خدا همیشه با مردان است

کتاب پیدایش کتابی عجیب است و هیچ انسان عاقلی نمی تواند در آن شک کند. این مطالب چیزی نیست که هر انسانی بتواند با تمام تاریخ آفرینش و پیشگویی های آینده نگرانه و بسیاری تحقق یابد. برای این متن من به Gen. 1:27 نگاه خواهم کرد که می گوید: "و خداوند خداوند انسان را از خاک زمین تشکیل داد و در سوراخ بینی او نفس حیات کشید. و انسان یک روح زنده شد. " بدن انسان در واقع توده ای از گرد و غبار مجسمه سازی شده بود که تا زمانی که نفس حیات از طرف خدا به او وارد نشده باشد ، هیچ زندگی ، فعالیت ، حس و قضاوتی ندارد. این نفس زندگی در انسان ساکن است و کل بدن انسان را برای زنده شدن فعال می کند. آدام اولین انسانی بود که نفس زندگی را دریافت کرد تا فرایندهای بیولوژیکی منجر به خلقت را آغاز کند. Lev.17: 11 بیان می کند که اکنون این نفس زندگی در خون ساکن است ، زیرا زندگی گوشت در خون است. همچنین Deut. 12:23 می خواند ، "فقط مطمئن باشید که خون نخورید زیرا خون حیات است. و ممکن است زندگی را با گوشت نخوری. "

زندگی در خون است و وقتی شخصی خون خود را از دست می دهد ، نفس زندگی از بین می رود. این به ما نشان می دهد که خدا وقتی نفس حیات داد ، در خون ساکن بود. این مربوط به اکسیژن از طرف خدا است. همانطور که خون که می توانیم ببینیم از بدن فرد خارج می شود ، نفس زندگی نیز می رود. این نفس زندگی ، خدا باعث شد که فقط در خون بماند. نه خون و نه نفس زندگی در کارخانه قابل تولید نیست. تمام قدرت از آن خداست. خون بدون نفس زندگی غبار است. نفس زندگی همه فعالیتهایی را تشکیل می دهد که زندگی را تشکیل می دهند و اگر خداوند آنها را بخاطر بسپارد همه اعمال متوقف می شوند و بدن تا قیامت یا ترجمه به خاک برمی گردد. نفس زندگی به خون گرما می بخشد: بدن فعالیت هایی را ایجاد می کند و وقتی این نفس زندگی از بین می رود همه چیز سرد می شود. این نفس از بلندترین خدای متعال است. اما او فراتر می رود تا با رحمت و لطف خود ، خود را به همه جویندگان واقعی نشان دهد.

آدم خدا را در باغ عدن ، باغی که خدا خودش کاشته بود ، فرو پاشاند. وقتی خدا چیزی را می سازد ، آن را کامل می کند. باغ عدن عالی بود ، گناهی وجود نداشت ، موجودات کنار هم قرار گرفتند. رودخانه ها که در آن زیبا ، فرات یکی از رودخانه ها بود. تصور کنید که این رودخانه چند ساله است و هنوز هم شاهد آن است که برخی در بعضی مواقع باغ عدن وجود داشته اند. بنابراین کتاب پیدایش باید صحیح باشد. اگر اینطور است ، باید خالقی وجود داشته باشد که همه چیز را شروع کرده باشد. خداوند این را به شخصی ، پیامبری نشان داد و به او گفت كه آن را برای بشر مستند كند.

پیدایش 1:31 و خدا هر آنچه را ساخته بود دید ، و این بسیار خوب بود ، و مزمور 139: 14-18 ، "زیرا من با ترس و شگفتی ساخته شده ام: من در خفا ساخته شده ام ، و با کنجکاوی ساخته شده ام پایین ترین نقاط زمین.
خدا همه چیز را کامل می کند ، او انسان را در پنهانی مطابق مکاشفه ای که خدا به داوود پادشاه داد ، ایجاد کرد. آدم را مخفیانه ساختند و باغ خدا را در جن 2: 8 به عدن آوردند ، و در آنجا مردی را که تشکیل داده بود قرار داد. خدا وفادار است و اسرار خود را برای بندگانش پیامبران فاش می کند. وی اگر مردم و سخنان او را رعایت کنند ، برنامه ها و قدرت های خود را به آنها نشان می دهد. به یاد داشته باشید ، پیدایش کتابی است که ابتدای کار را برای ما آشکار می کند.

یوحنا 1: 1 و 14 در آغاز کلمه بود ، و کلمه با خدا بود ، و کلمه خدا بود - و کلمه گوشت شد. " با وحی به انبیا گفته شد که چرا این کلمه گوشت خواهد شد. وقتی آدم گناه کرد ، قضاوت خدا بر سر همه بشریت آمد. جن 2:17 "زیرا در روزی که از آن بخورید مطمئناً خواهید مرد." آدم و حوا از خدا سرپیچی کردند و مرگ بر همه بشریت آمد و رابطه بین انسان و خدا و موجوداتی را که آدم نام برد و انسان را به هم زد. مار لعنت شد ، زن لعنت شد ، زمین لعنت شد تا مرد خاک بکشد اما مرد مستقیم لعنت نشد. خداوند بین دانه های مار و دانه های زن (حوا) مسیح دشمنی قرار داد. این دانه توسط انسان نبود بلکه با آمدن روح القدس بر یک باکره بود. این جنگ برای به دست آوردن همه چیزهایی بود که آدم از دست داد. دلیل گوشت شدن این کلمه. در آغاز خدا آسمان و زمین را آفرید. هنگام خلقت از او به عنوان خدا یاد می کردند. اما در جن 2: 4 ، پس از پایان کار خود ، در روز هفتم ، آن را تقدیس کرد: زیرا که در آن از همه کارهای خود آرام گرفته بود.
از آن به بعد او نه تنها خدا ، بلکه پروردگار خدا شد. او در مقام ارجاع خداوند باقی ماند تا اینکه انسان را از باغ عدن دور کرد. خداوند خداوند هرگز دوباره مورد استفاده قرار نگرفت تا زمانی که ابراهیم وحی ظاهر شد ، زمانی که او در پیدایش 15: 2 به خدا درباره یک دانه (فرزند) متوسل می شد. خداوند هنگام ایجاد چیزهایی در بهشت ​​کمیته ای نداشت. او می دانست که چه می کند و همه آفرینش او قادر به انجام چه کاری است. او می دانست شیطان چه خواهد کرد ، انسان چه خواهد کرد و چگونه به انسان کمک خواهد کرد. خدا هرگز دست از انسان نکشید. او چندین تلاش برای کمک به انسان انجام داد. پس از سقوط آدم ، او فرشتگانی را فرستاد ، نتیجه ای نگرفت ، پیامبران را فرستاد ، پس از آن نتیجه خوبی نداشت ، سرانجام او پسر تنها پسر خود را فرستاد. او می دانست که کار برای بازگشت انسان به خدا انجام خواهد شد ، اما به قیمت خون بی گناه ، خون خود خدا. در صلیب گاو نر ، زن بر بذر مار غلبه کرد. و خون عیسی مسیح برای کسانی که به انجیل ایمان خواهند آورد ، طاعون مرگ بر انسان را متوقف کرد.
حالا به یاد داشته باشید خدا در حال آمدن است و همیشه در میان انسانها روی زمین است. در جن 3: 8 ، "و آنها صدای خداوند خدا را شنیدند که در خنکای روز در باغ قدم می زد." خدا همه جا را تماشا می کند و راه می رود ، آماده صحبت با شماست: کجایید چه می کنی ، کمی درنگ باش و او را خواهی شنید ، او از تو دور نیست ، او که در توست بزرگتر از آن است که در دنیا است. مرد دیگری با خدا کار می کرد و نمی توانست اجازه دهد او پیر شود ، او یک جوان بزرگسال بود ، زمانی که مردان بیش از 365 سال زنده بودند ، فقط 900 سال سن داشت. هب در 11: 5 آمده است ، "با ایمان ، خنوخ ترجمه شد كه نباید مرگ را ببیند. و پیدا نشد ، زیرا خدا او را ترجمه کرده بود: زیرا قبل از ترجمه او این شهادت را داشت که خدا را خشنود می کرد.

نوح مرد دیگری بود که با خدا کار می کرد. خدا با او درباره نقشه خود برای قضاوت در مورد دنیای روزگار خود صحبت کرد. او به وی دستور داد که چه کاری انجام دهد ، چگونه کشتی را بسازد ، چه اجازه ورود به کشتی را بدهد و مهمتر این است که مردم هشدار دهند. بدون شک در ذهن من ، نوح باید به مردم هشدار داده باشد اما فقط هشت نفر نجات یافتند. امروز مردم فکر می کنند خدا جزئی نگر خواهد بود ، چنین نیست ، وگرنه او عدالت خودش را تضعیف می کند. خودتان ، هرکس که باشید تصور کنید و وضعیت نوح و شرایط خود را بررسی کنید. او برادران ، خواهران ، عموزاده ها ، برادرزاده ها ، خاله ها ، عموها ، دامادها ، دوستان ، کارگران ، از جمله کسانی که در ساخت کشتی به او کمک می کردند ، داشت. امروز ترجمه در حال آمدن است و بسیاری از آنها كه بشارت داده ایم ، ممكن است اعضای خانواده ، دوستان ، همكاران و غیره این كار را انجام ندهند. حتی دیدن اینکه بسیاری از حیوانات ، موجودات توسط خدا برای ورود به کشتی انتخاب شده اند ، بسیار تکان دهنده است. کسانی که انتخاب شدند به کشتی و موجودات راه یافتند و انسانها همه در آرامش ماندند. خدا بزرگ است. بخوانید ، پیدایش 7: 7-16.
خدا با ابراهیم کار کرد ، گفتگو کرد و راه رفت. او در راه دو فرشته به ابراهیم آمد و در راه قضاوت درباره سودوم و گومورا بود. آنها سه مرد بودند اما ابراهیم به یكی از آنها برگشت و او را پروردگار خواند. Gen. 18: 1-33 را بخوانید و خواهید دید که خداوند مسائل را از ابراهیم پنهان نکرد. اکنون این نزدیکی را در اینجا تماشا کنید ، خداوند خداوند در اینجا با ابراهیم صحبت کرد و از خودش به عنوان "من" یاد کرد. ابراهیم با خدا قدرت داشت. خدا با ابراهیم در سفر جن 14: 17-20 به عنوان ملكیزدك ، كشیش خدای متعال دیدار كرد. "و او را برکت داد ، و گفت ، مبارک باد ابرام از خدای متعال ، صاحب آسمان و زمین." این ملکیزدیک بدون پدر ، بدون مادر ، بدون تبار بود ، هب. 1: 3- {نه داشتن آغاز روز و نه پایان زندگی ، اما شبیه پسر خدا. به طور مداوم یک کشیش زندگی می کند.} خدا از ابراهیم دیدار کرد و غذای ابراهیم را زیر درختی خورد Gen. 18: 1-8. خدا همیشه در میان انسانها بوده است و فقط کسانی که مورد علاقه قرار می گیرند متوجه حضور او می شوند. ممکن است او در اطراف شما بوده باشد اما شما توجهی به او نکرده اید.
هب 13: 2 - از سرگرم كردن غریبه ها غافل نشوید: زیرا بدین وسیله برخی فرشتگان را بی خبر سرگرم كرده اند.
خدا ممکن است یکی از آن غریبه ها در زندگی شما باشد که شاید رنگ پوست متفاوت ، طبقه اجتماعی ، کثیف ، فقیر ، بیمار باشد ، که می داند چه شکلی ممکن است داشته باشد. یک چیز مطمئن است که اگر در روح زندگی کنید این شانس را دارید که متوجه او شوید.
 خدا با مرد موسی کار کرد و گفتگو کرد. این مرد نیازی به معرفی ندارد ، زیرا او بنده و پیامبری بود که خداوند فرزندان اسرائیل را از بند در مصر بیرون آورد. خدا مستقیماً با او با کلمات روشن صحبت کرد و به س questionsالات موسی مستقیماً پاسخ داد ، مانند گفتگو با ابراهیم. این رابطه پویا بود. موسی از هر لحاظ به خدا اعتماد داشت و این دنیا خوشایند او نبود. هب 11:27 می خواند: "با ایمان او مصر را رها کرد و از خشم پادشاه نترسید ، زیرا او مانند دیدن او که نامرئی است ، ایستاد."

این مردان و چند نفر دیگر با خدا کار می کردند. برخی او را خدا می دانستند ، عده ای دیگر خداوند را خداوند می دانستند ، اما او از نظر موسی خود را یهوه خواند. ابراهیم ، اسحاق و یعقوب تا موسی او را به عنوان یهوه نمی شناختند. خروج 6: 2-3 و ، "خدا با موسی صحبت کرد ، و به او گفت ، من خداوند هستم و به ابراهیم ، اسحاق و یعقوب ، به نام خدای متعال ظاهر شدم ، اما با نام من یهوه شناخته شدم. به آنها این مرد موسی آنقدر نزد خدا بزرگ بود که به او اجازه داد تا به اسرار خود بپردازد ، بخوانید Deut. 18: 15-19 و شروع به مطالعه چشم باز کنید.
(خداوند ، خدای تو ، از اشتباه خود تو ، از برادرانت مانند من ، پیامبری را برای تو بلند خواهد کرد ؛ گوش فرا می دهی به او). خدا آن را در آیه 18 تأیید کرد ، هنگامی که گفت "من" آنها را از بین برادران خود مانند تو پیامبری بلند خواهم کرد و سخنان من را در دهان او قرار خواهم داد:
خداوند به اشعیای نبی فرمود: "بنابراین خود خداوند به شما علامتی می دهد. اینک ، یک باکره باردار می شود و پسری به دنیا می آورد و نام او را امانوئل می خواند. » هست یک. 7:14. همچنین در عیسی. 9: 6-7 می گوید: "زیرا برای ما فرزندی متولد می شود ، پسری به ما داده می شود و نام او شگفت آور ، مشاور ، خدای توانا ، پدر ابدی ، شاهزاده صلح نامیده می شود." خدا هنوز در میان مردانی بود که نقشه خود را برای اعصار هدایت می کرد. خدا به حوا ، نسل تو ، پیدایش 3: 14-15 ، به ابراهیم وعده داد که خداوند به همان دانه ظهور کرد. پیدایش 15: 4-17.
فرشته جبرئیل وارد شد تا نقشه خدا و سهم او در آن را به مریم اعلام کند. بذر وعده اکنون رسیده است و همه پیشگویی ها به تولدی بکر اشاره دارد. لوقا 1: 31-38: "و اینک ، تو در رحم خود باردار خواهی شد و پسری به دنیا خواهی آورد ، و نام او را عیسی خواهی گفت - روح القدس بر تو خواهد آمد و قدرت عالی ترین تو را تحت الشعاع قرار خواهد داد - او باید پسر خدا خوانده می شود. " در لوقا 2: 25-32 سیمئون توسط روح به مناسبت وقف عیسی وارد معبد شد و او گفت ، "چشمهای من نجات تو را دیده است" ، زیرا خدا باید به او قول داده باشد که قبل از مرگ عیسی را ببیند. سیمئون یهودی بود و پیشگویی كرد و گفت كه ، "عیسی نوری بود برای روشن كردن غیر یهودیان و جلال قوم تو اسرائیل." Eph را به یاد می آورد. 2: 11-22 ، "اینكه شما بدون مسیح بودید ، از جامعه مشترک اسرائیل بیگانه بودید ، و از عهد وعده بیگانه بودید ، در دنیا هیچ امیدی و بدون خدا نداشتید.

عیسی بزرگ شد و خدمت خود را آغاز کرد ، او عجیب بود ، خاخامها از تعالیم او تعجب می کردند ، مرد عادی او را با خوشحالی نگه داشت. او دلسوز ، مهربان ، دوست داشتنی و وحشت مرگ و شیاطین بود. اما افراد متدین و شیطان قصد داشتند او را بکشند بدون اینکه بدانند که آنها در حال خدمت به خدا هستند. این کلمه ای است که در میان قومش گوشت و مسکن قرار گرفته است یوحنا 1:14. و آیه 26 می گوید: "اما در میان شما کسی ایستاده است که شما آن را نمی شناسید." به یاد داشته باشید که در Deut. 18 که خدا و موسی گفتند که خداوند از میان شما در میان برادران شما پیامبری برمی انگیزد. او فقط آنچه خداوند به او می گوید صحبت خواهد کرد. این همان دانه و پیامبری است که قرار است بیاید.

در یوحنا 1:30 ، یحیی تعمید دهنده نشان داد که ، "این اوست که من گفتم ، پس از من مردی می آید که از من ترجیح داده شده است زیرا او قبل از من بود." و در آیه ، "او فرمود بره خدا" ، همانطور که عیسی را در حال راه رفتن دید. اندرو شاگرد یحیی تعمید دهنده بود و وقتی از یوحنا خواست که این نظر را بیان کند ، او و مرید دیگری به دنبال عیسی رفتند. آنها او را تا محل زندگی خود دنبال کردند. تصور کنید که پس از شهادت یحیی تعمید دهنده برای اولین بار روز را با خداوند سپری کنید. پس از این برخورد ، اندرو به برادرش پیتر تأیید كرد كه مسیح را یافته است. این دو جدی بودند و آنچه را که با عیسی ملاقات کردند و شهادت یحیی تعمید دهنده ، در مورد عیسی مسیح را دیدند و شنیدند.

020 - خدا همیشه با مردان است