានបន្ទូលនៅទីនេះទេ។ លើកលែងតែអ្នកច្បាស់ជាដឹងថាព្រះបិតាជានរណា ព្រះយេស៊ូវពិតជានរណា ព្រះរាជបុត្រាពិតប្រាកដ ហើយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធក៏ជានរណាដែរ។ លើកចុងក្រោយដែលខ្ញុំបានពិនិត្យព្រះប្រធាន ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺ ហើយនៅតែជាភាពពេញលេញនៃរូបកាយព្រះ។ ព្រះយេស៊ូវទ្រង់មានបន្ទូលថា ខ្ញុំជានំប៉័ងរបស់ព្រះ។ ព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះវរបិតាគឺសម្រាប់ព្រះរាជបុត្រាដើម្បីប្រទានព្រះកាយរបស់ទ្រង់សម្រាប់នំបុ័ងរបស់យើងនិងឈាមរបស់ទ្រង់សម្រាប់ការស្រេកឃ្លាននិងការសម្អាតរបស់យើង: ហើយយើងនឹងមិនស្រេកឃ្លានទៀតទេប្រសិនបើយើងបរិភោគនំបុ័ងរបស់ព្រះនេះ។ ខទី 38 ចែងថា « ហើយនេះគឺជាឆន្ទៈរបស់ទ្រង់ដែលបានចាត់ខ្ញុំមក ដើម្បីឱ្យអស់អ្នកដែលឃើញព្រះរាជបុត្រា ហើយជឿលើទ្រង់ នឹងមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ហើយខ្ញុំនឹងប្រោសគាត់ឱ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយ»។
ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា អ្នកណាដែលជឿលើខ្ញុំ អ្នកនោះមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ ខ្ញុំជានំប៉័ងជីវិត។ ( ប្រសិនបើអ្នកមិនបានបរិភោគនំបុ័ងនៃព្រះនេះ ជានំបុ័ងនៃជីវិតទេ នោះអ្នកនឹងមិនមានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច)។ នេះជានំប៉័ងដែលចុះមកពីស្ថានសួគ៌ ដើម្បីឲ្យមនុស្សបានស៊ីមិនស្លាប់ ខ្ញុំជាអាហារដែលមានជីវិតចុះមកពីស្ថានសួគ៌ បើអ្នកណាបរិភោគនំប៉័ងនេះ អ្នកនោះនឹងមានជីវិតជារៀងរហូត ហើយនំប៉័ងដែលខ្ញុំនឹង សាច់របស់ខ្ញុំដែលខ្ញុំនឹងឲ្យគឺជាសាច់ឈាមដែលខ្ញុំនឹងឲ្យសម្រាប់ជីវិតលោកីយ៍» (ខទី ៤៧–៥១)។ ជនជាតិយូដានៅក្នុង ខទី ៥២ ឈ្លោះគ្នាដោយនិយាយថា តើមនុស្សអាចឲ្យសាច់របស់យើងបរិភោគយ៉ាងដូចម្ដេច? ធម្មជាតិ និងខាងសាច់ឈាមក្នុងចិត្តប្រហែលជាមិនយល់ពីកិច្ចការនៃវិញ្ញាណទេ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលវាជាការសំខាន់ដើម្បីដឹងថាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជានរណា ហើយអំណាច និងសិទ្ធិអំណាចគ្មានដែនកំណត់ដែលទ្រង់មាន លើសអ្វីៗទាំងអស់ដែលបានបង្កើត និងអាណាចក្រខាងវិញ្ញាណ។
ព្រះមិនមែនជាមនុស្សដែលទ្រង់កុហក ឬជាកូនមនុស្សដែលទ្រង់គួរប្រែចិត្តទេ តើទ្រង់មានបន្ទូលហើយតើទ្រង់មិនធ្វើទេ? ឬមួយគាត់និយាយហើយមិនធ្វើឲ្យល្អទេ?»។ (ជន.២៣:១៩)។ ហើយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានបន្ទូលថា “ស្ថានសួគ៌ និងផែនដីនឹងកន្លងផុតទៅ។ ប៉ុន្តែពាក្យរបស់ខ្ញុំនឹងមិនរលាយបាត់ឡើយ» (លូកា 23:19) ។ តើអ្នកជឿរាល់ពាក្យដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានមានបន្ទូលឬទេ? តើអ្នកបានបរិភោគនំបុ័ងរបស់ព្រះឬទេ? នំប៉័ងដែលចុះពីស្ថានសួគ៌។ តើអ្នកប្រាកដជាបានញ៉ាំនំប៉័ងនោះហើយស្រវឹងឈាមនោះទេ? យ៉ូហាន 21:33 អានថា « ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា អ្នកណាដែលជឿលើខ្ញុំ អ្នកនោះមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច»។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៀតថា៖ «គឺជាព្រះវិញ្ញាណដែលប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ។ សាច់ឈាមគ្មានប្រយោជន៍អ្វីឡើយ៖ ពាក្យដែលខ្ញុំនិយាយទៅកាន់អ្នករាល់គ្នា វាជាវិញ្ញាណ ហើយជាជីវិត»។ តើអ្នកជឿលើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះទេ?
ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលនៅក្នុង ខទី ៥៣ ថា « ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា លើកលែងតែអ្នករាល់គ្នាបរិភោគសាច់នៃបុត្រមនុស្ស ហើយពិសាឈាមរបស់ទ្រង់ នោះអ្នករាល់គ្នាគ្មានជីវិតនៅក្នុងអ្នកឡើយ » ។ លើសពីនេះទៅទៀត ទ្រង់មានបន្ទូលថា “ដូចជាព្រះវរបិតាដែលមានព្រះជន្មរស់បានចាត់ខ្ញុំមក ហើយខ្ញុំរស់នៅតាមព្រះវរបិតា ដូច្នេះ អ្នកណាដែលបរិភោគខ្ញុំ សូម្បីតែអ្នកនោះក៏នឹងមានជីវិតដោយខ្ញុំ៖ —– អ្នកណាដែលបរិភោគអាហារនេះនឹងមានជីវិតជារៀងរហូត» (ខទី ៥៧-៥៨)។
សូមចងចាំនូវអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានមានបន្ទូលប្រាប់សាតាំងថា « មានសេចក្តីចែងទុកមកថា មនុស្សមិនត្រូវរស់ដោយអាហារតែមួយមុខនោះទេ គឺដោយគ្រប់ទាំងព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ( លូកា 4:4 ) ។ កាលដើមដំបូងគឺជាព្រះបន្ទូល ហើយព្រះបន្ទូលគឺនៅជាមួយព្រះ ហើយព្រះបន្ទូលគឺជាព្រះ: —- ហើយព្រះបន្ទូលបានកើតមកជាសាច់ឈាម (យ៉ូហាន 1:1&14)។ អ្នកណាស៊ីសាច់ខ្ញុំ ហើយផឹកឈាមខ្ញុំ អ្នកនោះមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ ហើយខ្ញុំនឹងប្រោសគាត់ឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃចុងក្រោយ»។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាអាហារបំប៉នខាងវិញ្ញាណ ដែលនាំមកនូវជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលនៅក្នុងយ៉ូហាន ១៤:៦ថា «ខ្ញុំជាផ្លូវ ជាសេចក្ដីពិត និងជាជីវិត»។ ព្រះយេស៊ូវមិនត្រឹមតែជាជីវិតឥឡូវនេះប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែជាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដែលយើងទទួលបានតាមរយៈការសង្គ្រោះរបស់ទ្រង់ និងពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធប៉ុណ្ណោះ។ ប្រសិនបើអ្នកជឿព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ ហើយធ្វើតាមវា នោះវានឹងក្លាយទៅជាអាហារដល់អ្នកហើយ។ ពេលអ្នកជឿព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ វាប្រៀបដូចជាការបញ្ចូលឈាម។ ហើយត្រូវចាំថា ជីវិតគឺនៅក្នុងឈាម (លេវីវិន័យ ១៧:១១)។
មធ្យោបាយតែមួយគត់ដើម្បីបរិភោគនំបុ័ងរបស់ព្រះ ឬនំបុ័ងនៃជីវិត ហើយផឹកឈាមរបស់ទ្រង់ គឺត្រូវជឿ និងធ្វើតាមគ្រប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដោយសេចក្តីជំនឿ។ ហើយវាចាប់ផ្តើមដោយការប្រែចិត្ត និងសេចក្តីសង្រ្គោះ។ អ្នកបរិភោគនំបុ័ងនៃជីវិតជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដូចអ្នកអានព្រះគម្ពីរ។ ជឿ ហើយធ្វើតាមពាក្យសម្ដីដោយសេចក្ដីជំនឿ។ សាច់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពិតជាសាច់ ហើយព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់ត្រូវផឹកយ៉ាងពិតប្រាកដ៖ ដែលបំពេញចិត្ត និងផ្ដល់ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់អ្នកដែលនឹងជឿពាក្យទាំងអស់របស់ទ្រង់ដោយសេចក្ដីជំនឿ។ ជាការល្អក្នុងការចងចាំ ម៉ាកុស ១៤:២២-២៤ និង កូរិនថូសទី១ ១១:២៣-៣៤; ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូនៅយប់ដដែលដែលគាត់ត្រូវគេក្បត់ យកនំបុ័ងមកអរព្រះគុណហើយ នោះគាត់កាច់វា ហើយមានព្រះបន្ទូលថា៖ «យកទៅបរិភោគ! នេះជារូបកាយរបស់ខ្ញុំ ដែលខូចសម្រាប់អ្នក៖ នេះជាការរំឭកដល់ខ្ញុំ»។ គាត់ក៏យកពែងនោះមកវិញ ពេលដែលគាត់បានជប់ដោយមានប្រសាសន៍ថា៖ «ពែងនេះជាសក្ខីកម្មថ្មីក្នុងឈាមរបស់ខ្ញុំ៖ ចូរធ្វើនេះរាល់ពេលអ្នករាល់គ្នាពិសាវា ដើម្បីរំឭកដល់ខ្ញុំ»។
សូមពិនិត្យមើល និងវិនិច្ឆ័យខ្លួនអ្នកនៅពេលដែលបានត្រៀមខ្លួនដើម្បីទទួលទានរូបកាយ និងពិសាព្រះលោហិតនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ពេលដែលអ្នកបរិភោគនិងផឹកបែបនេះ វាគឺជាការគោរពតាមពាក្យរបស់លោកថា “ធ្វើដូច្នេះដើម្បីរំឭកដល់ខ្ញុំ”។ យ៉ាងណាក៏ដោយ «អ្នកណាដែលស៊ី ហើយផឹកដោយមិនសក្តិសម នោះក៏បរិភោគហើយផឹកសេចក្ដីវិនាសចំពោះខ្លួនឯង ដោយមិនយល់ពីរូបកាយរបស់ព្រះអម្ចាស់»។ នំប៉័ងរបស់ព្រះ។ មនុស្សជាច្រើនដែលស៊ីផឹកដោយមិនសក្តិសមជាអ្នកទន់ខ្សោយ ហើយឈឺក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា ហើយជាច្រើនដេក (ស្លាប់)។ ចូរឲ្យគំនិតខាងវិញ្ញាណយល់ឃើញនូវនំប៉័ងរបស់ព្រះ ដែលបានចុះពីស្ថានសួគ៌ ហើយផ្ដល់ជីវិតដល់អ្នកដែលនឹងជឿព្រះបន្ទូលនៃសេចក្ដីពិត
157 - តើអ្នកបានញ៉ាំនំប៉័ងរបស់ព្រះទេ?