107. Tene! restitutio Cometh

Procer Friendly, & PDF Email

Tene! restitutio ComethTene! restitutio Cometh

Translation erecti 107 | Neal Frisby's Sermon CD #878

Amen. Omnes huc reddiderunt? Hoc mane sentire bonum in anima tua? Rogo ergo Dominum ut benedicam tibi. Benedictio est in aedificio quolibet quo hic ambulas. Nunc id dictum mi. Qui cum fide, ibunt illis, et incipient illis benedicere et eorum precibus exaudire. Ante finem saeculi claudit, multa circa aedificium, intra aedificium, mirabilia fient, et ubi sedes, quia ungitur a Deo altissimo. Si unctionem hic ad tempus non sentis, melius Dominum invenies. Amen? Domine, tange corda eorum. Sentio iam te hodie mane unctione tua inter eos movere et credo te eas benedicturum esse. Quodcumque petierint, in voluntate tua Deus eis tribuatur et eorum necessitatibus subveniat. Omnes nunc simul unge in fide et amore divino et virtute Spiritus Sancti. Da Domino plaustrum magnum!

Licuit mihi ministrare aliquantisper aliud tunc faciam. sedere te volo. Deus movens. Nonne ipse est? Lauda Dominum Jesum! Miracula visibilia exspectamus, et finem seculi Deus revelat. Venit. Notas nonnullas interposui postquam circa dimidium capitulum hic lego. dicturus sum super eam. Tunc videbo quomodo Dominus deducet me.

Dicit tene! Restitutio Cometh. Exemplar biblicae hic habetur et necesse est ut nos excitemus. Non potestis exspectare dum percutiat iudicium. Sed zelum, fidem, et virtutem necesse est habere, et quod fides ipsa excedit, quia cito venit in terra judicium. Unusquisque ergo nostrum habet ut nos excutiamus. Comperto apprehendere Deum. Minutam hic probabo. Et nos non dimittemus aut nisi ille resuscitatus. Nunc movetur, et in cordibus populi movet. Commotio est. Memento, mane dictum est. In eo pluries praedicavi — de moenibus moros. Et cum venire incipit motus, tunc surrexerunt populi sui. Cum surgunt, proelium vincunt. Habeo victoriam. Deus cum illis est, vide? Non ergo nos dimittemus eum, donec resuscitatio veniat.

De illo autem Iacob in minutas lectione legitur Genes. XXXII, 32-24. Et tunc etiam, sicut ultima dominica praedicavi, gemamus, clamemus pro abominationibus quae hodie fiunt, et sic in nobis protectionis signum Dei habeant. Nunc quid agimus et quod de hoc mane praedicaturus sum, illud sigillum Spiritui Sancto obsignatum dabo. Mundus autem falsum sigillum versus antichristum et Armagedon recipiet. Sed signaculum Spiritus Sancti habet Deus (Ezech. IX, 32 & 9), et illud signaculum est Nomen Domini Jesu in anteriori [fronte] positum a Spiritu Sancto. Quot scis? Hoc est sigillum Dei omnipotentis. In Apocalypsi 4, Alpha et Omega. Ipsum id. Incipiendum est autem primum in domo Dei judicium (6 Peter 1: 1) et hoc erit per orbem, quoniam incipit Deus percutere terram, afferens ecclesias, quæ transierunt ad viam, aliam occasionem dabit eis. Ibi erit commotio. praedicat per naturam. Per terrae motus, typhonas et tempestates et condiciones oeconomicas et inopias praedicat. omnes enim vias novit praevenire hominem cum ibi praedicat.

Et ideo habituri sumus resuscitationem et ponemus faciem nostram ad requirendum Deum, cor nostrum sicut Daniel. Vidit in corde suo antequam vidit fieri. Quot credis hoc? Cum hoc caput legerem (Gen. 32), haec scripsi: « Homo debet videre resuscitationem in corde suo antequam res fiat ». Scisne omnia miracula, quae vidisti hic, homines hic peregrinantes, et accipientes miracula, virtutem renascationis in aere, et virtutem Domini sanantis? Numquam per quam multi veniunt et eunt, sicut per quod Deus facit per Verbum suum. Lineae tremendae [precatio linee] cum habemus aedificium apertum pro crucesignatis et etiam concionibus. Et videtis virtutem mirabilem incipientem venire in sanationem populi, salutem et virtutem Spiritus Sancti operantis illa miracula. Primum habui in corde meo videre et credere deo, et ea fieri incipiunt. Idem quod nunc facio. Hoc primum habui in corde meo ut omnia haec viderem, quia id quod hic facere non potest. rium habui, et Deum excipio. Debeo orare et videre in corde meo. Cum videre in corde meo, egredior et credo Deo, et non descendam, quia nullum ei fundum est. Cum me es? Amen? Ipse super. Deo gloria!

Et sic vides renata in corde tuo, res apparet. Quod vis, habes. Videbis in corde tuo. Visionem promissionum eius in anima tua vides et posside. Responsum est in te. Tene! Responsum tenes donec fiat res viva. Et hoc est quod ex ipso capite accepi (Gen. XXXII). Spiritus sanctus scriptorem est. Recordare, Jacob quomodo tenere, et visionem vere vidit in corde suo, quia visionem produxit. non prius solvebat quam impletum est quod in corde habuit, et tunc prorsus obtinuit quod a Domino petivit et factum est; Quod cum feceris, benedicet Deus.

Sic dicturi sumus Genesis 32, 24-32. Sic legit: Et remansit solus Iacob. Iam secessit, in alium locum traiecit. Hoc adverte, solus erat. Hoc verbum "solus" ibi est. Si semper aliquid impetraturus a Domino extra officia, vere magna. Sed postquam solus cum Domino fuisti, haec officia intrastis; bis tantum recipere potes. Quot ex vobis intellegitis? Sicque relictus est Iacob solus «et ibi vir luctatus est cum eo usque ad fractionem diei» (v. 24). qui erat angelus Domini. Forma hominis erat, ut cum eo luctaretur, ut ostenderet aliquid per secula et quid tunc, ut eum etiam fratrem suum Esau servaret. Et cum videret quod non praevaluit contra eum, tetigit cavam femoris eius, et luxata erat vola femoris Iacob, sicut luctabatur cum eo. Id est, non potuit ab eo angelus solvere. noluit eum solvere. Vita eius super hoc fuit. Erat enim frater eius. Quid facturus esset, nesciebat quia primogenita surripuerat. Habebat autem reverti et os quod ibi erat. Sed scivistis quod Deus cum illo esset? Amen dicere potes?

Ecce per crassum et tenue scis si recte facis, ibit Deus tecum. Quot scis? Is est populus qui non facit omnia recta. Quae in aedificio aliquoties per annos contigerunt. Homines recta non facient, vides. Sed cum faciunt, Deus cum illis vadit, Amen. Recte sane! Scio quid loquor. Sic apprehendit. Hoc prius praedicavi, sed vides quatuor vel quinque modos ab hoc nuntio potes praedicare. Aliter conabor aliquid afferre quod Deus mihi revelavit. Modo acciderit in hoc capite. Credo ita esse: habe! restitutio pro populo Dei. Et hoc luctandum fuit, quod Israel esset per rectum usque ad finem saeculi, et videmus Deum re- sistere, quia aliquid ibi ortum est. Extendit. Scis iuncturam suam exivit, sed numquam destitit. Quot estis nunc mecum estis? id est fides. annon? id est potestas. Sed Deus ei ut homo apparuit, ita non pro certo sciebat primo, si homo vel Deus vel quid de eo tenuisset. Sed unum dico, non solvebat. Amen dicere potes? Si autem diabolus, inquit, non solvo. Ego te figam. Nesciebat enim prorsus, sed fide aliquid apprehendit in corde suo. Sensit aliquid a Deo. Apparuit Dominus ita se discutere ut Jacob fide sua uti vellet.

Saepius Deus sic ad te veniret, non vere sentires, sed sentire potes et cognoscere in corde tuo. Et per verbum, quo orabat Jacob, intellexit quod hic esset Deus apud eum. Postea hic reperit. 'Dixit': “Dimitte me, nam inluxit dies”. Et dixit: Non te dimittam, nisi benedixeris mihi. Nunc quare rumpit dies? Quia quidam circumstantes viderent quid Iacob apprehenderet. Voluit inde exire. Voluit Angelus ante lucem exire, ne eum videret. et luctabatur.

Et dixit ad eum: Quod tibi nomen est? Et dixit Jacob. Nomen eius omni tempore sciebat. Voluit dicere quod mutaturus nomen suum. Et dixit, Non erit nomen tuum Iacob, sed Israel. unde nomen accepit Israel usque in hodiernum diem. Israel ex Iacob. Recte sane. Sicut enim princeps habes potestatem apud Deum et cum hominibus, et praevaluisti. Si hoc angelo Iacob non praevaluisset, Ioseph non potuisset regere Aegyptum, et salvare tam gentiles quam iudaeos in tempore statuto. Ibi iam tum palaestrae. Et sic invaluit, et potuit stare coram Pharaone in Aegypto, sicut filius eius in mundo illo tempore regnavit. Aspice; cum Dominum prehendas, noli eum solvere, donec illam habeas benedictionem. Aliquando, ut te per annos sequeretur benedictio, et multa ex uno magno a Deo bono prorumperent. Numquid scitis quia?

Aliquando homines quotidie ad hoc et pro illo rogant, sed scio quaedam quae me tetigit Deus, usque hodie me comprehendunt, et non possum eas excutere, quia nactus sum Deum. SIC. Cum bene operaris, vere a Domino consequi potes. Alia sunt quae subinde orandum, sed quaedam ad hunc diem per vim Domini gestant. Mirum sane! Suus 'populus iustus est qui non potest aliquando eum ita comprehendere. Quia cum ipsum apprehendunt, antequam tempus benedixerit, solvunt. Potesne laudare Dominum? Est etiam vera benedictio cum ibi quaerimus. Est etiam vera benedictio cum ibi quaerimus.

Et interrogavit eum Jacob, et dixit. indica mihi nomen tuum. Respondit : Cur quæris nomen meum ? Et benedixit ei ibi. Aspice; audax fuit. annon? Princeps modo eum fecit. Omnis Israel post se vocabitur. "Quod nomen tibi est?" Et dixit, Nomen meum quaeris me? Quid est quod quaeris nomen meum? Et benedixit ei in eodem loco. dixit : Quid vis scire nomen meum ? Bene- dictionem tuam adepta es. Principem te vocavi apud Deum. Nunc quaeris nomen meum? Quidquid Iacob potuit obtinere, Nomen quod accepit, erat facie ad os ad Deum. Id est, Peniel faciem Dei significat. Quot scis? Cum Deo in forma hominis luctabatur. Id nomen est. Vidi Deum facie ad faciem, et aspexi eum. Non ergo omnia ei narrare voluit, quia omnia ibi narrare voluit, de morte et resurrectione Christi, sicut et quod erat futurum. Dicebat autem ei multum.

Vocavitque Jacob nomen loci illius Phaniel. vidi enim Deum facie ad faciem, et vita mea conservata est. Solus est qui animas nostras servare potest. Quot scis? Salvator — et vita mea servata est. Cumque transfretavit Phanuel, ortus est sol super eum, quievitque super femur. Ideo filii Israel non comedunt de neruo, qui est super os femoris, usque in hodiernum diem: eo quod tetigerit neruum femoris Iacob (vs. 30 & 31). Iam femur Iacob exivit; Ipse (Angelus Domini] traxit, et ex loco Israel fuit, nunc per historiam apparet usque ad finem saeculi, quem ipse Israel exire coepit, et omnes per aevum cum Deo luctabantur. magna cum illo semine luctata est, Israel, veri Israelitae, sicut omnia contra eos videbantur, quia contra Deum iverunt, et passi sunt, quod nunquam fere passi sunt Gentes, et cum illo iuncta per saecula perrexerunt. Et iam in fine saeculi eum reponentem videmus. Quot enim scitis?

Aspice; Levi claudicationem ambulavit Jacob. Non fuit de Dei virtute sanante. Signum erat. Cum dixerunt: "Cur clauditis?" Et dixit: Luctatus sum cum Deo. Oh my! Avertamus istum iam solutum! Amen dicere potes? Nemo alius homo in biblia dicere potest. Et cum eo luctatus est. Dimisitque Deus signum, et aspexit super illud benedictionem, in testimonium quod ipse cum Omnipotente colluctatus sum. Amen dicere potes? Dixit autem Dominus ad Abraham: “Semen tuum peregrinabitur in tenebris et ostendit ei somnium. Iam hic iacob ante annis luctabatur, quod semen Israel luctaretur cum Domino per omnia secula. Sed scivisti quid? Semen verum victurum est. venturus est ad eos iterum; convertens ad gentes quasi sponsam suam, conversus ad semen Israel. Semen esset Iacob, tempus tribulationis Iacob vocatur. Et hoc est quod est in fine. Sit ut numquam ullam ut. Et ita, iuncta e articulatione, levem claudicationem habebat in testimonio, quod erat cum angelo Domini omnipotentis in forma hominis. Certe Dominus uno ictu eum perdere debuit, sed Dominus factus est, quanta esset vis ordinaria, et sic poneret. Erat autem Iacob potens, et mansit ibi. Communem excutere potuit, sed solvere noluit.

Tene Deum, et in corde tuo vivificabis. Tene Deum, et videbunt ecclesia visionem Dei, et potestas Domini terram verrunt. Vigilate et videte. Sed tene in corde tuo. In anima tua posside illam et in corde tuo. Quae vis videre in anima tua, et tunc tene Deum. Ne dimittas, et bona veniam. Tota vita mea Dominus fecit haec pro me, et benedicet tibi etiam. Haec tibi hodie mane. Hem, iamne id scio? Bonum est me audire, sed hoc mane omnibus in aedificio est. Homines paucas minutas tenent tunc abeunt. Sed solum in discrimine pluries homines interdum Deum retinebunt. Sed id exspectare non vis. Haec hora est quam partem desideratis in ministerio Dei. Habeat cor tuum. tene ibi Spiritum Sanctum et resuscitatio et benedictio populo Domini veniet. Nonne mirum est? Videmus itaque te posse possidere.

Tunc in fine saeculi, quando eos collocaverant, repulsi sunt, paulo post dispersos ad omnes gentes. Luctando cum Deo, decies centena millia ex eis necavit, donec non multi supersunt. Retro in patriam repulsi sunt. Iam, quod agitur, et non nimis multi anni hinc advocabit 144,000 et signabit in Apocalypsi 7. Videmus venientem. et erit iunctura illa in fine Israelis reducetur ad locum. Quot ex vobis quod conor dicere? Cum [ponit] tunc Israel ambulabit princeps cum Deo sine claudicatione. Nonne formosa est! Quot credis hoc? Nunc claudicante. Utrimque hostes inpellunt, Russiam, Arabes, Palaestinos, omnesque a sinistro in dextrum. Minantur eos e Sinu bomba atomica flare. Gladius contra eos, et gentes magnae undique. claudicant sed tenent et verum ibi semen, Deus veniet et conservat sicut fecit Jacob. Vidi enim Deum facie ad faciem. tunc videbit Israel Deum facie ad faciem, sicut venit Jacob, et veniet ad illos;

Sic veterem iuncturam restitui in locum videmus. Hodie vocatus est Israel ibi. sic in fine seculi, sicut tenent, videbit Deus quosdam superstites, et illos ambulaturos cum Domino Jesu. Estne id mirum? Tene donec videas resuscitationem in corde tuo—nam modo id facias. In anima tua possides eam. Sed teneas visionem in corde et anima. Quicquid ibi habes, illud tene et apud Deum relinquas. Ne avertas eam. Habet aptare voluntatem Dei et promissiones. Cum feceris, multa visurus es non solum unum, sed multa circa te. Haec est annuntiatio quam Ecclesia audire debet. Scis in biblia quod dicit – Lego aliquas Scripturas sicut claudo. Id autem genus propheticum in illo sermone. Accepit in tempore tribulationis Iacob. Semen Israel demonstravit usque ad finem saeculi et quomodo Deus in illo iuncturam restituet. Sicut Paulus dixit: Insitio arboris, olivae in fine saeculi ibi (Rom. XI, 11). ). Et videbit Dominus ipsum.

Nunc hoc tenemus: ostendens quomodo cum Deo esset luctatus, et quomodo Deus benediceret ei. Beneplacitum est Domino super timentes eum, et sperantibus super misericordia eius. Animadverte qua? Et Iacob timuit Dominum, et luctatus est cum eo, quia sciebat quod Esau interficere eum vel vivificare posset. Sed responsum non fuit in Esau, et responsum non fuit in CCCC viris qui post eum venerant. Respondit non esse cum fratre. Responsum est apud Omnipotentem. Quot scis? Currebat a Labane parte una; reliquerat ibi. Deinde ab urso venit et ad leonem directa respicit. Et respondit ei Dominus: et adiuvit eum. Psalm 147: 11. Et benedíctus Dóminus timéntibus se, in his qui sperant super misericórdiam suam. Principes persecuti sunt me. verbum “Vigilate, hoc est quo victurus sit victoria. Principes autem increpabant eum, comminantes ei, fed dixit, Cor meum timuit Verbum Dei. Quod conficit. Annon? Omni tempore vicit. Timebat autem eos qui eum reprehendebant, cor ejus in timore verbi tui. Et ipse cognovit numerati sunt dies eorum. They just messed around a little longer. Quot scis? Bene est. Unctus.

Galatians 6:7 Nolite errare; Deus non irridetur. Quae enim seminaverit homo, haec et metet. Mundus hic, extra punctum parvum centesimum, Deum proprie derisit, regni Dei ludibrium fecit. Audi quid hic dicat: Quae enim seminaverit homo, hoc metet. Aspice; vir ad interitum destinatur. seminavit eam, et accepturus est interitum. Quot scis? ipse se seminavit. Sevit eam cum adinventionibus. odiis inter se seminavit. Sevit in bello et armis... Et nunc quia non acceperunt amorem divinum et fidem, sed incredulitatem et odientes, hoc est quod mundus habet ibi, seminant et metent quod seminant nunc, etc. Gentes in peccato sunt, et in interitum seminant, et metent ultimum judicium. Quot ex vobis intellegitis? Ultimum iudicium [est] stans et directum ad rectum nunc pergimus. Et omnis gens, et omnis populus, Deus non irridetur. Verbum eius prorsus significat quod dicitur.

Etiam significat tenere! Renovatus est in corde tuo. Non dimittam eum donec resuscites in corde tuo. Non potes mihi dicere quod in corde tuo vis recreetur, si teneas, impetraturus es. Tene donec resuscitatio veniat in corde tuo. Cum hoc facit, in ecclesia recreetur. Renovatus sum in corde meo. Credo erumpere eum et benedicet filios Domini. Oh my! Potestatem Dei non sentis conversionem? Aliquando in tantum incumbit nescio quomodo homines adiuvare possunt, sed vim Spiritus Sancti sentire et quomodo sic movet. Proverb. I, 1, audiet sapiens, et augebit doctrinam; et vir sensatus ad sanandum consilia capiet. Aliquando audies hanc concionem mane, ipsa verba Dei, hoc tibi futurum est: Audiet sapiens, et augebit doctrinam. Nonne mirum est! Ecce Verbum Dei. Sta in toto corde Verbo Dei, et videbis eum benedicere.

De cetero, fratres, confortamini in domino, et in potentia virtutis eius. Et benedicet tibi. Vidi enim Deum facie ad faciem. Nonne mirum est! Benedictio pro eccl. Benedictio ab Omnipotente! In corde tuo hoc audi ultimam Scripturam. In corde tuo; credite, possidetis. Ista visio sit in corde tuo quod vis Deum facere, et quomodo vis Dominum facere, et tene illud, et res ipsa erit visio tua in corde tuo. Nunc interdum res video. Certe aliud genus visionis est. Facias id quoque. Videas vel scribas prophetiam vel prophetias veniet tibi. Sed loquor utrum oculis tuis naturalibus id possis videre, necne in corde tuo. Loquimur de alia specie visionis, et potest erumpere in visione, sed in corde et anima, incipit videre invisibilia. Sic est, quem describam. Vides invisibilium. Ne oculis quidem naturalibus videas, sed in corde habeas. Iam habes responsum et cum illo responso, tenes donec resuscitatio, vel donec occurrat necessitas tua, vel donec quidquid vis a Domino. Quot credis hoc? Recte sane. tene Dominum Jesum Christum ibi, et benedicet tibi.

Hinc est quod hic est: Adhuc enim visio ad tempus statutum est, sed in fine loquetur, et non mendacium; si moram fecerit, expecta illum: quia veniens veniet, non tardabit» (Habakkuk 2, 3). Aliquando manebit. Jacob moratus est pernoctans. Apud te manebit. Media nocte clamor factus est, et tempus est mora. Scis, media nocte clamo. Scis phisicis atomicis horologium pone. Hora media proxima incedit, et incipit totum populum vocare, qui in Petram Domini Iesu conveniet. Lapis Dei qui reprobatus est a Judaeis ante multos annos fructum feret. Deus venit ad populum suum. Scias debes, te esse partem hominum et intra cordis tui partem operariis machinae Dei. Et benedicet cor tuum. Si moram fecerit, expecta illum quia veniet. Non tardabit. Quot scis? Simus quid? Glorificamus et pergimus signa tremenda et prodigia. Quod ad me attinet, non curo si totus mundus non credit. Quod ad me attinet, nihil interest. Vidi de aliquo homine videre homines facere. Amen dicere potes?

Id nihil interesset vel, nihil interesset ei vel. Hoc tene! Quidam e femore bis aut ter excussum tenere licet. Numquid dicitis Dominum laudate? Deus cor tuum benedicet. Sicut etsi credo populum Dei amantem Deum, commoti sunt sicut Iacob. Sed quid ego dicam? Nulla causa est evertere, quia Deus ad fidem tuam confirmandam destinat. Tuam fidem confirmat. Fidem vestram crescere facit, et cor tuum benedicere incipit. et qui tenent, sunt qui consequantur benedictionem. Et ecce, ait Dominus, qui remissa sunt, nihil accipient. Ecce, dico vobis, receperunt mercedem suam. Oh my! Nonne mirum est! Aspice; Non solve super eum. tene Dominum. Et tenentes Dominum Jesum, recepturi sunt pluviam serotinam, quae ventura est super terram. credo, sic paratus sum sicut Jacob. Quot estis parati iusti tenere Deum in benedictione Domini? Ita, vere magna est! Si moram fecerit, biblia dicit, expecta illum. Veniet enim. Nunc ignoro: tu scis quid vis ut faciat tibi Deus. Hoc sanet. Valeat sanitatem. Adipisci felicitatem. Ad septimum sic proceditur. Sumitur in donis. Quacunque libuerit, familia tua. Quod optas, id quod optas, compositum est quod vis. Cum in corde tuo et in anima acceperis, ibi responsum habes. Reperi! Amen. Videbitis autem benedictionem Domini.

Benedicat quoque ecclesiam suam. Eos fide coronaturus est, divino amore coronaturus, fortitudine et virtute coronaturus. Exibit populus fortis, et credet Domino. Nihil minus possum videre quam si vocati estis electi Dei! Quomodo potest esse aliquid minus Deo fortis, et Deo strenuus, et Deo nobilis, exsurgens exercitus potestatis? Deo gloria! Allelúja! Nonne mirum est! Volo te hoc mane surgere ad pedes tuos. Si quid a Deo eges, hic est. Et nunc, fortasse colluctatus es et aliquid in corde tuo nactus, bene, benedicturus est tibi. Hoc mane, aliquantum temporis pollicitus sum, et quot possum capere nescio. Circiter XXX vel XL ex vobis, qui vere postulo aliquid petendi, modicum tempus sumo vobis tangere et loqui parum. Sed qui colloquia desiderant, plusculum temporis cum [illis] habe. Sed accipere possum circiter 30 vel 40 extra homines qui pro hac parte orari volunt.

Iam hic rediturus sum circa horam 12 . Domum paulisper iturus sum et tunc huc revertar hora 12 . Si autem aliqui vestrum vis ire et manducare, adero probabiliter usque ad 1:30 pm. Nonnulli vestrum regredi possunt, si verum opus habes quod Deo vis occurrere, sed colloquia pollicebar. Ego igitur in meridie revertar et conabor hic aliquandiu manere. Tunc habeo officium hac nocte. Si salute opus est, ne edas quidem. Illic ad rectam potes venire. Amen. Et orabo pro te, et benedicet tibi Deus. Si hic novi estis hodie, tolle panem tuum et accipe cibum spiritualem in corde tuo, et accipies aliquid a Domino. Amen? Ita, hoc mane id quod sum facturus.

Reliquum te huc descendere voles et concurre et iterum 15 minuta ero. Vis edere, redi ad horam I. Bene, Deus corda vestra benedicat. O laudate Dominum! Benedic, Domine. Veniat super eos Iesus hoc mane. Jesu, quisque eorum corda eorum benedicat. O laudate Dominum Jesum! Venite, et laudate eum. O corda eorum Jesum benedic! Laudate Deum, Ihesu! Gloria! Allelúja! Pergit ad corda vestra benedicturus. Modo benedicat cor tuum. Laudem Dei! O Jesu!

107. Tene! restitutio Cometh