កំណើតនៃព្រះគ្រីស្ទ និងបុណ្យណូអែល
ពេលវេលាបុណ្យណូអែលគឺតែងតែជាពេលវេលាដ៏ល្អដើម្បីបញ្ជាក់ការពិតដែលបង្ខូចទ្រង់ទ្រាយនៃប្រវត្តិសាស្ត្រទាក់ទងនឹងកំណើតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ ព្រះគម្ពីរបានប្រកាសថា ទីបន្ទាល់របស់ព្រះយេស៊ូវ គឺជាវិញ្ញាណនៃទំនាយ (វិវរណៈ ១៩:១០)។ ហើយទ្រង់ធ្វើបន្ទាល់ដល់ព្យាការីទាំងអស់ (កិច្ចការ ១០:៤៣)។
ដូច្នេះ កំណើតរបស់ទ្រង់ត្រូវបានទាយទុកក្នុងរយៈពេលប្រាំពីរសតវត្សខាងមុខដោយព្យាការីអេសាយ៖ អេសាយ 7:14 ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់នឹងប្រទានទីសម្គាល់ដល់អ្នក មើលចុះ ព្រហ្មចារីនឹងមានគភ៌ ហើយប្រសូតបានព្រះរាជបុត្រាមួយ ហើយនឹងដាក់ព្រះនាមទ្រង់ថា អេម៉ាញូអែល។ ជាថ្មីម្តងទៀត នៅក្នុងអេសាយ 9:6 សម្រាប់យើងរាល់គ្នាមានកូនមួយបានកើតមក ព្រះរាជបុត្រាមួយត្រូវបានប្រោសឲ្យយើង ហើយរដ្ឋាភិបាលនឹងនៅលើស្មារបស់ទ្រង់ ហើយព្រះនាមទ្រង់នឹងត្រូវបានគេហៅថាដ៏អស្ចារ្យ ទីប្រឹក្សា ព្រះដ៏មានព្រះចេស្ដា ព្រះវរបិតាដ៏អស់កល្បជានិច្ច។ ព្រះអង្គម្ចាស់នៃសន្តិភាព។
ទំនាយបានប្រកាសពីកន្លែងដែលព្រះគ្រីស្ទនឹងប្រសូត — Micah 5:2 ប៉ុន្តែអ្នក បេថ្លេហិម អេប្រាតា ទោះបីជាអ្នកមានតិចតួចក្នុងចំណោមប្រជាជនយូដារាប់ពាន់នាក់ក៏ដោយ ប៉ុន្តែទ្រង់នឹងចេញមករកខ្ញុំ ដែលត្រូវធ្វើជាអ្នកគ្រប់គ្រងនៅអ៊ីស្រាអែល។ ដំណើរទៅមុខរបស់អ្នកណាតាំងពីដើម តាំងពីអស់កល្បជានិច្ច..
ប្រហែលប្រាំសតវត្សមុនការប្រសូតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ទេវតាកាព្រីយ៉ែលបានបង្ហាញដល់ព្យាការីដានីយ៉ែលថា ព្រះគ្រីស្ទ (ព្រះមេស្ស៊ី) នឹងលេចមកលើផែនដី ហើយនឹងត្រូវគេសម្លាប់ក្នុងរយៈពេលពិតប្រាកដ 69 សប្តាហ៍នៃទំនាយ (ពីប្រាំពីរឆ្នាំទៅមួយសប្តាហ៍សម្រាប់សរុប 483 ឆ្នាំ) ចាប់ពីឆ្នាំ កាលបរិច្ឆេទនៃការប្រកាសសង់ឡើងវិញ និងស្ដារក្រុងយេរូសាឡិមពីការខូចខាតរបស់ខ្លួន (ដានីយ៉ែល ៩:២៥-២៦)។ ចាប់ពីកាលបរិច្ឆេទនៃការប្រកាសនោះនៅឆ្នាំ 9 មុនគ.ស. ដល់ការបញ្ចូលជ័យជំនះរបស់ព្រះអម្ចាស់ទៅកាន់ក្រុងយេរូសាឡឹមនៅលើដូងថ្ងៃអាទិត្យទី 25 នៃគ.ស. គឺពិតប្រាកដ 26 ឆ្នាំដោយប្រើឆ្នាំជ្វីហ្វ 445 ថ្ងៃ!
ពេលដល់ពេលវេលាសម្រាប់ការបំពេញនោះ គឺជាទេវតាកាព្រីយ៉ែលម្ដងទៀតដែលបានប្រកាសពីកំណើតដល់ព្រហ្មចារីម៉ារី (លូកា ១:២៦–៣៨)។
កំណើតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ
លូកា 2:6-14 ដូច្នេះហើយ វាគឺជាថ្ងៃដែលនាង ( ព្រហ្មចារី ម៉ារា ) គួរតែត្រូវបានសម្រាល ។ នាងក៏ប្រសូតបានបុត្រច្បងរបស់នាង ហើយក៏យកអាវក្រោះមករុំព្រះអង្គ រួចដាក់ក្នុងស្នូក។ ព្រោះគ្មានកន្លែងសម្រាប់ពួកគេនៅក្នុងផ្ទះសំណាក់។
នៅស្រុកនោះ មានអ្នកគង្វាលនៅតាមវាល ហើយមើលហ្វូងហ្វូងចៀមទាំងយប់។ ហើយមើល ទេវតារបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកសណ្ឋិតលើពួកគេ ហើយសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអម្ចាស់បានភ្លឺជុំវិញពួកគេ ហើយពួកគេភ័យខ្លាចជាខ្លាំង។ ទេវតាមានប្រសាសន៍ទៅគេថា៖ «កុំខ្លាចឡើយ ដ្បិតមើលចុះ យើងនាំដំណឹងល្អមកអ្នករាល់គ្នាអំពីអំណរដ៏អស្ចារ្យ ដែលនឹងមានដល់មនុស្សទាំងអស់។ ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាបានប្រសូតនៅថ្ងៃនេះ នៅក្នុងក្រុងរបស់ព្រះបាទដាវីឌ ជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលជាព្រះគ្រិស្ដជាព្រះអម្ចាស់។ ហើយនេះនឹងជាទីសម្គាល់ដល់អ្នក អ្នករាល់គ្នានឹងឃើញទារកដែលរុំដោយសំលៀកបំពាក់ដែលកំពុងដេកនៅក្នុងស្នូក។ រំពេចនោះ ស្រាប់តែមានទេវតាជាច្រើននៃក្រុមស្ថានសួគ៌សរសើរតម្កើងព្រះជាម្ចាស់ ហើយពោលថា៖ «សូមលើកតម្កើងព្រះជាម្ចាស់ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ហើយនៅលើផែនដីនេះ នឹងមានសេចក្ដីសុខសាន្ដដល់មនុស្សលោក»។
ប្រភពដើមនៃបុណ្យណូអែល៖ ព្រះគម្ពីរមិនផ្តល់កាលបរិច្ឆេទពិតប្រាកដនៃកំណើតរបស់ព្រះអម្ចាស់ទេ ប៉ុន្តែ 4 មុនគ.
បន្ទាប់ពីក្រុមប្រឹក្សា Nicene ព្រះវិហារមជ្ឈិមសម័យបានបញ្ចូលគ្នាជាមួយសាសនាកាតូលិក។ បន្ទាប់មក Constantine បានផ្លាស់ប្តូរការថ្វាយបង្គំមិនជឿ ឬបុណ្យនៃព្រះព្រះអាទិត្យ ពីថ្ងៃទី 21 ខែធ្នូដល់ថ្ងៃទី 25 ខែធ្នូ ហើយបានហៅវាថាជាថ្ងៃកំណើតរបស់ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ។ យើងត្រូវបានគេប្រាប់ថា នៅពេលនៃការប្រសូតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ មានអ្នកគង្វាលនៅក្នុងប្រទេសតែមួយនៅតាមវាល ហើយមើលហ្វូងចៀមរបស់ខ្លួនទាំងយប់ (លូកា ២:៨)។
អ្នកគង្វាលមិនអាចមានហ្វូងចៀមរបស់ពួកគេនៅវាលស្រែនៅពេលយប់នៅថ្ងៃទី 25 ខែធ្នូ នៅពេលដែលវាជារដូវរងានៅបេថ្លេហិម ហើយប្រហែលជាមានព្រិលធ្លាក់។ ប្រវត្ដិវិទូយល់ស្របថាព្រះគ្រីស្ទបានប្រសូតនៅខែមេសានៅពេលដែលជីវិតផ្សេងទៀតទាំងអស់ចេញមក។
វានឹងមិនខុសពីកន្លែងដែលព្រះគ្រីស្ទ ជាព្រះអង្គម្ចាស់នៃជីវិត (កិច្ចការ 3:15) បានប្រសូតនៅពេលនោះទេ។
តារាបូព៌ា៖ ម៉ាថាយ 2:1-2,11 ពេលព្រះយេស៊ូប្រសូតនៅភូមិបេថ្លេហិម ស្រុកយូដា
នៅជំនាន់របស់ស្ដេចហេរ៉ូដ មើលចុះ មានអ្នកប្រាជ្ញពីទិសខាងកើតមកក្រុងយេរូសាឡិមដោយសួរថា អ្នកដែលកើតមកជាស្ដេចសាសន៍យូដានៅឯណា? ដ្បិតយើងបានឃើញផ្កាយទ្រង់នៅទិសខាងកើត
ហើយមកថ្វាយបង្គំទ្រង់។ លុះចូលទៅក្នុងផ្ទះ ក៏ឃើញព្រះកុមារនៅជាមួយនឹងនាងម៉ារីជាមាតា ក៏ក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ ហើយពេលបើកកំណប់ទ្រព្យសម្បត្តិហើយ ក៏យកអំណោយមកថ្វាយព្រះអង្គ។ មាស គ្រឿងក្រអូប និង ទឹកអប់។
ម៉ាថាយ 2:2 និង ម៉ាថាយ 2:9 បង្ហាញថា ពួកអ្នកប្រាជ្ញបានឃើញផ្កាយនៅពេលផ្សេងគ្នា ទីមួយនៅទិសខាងកើត។ ទីពីរ ពេលដែលវាទៅមុខគេ ពេលពួកគេធ្វើដំណើរពីក្រុងយេរូសាឡឹមទៅភូមិបេថ្លេហិម រហូតដល់មកឈរនៅត្រង់កន្លែងដែលកូនក្មេងនៅ។ ម៉ាថាយ 2:16 បញ្ជាក់ថា ការឃើញផ្កាយជាលើកដំបូងរបស់ពួកគេគឺពីរឆ្នាំមុននេះ។ ការសន្និដ្ឋានដែលជៀសមិនរួចគឺថាមានភាពវៃឆ្លាតមួយចំនួននៅពីក្រោយផ្កាយបេថ្លេហិម! វាច្បាស់ណាស់ថាជាតារាអរូបី។ វាត្រូវការពេលច្រើនជាងផ្កាយមួយ ដើម្បីប្រកាសពីការមកដល់នៃព្រះនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ដើម្បីសង្គ្រោះការប្រណាំង។ ព្រះទ្រង់ផ្ទាល់នៅក្នុងផ្កាយនៃបូព៌ាបានធ្វើវា: បទគម្ពីរខាងក្រោមកំណត់អាទិភាពសម្រាប់ទង្វើបែបនេះរបស់ព្រះ: ហេព្រើរ 6:13 ដ្បិតនៅពេលដែលព្រះជាម្ចាស់បានសន្យាជាមួយលោកអ័ប្រាហាំ, ដោយសារតែគាត់មិនអាចស្បថដោយគ្មានអ្វីធំជាងនេះ, គាត់បានស្បថដោយអង្គទ្រង់ផ្ទាល់។
កាលបង្គោលភ្លើងងើបឡើងពីត្រសាល ហើយទៅមុខពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលនៅទីរហោស្ថាន (និក្ខមនំ ១៣:២១-២២; ៤០:៣៦-៣៨) សូម្បីតែផ្កាយខាងកើតក៏ទៅមុខពួកអ្នកប្រាជ្ញ ហើយនាំគេទៅ កន្លែងដែលព្រះគ្រីស្ទកុមារដាក់។
បុរសមានប្រាជ្ញា៖ ពាក្យដែលបកប្រែថា «អ្នកប្រាជ្ញ» ដោយកំណែ King James នៅក្នុងម៉ាថាយ 2:1 គឺមកពីពាក្យក្រិក "magos" ឬ "magi" ជាភាសាឡាតាំង ដែលជាពាក្យប្រើសម្រាប់ជនជាតិពែរ្សបានរៀន និងថ្នាក់សង្ឃ។ ដូច្នេះ ប្រវត្ដិវិទូបុរាណជឿថា អ្នកប្រាជ្ញមកពីតំបន់ពែរ្ស (អ៊ីរ៉ង់)។ ជាផ្នែកមួយនៃសាសនារបស់ពួកគេ ពួកគេបានយកចិត្តទុកដាក់ជាពិសេសចំពោះតារា ហើយមានជំនាញក្នុងការបកស្រាយសុបិន និងការទស្សនាអរូបី។ អ្នកខ្លះទៀតនិយាយថាពួកគេជាស្ដេច ប៉ុន្តែនេះមិនមានភស្តុតាងជាប្រវត្តិសាស្ត្រទេ ទោះជាហោរាអេសាយប្រហែលជាបានសំដៅទៅពួកគេយ៉ាងច្បាស់ថា៖
អេសាយ 60:3 ហើយសាសន៍ដទៃនឹងចូលមកឯពន្លឺរបស់អ្នក ហើយនឹងមានស្តេចមកឯពន្លឺនៃការរះឡើងរបស់អ្នក។
ពួកគេមិនអាចជាជនជាតិយូដាទេ ដោយសារពួកគេហាក់ដូចជាមិនមានចំណេះដឹងជិតស្និទ្ធអំពីបទគម្ពីរសញ្ញាចាស់។ ពេលទៅដល់ក្រុងយេរូសាឡិម គេត្រូវសួរពួកបូជាចារ្យនៅព្រះវិហារថា តើព្រះគ្រិស្ដជាស្ដេចត្រូវប្រសូតនៅទីណា។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងអាចប្រាកដបានថា ទេពអប្សរនៃបូព៌ា ដែលតារាបានបង្ហាញខ្លួន ដឹកនាំពួកគេទៅកាន់បេថ្លេហិម គឺជាអ្នកស្វែងរកការពិតដ៏ស្មោះត្រង់។
ពួកគេជាមនុស្សធម្មតានៃសាសន៍ដទៃដ៏ច្រើនដែលត្រូវជឿលើព្រះគ្រីស្ទ។ ដ្បិតព្រះគ្រីស្ទត្រូវបានគេនិយាយថាជាពន្លឺបំភ្លឺសាសន៍ដទៃ (លូកា ២:៣២)។ ពួកគេបានលេចឡើងដើម្បីដឹងថា ព្រះគ្រីស្ទគឺលើសពីមនុស្សទៅទៀត ដ្បិតពួកគេបានថ្វាយបង្គំទ្រង់ (ម៉ាថាយ ២:១១)។
មនុស្សម្នាក់នឹងគិតថាប្រសិនបើមានបទបញ្ជាណាមួយដើម្បីអបអរការប្រសូតរបស់ព្រះគ្រីស្ទនោះ អ្នកប្រារព្ធពិធីនឹងធ្វើអ្វីដែលអ្នកប្រាជ្ញបានធ្វើ ពោលគឺ ទទួលស្គាល់អាទិទេពនៃព្រះគ្រីស្ទ ហើយថ្វាយបង្គំទ្រង់។ ប៉ុន្តែការប្រារព្ធបុណ្យណូអែលជាសកម្មភាពពាណិជ្ជកម្មតិចឬច្រើន ជាជាងការថ្វាយបង្គំព្រះគ្រីស្ទពិតប្រាកដ។
ដើម្បីឱ្យអ្នកណាម្នាក់គោរពប្រណិប័តន៍ព្រះគ្រីស្ទបានពិតប្រាកដ នោះគាត់ត្រូវតែកើតជាថ្មី ដូចព្រះគ្រីស្ទទ្រង់ផ្ទាល់បានមានបន្ទូលថា៖
យ៉ូហាន 3:3,7 ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា លើកលែងតែមនុស្សដែលបានកើតជាថ្មី គាត់មិនអាចមើលឃើញនគររបស់ព្រះបានឡើយ។ កុំឆ្ងល់ដែលខ្ញុំបានប្រាប់អ្នកថា អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែកើតម្ដងទៀត។
អ្នកអានជាទីគោរព បើអ្នកមិនកើតជាថ្មីទេ អ្នកអាចធ្វើបាន!
មានបុណ្យណូអែលខាងវិញ្ញាណ។
165 - កំណើតនៃព្រះគ្រីស្ទនិងបុណ្យណូអែល