Choro de medianoite nos tronos

Nuggets de tradución 37

 “E á medianoite lanzouse un berro: Velaí o noivo vén; saia ao seu encontro. Entón xurdiron todas as virxes e recortaron as lámpadas. E os necios dixeron: "Aos sabios dános do teu aceite, porque as nosas lámpadas apagáronse." Pero os sabios responderon, dicindo: Non é así; para que non haxa suficiente para nós e para vós; senón que ides máis ben aos que venden e compre por vós mesmos. E mentres ían mercar veu o noivo e os que estaban listos entraron con el ao matrimonio e a porta pechouse ". Estamos a vivir este tempo de choro; urxencia contundente. Un último período de advertencia: cando os sabios dixeron, diríxete aos que venden. Por suposto, cando chegaron alí, os berradores da medianoite desapareceron, traducidos con Xesús. E a porta pechouse (Mateo 25: 1-10).

En Apocalipse 4: 1-3, despois disto mirei e vexo como se abría unha porta no ceo; e a primeira voz que escoitei foi como a voz dunha trompeta falando comigo; que dixo, sube aquí e amosareiche cousas que deben ser no futuro. E inmediatamente estiven no espírito; e velaquí, un trono estaba posto no ceo e un sentábase no trono. E o que estaba sentado tiña que ollar como un jaspe e unha sardiña; e había un arco da vella arredor do trono, á vista coma unha esmeralda. Aquí Xoán retrataba a Tradución. A porta está aberta e a noiva está arredor do trono. Un sentouse no trono e tiña un grupo (os elixidos) con el. O arco da vella revela a redención e a súa promesa era certa. Rev. 8: 1 revela o mesmo ou a tradución rematou. Xoán escoitou unha trompeta; o verso 7 revela outra trompeta e a tribulación comeza co lume do ceo. Lembras a parábola das virxes? A porta estaba pechada, polo que, con retrospectiva, vemos o que realmente ocorreu lendo isto na Rev. 4.

Desprazamento 208.

{Comentarios do CD # 2093 - The Midnight Striking.}

Estuda estas dúas parábolas do noso Señor Xesucristo e a interpretación do mensaxeiro dos sete tronos. 1). A parábola das dez virxes (Mateo 25: 1-10) e 2). A parábola dos homes que agardan polo seu señor cando volverá da voda (Lucas 12: 36-40). Estas dúas escrituras teñen semellanzas moi grandes, pero tamén son moi diferentes. Os dous son repentinos coma un ladrón nos acontecementos nocturnos. Ambos falan de matrimonio. O noivo ou o Señor. Require fidelidade e dispoñibilidade. Ambos teñen unha porta cara. O que pecha a porta tamén abre a porta, porque El é a porta, "Eu son a porta" (Xoán 10: 9 e Apocalipse 3: 7-8, pecho e ninguén pode abrir e abro e ninguén pode pechar). Pecha en Matt. 25:10 e abriu en Apocalipse 4: 1-3. Tradución para a cea matrimonial do Cordeiro; para os que se prepararon para iso.

En Matt. 25 O noivo (O Señor Xesucristo) veu de súpeto e os que estaban listos entraron con el para o matrimonio, e a porta pechouse. As tontas virxes non fixeron o matrimonio. A porta pechouse sobre eles, sobre a terra e procedeu a gran tribulación. As virxes parvas cando volveron dixeron Señor, Señor, ábrenos; o noivo díxolles: "De verdade que vos vin, non vos coñezo" (Mateo 25: 11-12). Pero en Lucas 12:36 o Señor estaba xa de volta da voda. E chegando de súpeto polos santos da tribulación, que están listos e fieis ata a morte; porque non o conseguiron o matrimonio en Matt. 25; 10.

Segundo o irmán. Frisby, aqueles que daban o berro de medianoite, a Palabra vivía neles. ¡Oh! Cando remate saberán que un profeta estivo entre eles. As tontas virxes clasificáronse coas de Laodicea. Despois da tradución moitos dos grandes sistemas relixiosos tomarán a marca, porque se producirá un serio cambio na terra. As persoas que cren en Deus, a persecución está chegando e os milagres ocorrerán achegando aos verdadeiros crentes ao Señor que calquera outra cousa. Neste momento non queres ningunha fe débil. Despois da tradución, o anticristo fará todo para desgastar ao santo que quedou atrás. É doado desistir cando levas a xente cansada como o demo fará cos que quedan atrás.