Nativitas Christi et Nativitas

Tempus Nativitatis semper opportunum est ad perversas historiae factas explicandas circa Christi nativitatem. Scriptura declaravit testimonium Jesu spiritum prophetiae esse (Apoc. XIX, 19). Ipsi autem omnes prophetae testimonium perhibent (Act. X, 10).

Unde et septem saecula ante Isaiam prophetam praenuntiata est eius nativitas: Isaiah 7:14 Ipse Dominus dabit vobis signum; Ecce virgo concipiet et pariet filium et vocabit nomen eius Emmanuel. Item apud Esaiam 9:6 Puer natus est nobis, Filius datus est nobis, et principatus super humerum eius, et vocabitur nomen eius Admirabilis, Paraclitus, Deus fortis, Pater aeternus. Princeps pacis.

Prophetia declaratur ubi Christus nasciturus est. Mich. V: Tu autem, Bethlehem Ephrata, licet parvus es in millibus Juda, ex te exibit ad me qui regnaturus in Israel; Cuius exitus a principio, a sæculo.

Circiter quinque saecula ante Christi nativitatem Angelus Gabriel Danieli prophetae revelavit Christum (Messiam) in terris apparere et in hebdomadibus propheticis exacte 69 (ex septem annis usque ad hebdomadem per summam 483 annorum) a. date of the declaration to reedificand and restore Jerusalem from its ruins (Daniel 9:25-26). A die illius declarationis anno 445 a.C.n. ad triumphantem Ingressum Domini Hierosolymam in Dominica Palmarum AD 30 annos exacte CDLXXXIII fuit, utens anno Judaico 483 dierum!

Cum tempus advenit adimpletionis, iterum angelus Gabriel incarnationem Mariae virgini annuntiavit (Luc. 1, 26-38).

Nativitas Christi

Luke 2:6-14 Sic autem completi sunt dies ut pareret. Et peperit filium suum primogenitum, et pannis eum involvit, et reclinavit Ipsum in praesepio; quia non erat eis locus in diversorio.

Et pastores erant in regione eadem vigilantes et custodientes vigilias noctis super gregem suum. Et ecce angelus Domini stetit iuxta illos, et claritas Domini circumfulsit illos, et timuerunt timore magno. Et dixit illis angelus : Nolite timere : ecce enim evangelizo vobis gaudium magnum, quod erit omni populo. natus est enim vobis hodie Salvator, qui est Christus Dominus, in civitate David. Et hoc vobis signum; Invenietis infantem pannis involutum, iacentem in praesepio. Et subito facta est cum angelo multitudo militiae caelestis laudantium Deum et dicentium: Gloria in altissimis Deo, et in terra pax hominibus bonae voluntatis.

Nativitatis origo; Scripturae diem non dant dominicae nativitatis, sed 4 BC tempus generale est acceptum.

Post Concilium Nicaenum, ecclesia mediaevalis cum catholicismo coaluit. Constantinus igitur cultum paganum mutavit seu festum Dei Solis a die 21 Decembris usque ad diem 25 Decembris, et natalem Filii Dei appellavit. Dicitur quod, tempore nativitatis Christi, erant pastores in eadem regione manentes in agro, custodientes nocte super gregem suum, Luc.

Pastores gregem suum in agro noctu die 25 Decembris habere non poterant, cum hiems in Bethleem est, et probabiliter ninguit. Consentiunt historici Christum natum mense Aprili, cum reliqua vita prodit.

Non alienum erit, Christum, vitae principem (Act. 3, 15) circa id tempus natum esse.

Oriens stella; Matthew 2:1-2,11 Cum autem natus esset Jesus in Bethlehem Judae

In diebus Herodis regis ecce magi ab oriente venerunt Jerosolymam, dicentes : Ubi est qui natus est rex Judæorum ? Vidimus enim stellam eius in oriente;

et venimus adorare eum. Et intrantes domum, invenerunt puerum cum Maria matre eius, et procidentes adoraverunt eum: et apertis thesauris suis obtulerunt ei munera; aurum, thus, et myrrham.

Matthew 2:2 et Matth. secundo, quando praecedebat eos ut irent ab Ierusalem in Bethlehem, donec veniret, et staret supra ubi erat puer. Matthew 2:9 insinuat primam stellae conspectum ante biennium fuisse. Necessaria conclusio est quod post stellam Bethlehem fuit aliqua intelligentia! Plane erat stella supernaturalis. Plusquam merum sidus sumpsit adventum Dei annuntiare in Christo ad salvandum genus. Deus ipse in stella Orientis fecit: praeponit sequens scriptura tali actu Dei: Hebr.

columen ignis surgens a tabernaculo et praecedebat filios Israel in deserto, Exod. locus ubi Christus Infans iacebat.

Magi: Verbum "sapientes" a versione Vulgata in Matthaeum 2, a Graeco "magos", vel "magi" in Latinum translatum est, verbum pro litteratura et sacerdotali genere Persarum adhibitum. Sic veteres historici sapientes putant e regione Persidis venisse. In religionis suae parte, peculiarem curam in astris habebant, maximeque in somniis interpretandis et visitationibus supernaturalibus adhibendis. Alii reges fuisse dicunt, sed hoc non habet historicam probationem, quamvis Isaias propheta bene ad eos referat dicens.

Isaiah 60:3 Et ambulabunt gentes in lumine tuo, et reges in splendore ortus tui.

Iudei esse non poterant, quia scripturarum Veteris Testamenti intimam notitiam habere non videbantur. Cum enim pervenissent Jerosolymam, debebant interrogare de templo sacerdotum, ubi Christus rex nasceretur.

Nihilominus certi esse possumus hos orientales magi, quibus stella apparuit, eos Bethleem ducens, veritatis inquisitores devotos fuisse.

Erant typi magnae turbae gentium, quae in Christum credituri erant. Christus enim dicebatur lux ad illuminandum gentes, Luc. Visi sunt scire quod Christus plus quam homo esset, quia Ipsum colebant, Matth.

Putares, si quod ad celebrandum Christi nativitatem praeciperetur, celebrantes id facturos quod sapientes fecerunt, id est, Christi divinitatem agnoscerent, et eum adorarent. Sed celebratio Nativitatis plus minusve actio commercialis quam Christum vere colit.

Quicumque enim Christum vere adorare debet, ipse est renasci, sicut et ipse Christus;

John 3:3,7 Amen, amen dico tibi: Nisi quis renatus fuerit denuo, non potest videre regnum Dei. Ne mireris quod dixi tibi, Renascaris oportet;

Lector carissime, si non es renatus, potes!

Nativitatem spiritualem habete.

165. Nativitas Christi et Nativitas