پیوند واقعاً در پیوند هستید
اسارت در مورد ایمان مسیحی که ممکن است بپرسید چیست؟ اسارت با تعریف در این زمینه ، وضعیت مقید بودن یا تحت تأثیر برخی از قدرت ها یا کنترل های خارجی است. واقعاً ممکن است شما در بند باشید و آن را نشناسید. اولاً ، باید از خود پرسید آیا آنها ترس از انسان دارند یا خدا؟ آیا قبلاً در برابر کلام خدا تأثیر پذیرفته اید؟ آیا با شرایطی روبرو شده اید که کسی با استفاده از الهیات یا ابر معنوی از آنچه از کتاب مقدس می دانید در شما تردید ایجاد کند؟ آیا با شرایطی روبرو شده اید که کتاب مقدس چنان پیچیده است که متن آسانی سادگی خود را از دست می دهد؟ آیا به شما احساس شده است که ناکافی بودن معنوی خود را در مقایسه با فراوانی معنوی واعظ بارها و بارها احساس کنید؟ برخی بر اساس پیشگویی هایی که مبلغان برای آنها ساخته اند در بند هستند. آیا شما مسیحیان خود را بصورت زنده و تحت کنترل عقاید انسان زندگی می کنید؟ اینها چند نشانه وجود اسارت در شماست.
بیایید رومیان 8:15 را بخوانیم ، "زیرا شما دیگر روح اسارت را برای ترس نگرفته اید. اما شما در صورت فرزندخواندگی روح دریافت کرده اید که به واسطه آن ابا پدر را گریه می کنیم. " غلاطیان 5: 1 همچنین به ما می گوید ، "بنابراین در آزادی که مسیح ما را آزاد کرده است ، سریع بایستید و دیگر با یوغ اسارت درگیر نشوید."
پس از مأموریت مسیحیان در سراسر آفریقای غربی ، تأملات زیادی انجام شد و من از خودم در مورد نگرشهایی که در برخی گروههای کلیسایی یافتم سال کردم. من به سختی در مورد انتظارات از ایمان مسیحی فکر کردم. مبلغینی که به آفریقا آمدند ، نگران رفاه مردم بودند ، مهم نیست که سایر اهداف ملی آنها چیست. آنها عشق ، مهربانی به ارمغان آوردند و سعی کردند سبک زندگی ما را تغییر دهند تا بر روی امید به زندگی ما کار کنند. آنها به فکر تغذیه بهتر بودند. آنها آموزش و پرورش آوردند و بیمارستان ساختند. آنها نیاز به آب تمیز را آشکار کردند. آنها برق را برقرار كردند و جاده ها و بيمارستان ها را ساختند ، هيچ گونه هزينه اي براي مردم نداشت. مبلغ بیشتر این مبلغین را معرفی می کردند ، خانه می ساختند و در بین مردم سکونت داشتند. آنها سفیران انجیل بودند. بله ، دولت های آنها ممکن است اهداف مختلفی داشته باشند. اما نمی توان انکار کرد که آنها عشق ورزیدند ، به مردم کمک کردند و هدایت کردند. برخی از آنها در کلبه های بدون امکانات رفاهی زندگی می کردند و مایل به اداره امور با مردم محلی بودند. امروز ما در مقایسه با مبلغین اولیه ، مسیری طولانی در رشد مسیحی خود و بدون بلوغ طی کرده ایم. کالج ها و بیمارستان های مبلغین را بخاطر بسپارید ، همه با تلاش کلیسا و مردم هزینه کم یا هزینه ای پرداخت نکردند. امروزه با عضویت زیاد و کمک های مالی اعضا ، فرزندان آنها نمی توانند در آن کالج ها ، دانشگاه ها تحصیل کنند یا در این بیمارستان ها درمان عادلانه یا رایگان داشته باشند. نکته تأسف بار این است که اعضای آنها همه این موارد را می بینند و هنوز هم به آئین هایی موسوم به فرقه ها پایبند هستند. حقیقت این است که این افراد ، و اگر شما نیز از جمله اعضای کلیسا هستید ، در بند هستند و از آن اطلاعی ندارند. خودت را تحویل بده! صهیون
بیایید با یک چیز شروع کنیم که امروزه کمبود آن توسط عیسی مسیح نشان داده شده است ، که توسط مبلغین اولیه کپی شده و توسط واعظان و رهبران کلیسا و بزرگان امروز رها شده است. به این میگن COMPASSION. در مات. 15: 31-35 ، حتی خداوند ما عیسی مسیح گفت: "من به مردم رحم می کنم ، زیرا آنها اکنون سه روز با من ادامه می دهند و چیزی برای خوردن ندارند: و من آنها را روزه نمی فرستم مگر اینکه غش کنند. راه " این خدایی است که بر روی زمین به انسان ترحم می کند اما امروزه بسیاری از رهبران و بزرگان کلیسا Lk.10 25-37 را نشان می دهند ، جایی که رهبران مذهبی عطوفت را مورد تحقیر قرار می دهند. اما سامری خوب ، خصوصیات عشق را نشان داد. امروز ، مردم عامی یا کلیسا را در کلیسا مشاهده می کنید که نمی توانند این عشق را احساس کنند. بعضی از آنها چندین مایل به جلسات می روند ، بعضی دیگر گرسنگی و تشنگی می روند و هنوز گرسنه به عقب بازمی گردند و کمی که می توانند با آن بخورند داخل سینی تقدیم می اندازند. برای اکثر این افراد آنها لبخند می زنند و ممکن است لبخند بمیرند ، زیرا آنها خوش بین هستند که کمک می کند. برخی با مشکلات و بیماری روبرو می شوند و نیاز به مشاوره دارند اما نمی توانند برای نماز به رهبر کلیسا بروند. در بیشتر مواقع اگر از نظر مالی خوب باشید ، مبلغ یا رهبر می تواند شما را ببیند و نه کسانی را که هیچ تأثیر مالی ندارند. برخی از کلیساها دارای صندلی هایی با نام اهدا کنندگان زیاد هستند. در مورد کسانی که پول لازم برای کمک های مالی بالا را ندارند ، چطور؟ در لوقا 21: 1-4 ، عیسی مسیح به بیوه و پیشکش او اشاره کرد. او تمام آنچه را که داشت قرار داد. او با دادن هر چه داشت حاضر شد زندگی یا منبع وعده غذایی بعدی خود را از دست بدهد. اما برخی از اهدا کنندگان بزرگ این کار را به دلیل افراط و تفریط حتی در سرقت پول ، مواد مخدر و پولهای تشریفاتی انجام می دهند. رهبران کلیسا این پول ها را جمع می کنند و به آنها ادای احترام می کنند. سپس می پرسید که عشق و ترس از خدا در این روزهای خطرناک آخر کجاست؟ انسان عادی همچنان در این وضعیت گرفتار است و از وجود آنها در بردگی اطلاع ندارد. این راه عیسی مسیح نیست ، اگر این کجاست ترحم؟ به خدا برگردید و کتاب مقدس را جستجو کنید و اجازه دهید پسر خدا شما را از بند انسان و شیطان آزاد کند. دلسوزی کجاست؟ عشق کجاست؟ آفریقا بسیار مذهبی است زیرا فقر و شرارت در میان انبوه منابع ، توده های مردم را نابود کرده است. مردم برای کمک گریه می کنند ، دولت آنها را شکست داده است و به همین دلیل آنها برای راحتی ، کمک و کمک به کلیساها می دوند. رهبران کلیسا فقط آنها را زیر پا می گذارند و بزرگان منفعلانه نگاه می کنند. بگذارید اشاره کنم که شما ممکن است توده ها را لگدمال کرده و آنها را ویران کنید ، اما مطمئناً می دانید که قضاوت در راه است. و این قضاوت در خانه خدا آغاز خواهد شد (1st پیتر 4:17). مزامیر 78: 28-31 را به خاطر بسپارید.
شما اغلب می شنوید که این رهبران کلیساها از جماعات کوچک و بزرگ می گویند: "مسح خدا را لمس نکنید و به پیامبران او آسیبی نرسید." همه اینها را می گویند تا مردم را بترسانند ، تا فکر کنند بسیار روحانی و خدمتگزار خدا هستند. این یکی از تکنیک های دستکاری آوردن مردم به اسارت است. کسانی هستند که ادعا می کنند یا به عنوان بزرگان منصوب می شوند ، این ناهنجاری ها را می بینند و چشم خود را به حقیقت می بندند. برخی از آنها جبران می شوند یا بخشی از مکانیسم اسارت هستند. قضاوت گریبانگیر آنها خواهد شد. همانطور که خون هابیل و نوزادان سقط شده در پیشگاه خدا گریه می کند ، بنابراین فریادهای این جماعات گمراه و بدرفتار در بند نیز در مقابل همان خدا صدا می کند. قطعاً قضاوت در گوشه گوشه است. روح جسارت کجاست که خداوند به پیر نجات یافته و مشهور کلیساها اعطا کرد؟ اسارت ابزاری نابود کننده شیطان است. بسیاری از مردم اعتماد خود به مسیح عیسی را به خاطر تمام نیازهای خود به رهبران کلیسا منتقل کرده اند و این یکی از دلایل اصلی اسارت آنها است.
مردم آنقدر در بند هستند که اکنون کلیسا باید تصمیم بگیرد که چه زمانی می توان دفن کرد. آنها نه تنها تاریخ خاکسپاری را حکم می کنند ، بلکه نسبت به افراد غیر روحانی و خانواده هایشان هیچ ترحمی نشان نمی دهند. در یک نمونه کلیسا خواستار پرداخت نشدن حقوق اعضای خانواده برای کشته شدگان شد. این یک تماس مالی برای همه اعضای خانواده شد. آنها باید هزینه خود را پرداخت کنند در غیر این صورت دفن را انجام نمی دادند. اگر نمی دانید این بردگی نیست ، ترحم است. پول خدای آنها می شود. آنها به اعضای خانواده خدمت نمی کردند و یا مردگان را زنده نمی کردند. تنها چیزی که دیدند فرصت جمع آوری پول بود. برخی از خانواده ها برای دفن مردگان خود بدهکار و شرمنده می شوند. آیا این آموزش صحیح کتاب مقدس است؟ حتی برخی از مسیحیان واقعی که واقعیت را می دانند در این کلیساها باقی مانده اند ، زیرا چه کسی به آنها یا اعضای خانواده آنها یک دفن مناسب در هنگام مرگ یا هنگام ازدواج خواهد داد. اسارت کسانی را که نمی دانند در کنار حقیقت ایستاده اند می دانند یا می ترسند. اما مطمئناً قضاوت در راه است.
وقتی می خواهید برای یک کلیسای کلیسایی بروید و بخاطر تعداد پیشنهادهای ارائه شده در حین خدمت ، تقسیم پول خود را به فرقه های کوچک تر تقسیم می کنید ، به آن کلیسا اسیر هستید و روی پوسته های تخم مرغ مالی قدم می زنید و متوجه آن نیستید. خداوند آنان را که با شادی انفاق می کنند دوست دارد. ترحم خداوند عیسی مسیح در بیشتر موارد وجود ندارد. بیایید به کسانی که اقبال کمتری دارند رحم کنیم. اگر از امتیاز برخوردار هستید ، داستان لازاروس و مرد ثروتمند را بخاطر بسپارید. اما در اینجا تمرکز بر سلسله مراتب کلیسا است. توده های فقیر را از اسارت چهار تا ده مجموعه و پیشنهاد در یک سرویس جدا کنید. مردم خدا را با کلام واقعی خدا تغذیه کنید و بارهای آنها را سبک کنید. قضاوت در راه است و ابتدا در خانه خدا و از بالا به پایین آغاز خواهد شد.
مردم در انواع مختلف اسارت هستند ، بعضی از آنها مانند ازدواج خوب و ضروری هستند ، زندگی شما را به مسیح می سپارند. شما بندهای شیطانی مانند تسخیر عوام توسط برخی از رهبران کلیسا را دارید. اسارت فرزندان اسرائیل در مصر و آنچه آنها از استادان وظیفه رنج می بردند به یاد داشته باشید. امروز این همان چیزی است که فقط استادان وظیفه برخی چوپانان گوسفندان خدا هستند. بسیاری از آنها شیطانی شده اند ، و قوانینی ساخته اند که بشر فرزندان خدا را به بردگی گرفته است. من از شادی خاص مسیحیان در این وضعیت ناگوار تعجب می کنم. این فرد یکی از مزامیر 137: 1-4 را یادآوری می کند. هرکس را آزاد کند ، در واقع آزاد خواهد بود. چگونه آواز پروردگار را در یک سیستم عجیب و غریب که کلام خدا را دنبال نمی کند اما برای ایجاد امپراتوری های مذهبی بدون ترس از خدا ستایش می کنید ، می خوانید؟ و مردم را به اسارت گرفتند.
وقت آن است که خود را معاینه کنید و بدانید که آیا در بند هستید. شما هرگز نمی توانید از عشق و راحتی پروردگار در باطل لذت ببرید. این زمانی است که شما در بند هستید و ممکن است از آن اطلاع نداشته باشید. امروزه بسیاری از افراد در کلیسا اسارت جدی دارند و این را نمی دانند. باید درک کنید که در بند هستید تا بتوانید برای رهایی گریه کنید. بندگی مذهبی بدترین واقعیت است که می توان فهمید و از آن بیرون آمد. اگر یک قورباغه را داخل آب در حال جوش قرار دهید بلافاصله بیرون خواهد پرید اما اگر همان قورباغه را درون ظرف آب خنک قرار دهید آرام خواهد ماند. وقتی گرما را به ظرف می زنید ، قورباغه راحت تر می شود تا وقتی که دمای آب افزایش می یابد در ظرف می میرد. این دقیقاً همان اتفاقی است که در بعضی از این محیطهای مذهبی برای افراد می افتد. آنها راحت می شوند ، شروع به بسیاری از برنامه های کلیسایی می کنند و به تدریج کلام خدا را فراموش می کنند. آنها در آموزه های انسان رشد می کنند و نمی دانند که در خواب هستند. این اسارت است و بسیاری از افراد هرگز نمی دانند که در دردسر افتاده اند. بسیاری در بند می میرند.
به سرعت به نزد عیسی مسیح بیایید ، او را بپذیرید ، یا برای خلاص شدن از بند خود را دوباره تقدیم کنید. از میان آنها بیرون بیایید و جدا باشید ، 2nd قرنتیان 6: 17. جایی که همیشه عیسی مسیح مرکز نیست یا اولین آن است ، اکنون معبد بتها است. شما می دانید که در آن (کلیسا) عیسی مسیح اولویت قرار گرفته است و اگر این نیست ، خدای دیگری در آنجا کنترل می کند. کتاب مقدس خود را جستجو کنید و به دنبال یک کلیسای زنده کتاب مقدس بروید زیرا در بند هستید و این را نمی دانید. در مورد آموزه های مردان بسیار مراقب باشید ، هر چقدر هم که خوب به نظر برسند ، اگر مبنای کتاب مقدس نداشته باشد ، آموزه انسان است. اگر پسر تو را آزاد کند ، در واقع آزاد خواهی بود. دریابید که در زندگی خود نقطه ضعفی دارید که همیشه به شما اجازه می دهد در بند باشید. بعضی افراد به دیگران وابسته هستند تا برای مشکلات خود دعا کنند و به آنها بگویند که خدا برای آنها چیست. اگر این اجازه را همیشه می دهید ، به این دلیل است که در نماز یا روزه گرفتن یا اعتماد به خدا یا خیلی بیشتر ضعیف هستید. این شما را به اسارت شخصی که به او قدرت داده اید می آورد. برخی حتی از شما پول می گیرند یا به شما هدایای بزرگ می دهید تا از طرف آنها با خدا صحبت کنند ، این بردگی است. آخر اینکه هر مiمنی پسر خداست ، تولد خود را درست نفروشید. خدا نوه ندارد. شما یا فرزند خدا هستید یا نیستید. از اسارت به عیسی مسیح فرار کنید.